Read Nova_Vulgata DC II Regum 6 Bible Online

II Regum 6 - Nova_Vulgata DC bible

II Regum 6

¹Dixerunt autem filii prophetarum ad Eliseum: "Ecce locus, in quo habitamus coram te, angustus est nobis.

²Eamus usque ad Iordanem, et tollant singuli de silva materias singulas, ut aedificemus nobis ibi locum ad habitandum". Qui dixit: "Ite".

³Et ait unus ex illis: "Veni ergo et tu cum servis tuis". Respondit: "Ego veniam".

⁴Et abiit cum eis. Cumque venissent ad Iordanem, caedebant ligna.

⁵Accidit autem, ut, cum unus materiam succidisset, caderet ferrum securis in aquam; exclamavitque ille et ait: "Heu, domine mi! Et hoc ipsum mutuo acceperam!".

⁶Dixit autem homo Dei: "Ubi cecidit?". At ille monstravit ei locum. Praecidit ergo lignum et misit illuc, natavitque ferrum.

⁷Et ait: "Tolle!". Qui extendit manum et tulit illud.

⁸Rex autem Syriae pugnabat contra Israel; consiliumque iniit cum servis suis dicens: "In loco illo et illo ponamus insidias".

⁹Misit itaque vir Dei ad regem Israel dicens: "Cave, ne transeas in loco illo, quia ibi Syri in insidiis sunt".

¹⁰Misit rex Israel ad locum, quem dixerat ei vir Dei et de quo praemonuerat eum, et observavit se ibi non semel neque bis.

¹¹Conturbatumque est cor regis Syriae pro hac re et, convocatis servis suis, ait: "Quare non indicatis mihi quis proditor mei sit apud regem Israel?".

¹²Dixitque unus servorum eius: "Nequaquam, domine mi rex. Sed Eliseus propheta, qui est in Israel, indicat regi Israel omnia verba, quaecumque locutus fueris in conclavi tuo".

¹³Dixit eis: "Ite et videte ubi sit, ut mittam et capiam eum". Annuntiaveruntque ei dicentes: "Ecce in Dothain".

¹⁴Misit ergo illuc equos et currus et robur exercitus; qui cum venissent nocte, circumdederunt civitatem.

¹⁵Consurgens autem diluculo minister viri Dei egressus est viditque exercitum in circuitu civitatis et equos et currus nuntiavitque ei dicens: Heu, domine mi, quid faciemus?".

¹⁶At ille respondit: "Noli timere; plures enim nobiscum sunt quam cum illis".

¹⁷Oravitque Eliseus dicens: "Domine, aperi oculos huius, ut videat". Et aperuit Dominus oculos pueri, et vidit, et ecce mons plenus equorum et curruum igneorum in circuitu Elisei.

¹⁸Hostes vero descenderunt ad eum. Porro Eliseus oravit Dominum dicens: "Percute, obsecro, gentem hanc caecitate!". Percussitque eos Dominus, ne viderent iuxta verbum Elisei.

¹⁹Dixit autem ad eos Eliseus: "Non est haec via, nec ista est civitas; sequimini me, et ostendam vobis virum, quem quaeritis". Duxit ergo eos in Samariam.

²⁰Cumque ingressi fuissent in Samaria, dixit Eliseus: "Domine, aperi oculos istorum, ut videant". Aperuitque Dominus oculos eorum, et viderunt esse se in medio Samariae.

²¹Dixitque rex Israel ad Eliseum, cum vidisset eos: "Numquid percutiam eos, pater mi?".

²²At ille ait: "Non percuties; neque enim, quos cepisti gladio et arcu tuo, percutis. Pone panem et aquam coram eis, ut comedant et bibant et vadant ad dominum suum".

²³Appositaque est eis ciborum magna praeparatio, et comederunt et biberunt, et dimisit eos; abieruntque ad dominum suum, et ultra non venerunt turmae Syriae in terram Israel.

²⁴Factum est autem post haec, congregavit Benadad rex Syriae universum exercitum suum et ascendit et obsidebat Samariam.

²⁵Factaque est fames magna in Samaria et tamdiu obsessa est, donec venumdaretur caput asini octoginta argenteis et quarta pars cabi stercoris columbarum quinque argenteis.

²⁶Cumque rex Israel transiret per murum, mulier exclamavit ad eum dicens: Salva me, domine mi rex!".

²⁷Qui ait: "Non, salvet te te Dominus. Unde salvare te possum? De area an de torculari?". Dixitque ad eam rex: "Quid tibi vis?". Quae respondit:

²⁸" Mulier ista dixit mihi: "Da filium tuum, ut comedamus eum hodie, et filium meum comedemus cras".

²⁹Coximus ergo filium meum et comedimus. Dixique ei die altera: Da filium tuum, ut comedamus eum; quae abscondit filium suum".

³⁰Quod cum audisset rex, scidit vestimenta sua. Et transibat super murum, viditque omnis populus cilicium, quo vestitus erat ad carnem intrinsecus.

³¹Et ait: "Haec mihi faciat Deus et haec addat, si steterit caput Elisei filii Saphat super eum hodie".

³²Eliseus autem sedebat in domo sua, et senes sedebant cum eo. Praemisit itaque rex virum. Sed antequam veniret nuntius, Eliseus dixit ad senes: "Numquid scitis quod miserit filius homicidae hic, ut praecidatur caput meum? Videte ergo, cum venerit nuntius, claudite ostium et non sinatis eum introire; ecce enim sonitus pedum domini eius post eum est".

³³Et adhuc illo loquente eis, apparuit rex, qui veniebat ad eum, et ait: Ecce, tantum malum a Domino est; quid amplius exspectabo a Domino?".