Read Nova_Vulgata DC Iob 30 Bible Online

Iob 30 - Nova_Vulgata DC bible

Iob 30

¹Nunc autem derident meiuniores tempore,quorum non dignabar patresponere cum canibus gregis mei;

²quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo,et robur iuvenile perierat totum.

³Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine,serotino tempore fiebant turbo et vastatio;

⁴et mandebant herbas et arborum frutices,et radix iuniperorum erat cibus eorum.

⁵De medio eiciebantur,clamabant contra eos tamquam fures;

⁶ad ripas habitabant torrentiumet in cavernis terrae et petrarum;

⁷inter frutices rudebant,sub sentibus se congerebant;

⁸filii stultorum et ignobiliumet de terra penitus exturbati.

⁹Nunc in eorum canticum versus sumet factus sum eis in proverbium.

¹⁰Abominantur me et longe fugiunt a meet faciem meam conspuere non verentur.

¹¹Pharetram enim suam aperuit et afflixit meet frenum in os meum immisit.

¹²Ad dexteram progenies surrexerunt;pedes meos subverteruntet complanaverunt contra me semitas ruinae.

¹³Dissipaverunt itinera mea,insidiati sunt mihi et praevaluerunt,et non fuit qui ferret auxilium.

¹⁴Quasi rupto muro et aperto irruerunt super meet sub ruinis devoluti sunt.

¹⁵Versi sunt contra me in terrores,persequitur quasi ventus principatum meum,et velut nubes pertransiit salus mea.

¹⁶Nunc autem in memetipso effunditur anima mea;et possident me dies afflictionis.

¹⁷Nocte os meum perforatur doloribus;et, qui me comedunt, non dormiunt.

¹⁸In multitudine roboris tenent vestimentum meumet quasi capitio tunicae succinxerunt me.

¹⁹Proiecit me in lutum,et assimilatus sum favillae et cineri.

²⁰Clamo ad te, et non exaudis me;sto, et non respicis me.

²¹Mutatus es mihi in crudelemet in duritia manus tuae adversaris mihi.

²²Elevasti meet quasi super ventum ponens dissolvisti me.

²³Scio quia morti trades me,ubi constituta est domus omni viventi.

²⁴Verumtamen non ad ruinam mittit manum;et in exitio eius erit salvatio.

²⁵An non flebam quondam super eo, qui afflictus erat,et compatiebatur anima mea pauperi?

²⁶Exspectabam bona, et venerunt mihi mala;praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae.

²⁷Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie;praevenerunt me dies afflictionis.

²⁸Taetro vultu incedebam sine consolatione,consurgens in turba clamabam.

²⁹Frater fui draconumet socius struthionum.

³⁰Cutis mea denigrata est super me,et ossa mea aruerunt prae caumate.

³¹Versa est in luctum cithara mea,et organum meum in vocem flentium.