Read Nova_Vulgata DC Machabaeorum liber II 11 Bible Online

Machabaeorum liber II 11 - Nova_Vulgata DC bible

Machabaeorum liber II 11

¹Sed parvo prorsus post tem pore, Lysias procurator regis et propinquus ac negotiorum praepositus graviter ferens de his, quae acciderant,

²congregatis octoginta milibus et equitatu universo, veniebat adversus Iudaeos existimans se civitatem quidem Graecis habitaculum facturum;

³templum vero in pecuniae quaestum sicut cetera delubra gentium habiturum, et per singulos annos venale sacerdotium facturum,

⁴nequaquam recogitans Dei potestatem, sed elatus multitudine peditum et milibus equitum et octoginta elephantis.

⁵Ingressus autem Iudaeam et appropians Bethsuris, munito quidem praesidio, distanti autem ab Hierosolymis intervallo quinque stadiorum, illud obsidione premebat.

⁶Ut autem, qui cum Maccabaeo erant, cognoverunt eum expugnare praesidia, cum fletibus et lacrimis rogabant Dominum, et omnis turba simul, ut bonum angelum mitteret ad salutem Israel.

⁷Et ipse primus Maccabaeus, sumptis armis, ceteros adhortatus est simul secum periculum subire et ferre auxilium fratribus suis; simul autem et prompto animo impetum fecerunt.

⁸Ilico vero, cum prope Hierosolymam essent, apparuit praecedens eos eques in veste candida armaturam auream vibrans.

⁹Tunc omnes simul benedixerunt misericordem Deum et convaluerunt animis non solum homines, sed et bestias ferocissimas et muros ferreos parati penetrare.

¹⁰Praeibant in apparatu de caelo habentes adiutorem, miserante super eos Domino.

¹¹Leonum autem more impetu irruentes in hostes, prostraverunt ex eis undecim milia peditum et equitum mille sescentos, universos autem in fugam verterunt.

¹²Plures autem ex eis vulnerati, nudi evaserunt; sed et ipse Lysias turpiter fugiens evasit.

¹³Et, quia non insensatus erat, secum ipse reputans factam erga se deminutionem et intellegens invictos esse Hebraeos, potente Deo auxiliante, misit ad eos

¹⁴suasitque eis se consensurum omnibus, quae iusta sunt, et regem quoque persuasurum, ut necessarium crederet se amicum eis esse.

¹⁵Annuit autem Maccabaeus in omnibus, quae Lysias rogabat, utilitati consulens; quaecumque enim Maccabaeus scriptis tradidit Lysiae de Iudaeis, rex concessit.

¹⁶Nam erant scriptae Iudaeis epistulae a Lysia quidem hunc modum continentes: “ Lysias populo Iudaeorum salutem.

¹⁷Ioannes et Abessalom, qui missi fuerant a vobis tradentes responsum rescriptum, postulabant circum ea, quae per illud significabantur.

¹⁸Quaecumque igitur oportebat etiam regi perferri, exposui; et, quae res permittebat, concessit.

¹⁹Si igitur in negotiis benevolentiam conservaveritis, et deinceps bonorum vobis causa esse tentabo.

²⁰De ceteris autem per singula mandavi et istis et his, qui a me missi sunt, colloqui vobiscum.

²¹Bene valete. Anno centesimo quadragesimo octavo, mensis Iovis Corinthii die vicesima et quarta ”.

²²Regis autem epistula ista continebat: “ Rex Antiochus Lysiae fratri salutem.

²³Patre nostro inter deos translato, nos volentes eos, qui sunt in regno nostro, sine tumultu attendere ad rerum suarum curam,

²⁴audientes Iudaeos non consensisse patri, ut transferrentur ad Graecas institutiones, sed suo ipsorum instituto adhaerentes postulare sibi concedi legitima sua;

²⁵cupientes igitur hanc quoque gentem extra tumultum esse, iudicamus templum illis restitui remque agi secundum suorum maiorum consuetudinem.

²⁶Bene igitur feceris, si miseris ad eos et dexteram dederis ut, cognita nostra voluntate, bono animo sint et libenter propriarum rerum instaurationi deserviant ”.

²⁷Ad gentem vero regis epistula talis erat: “ Rex Antiochus senatui Iudaeorum et ceteris Iudaeis salutem.

²⁸Si valetis, sic est, ut volumus; sed et ipsi bene valemus.

²⁹Manifestavit nobis Menelaus velle vos redire et in negotiis propriis versari.

³⁰His igitur, qui commeant usque ad diem tricesimum mensis Xanthici, erit dextera cum securitate,

³¹ut Iudaei utantur cibis et legibus suis sicut et prius, et nemo eorum ullo modo molestiam patietur de his, quae per ignorantiam gesta sunt.

³²Misimus autem et Menelaum, qui vos alloquatur.

³³Valete. Anno centesimo quadragesimo octavo, Xanthici mensis quinta decima die ”.

³⁴Miserunt autem etiam Romani epistulam ita se habentem: “ Quintus Memmius, Titus Manius, legati Romanorum populo Iudaeorum salutem.

³⁵De his, quae Lysias cognatus regis concessit vobis, et nos consentimus.

³⁶De quibus autem ad regem iudicavit referendum, confestim aliquem mittite inter vos conferentes de his, ut proponamus, sicut congruit vobis; nos enim Antiochiam accedimus.

³⁷Ideoque festinate et mittite aliquos, ut nos quoque sciamus cuius estis voluntatis.

³⁸Bene valete. Anno centesimo quadragesimo octavo, quinta decima die mensis Xanthici ”.