Read Nova_Vulgata DC Machabaeorum liber II 2 Bible Online

Machabaeorum liber II 2 - Nova_Vulgata DC bible

Machabaeorum liber II 2

¹Invenitur autem in descriptio nibus quod Ieremias propheta iussit eos ignem accipere, qui transmigrabant, ut significatum est,

²et ut mandavit propheta transmigratis dans illis legem, ne obliviscerentur praecepta Domini et ut non exerrarent mentibus videntes simulacra aurea et argentea et ornamenta eorum.

³Et alia huiusmodi dicens hortabatur, ne legem amoverent a corde suo.

⁴Erat autem in ipsa scriptura quomodo tabernaculum et arcam iussit propheta, divino responso ad se facto, comitari secum, usquequo exiit in montem, in quo Moyses ascendit et vidit Dei hereditatem.

⁵Et veniens Ieremias invenit domum speluncae; et tabernaculum et arcam et altare incensi intulit illuc et ostium obstruxit.

⁶Et accesserunt quidam ex his, qui simul sequebantur, ut notarent viam, et non potuerunt invenire.

⁷Ut autem cognovit Ieremias, culpans illos dixit quod ignotus erit locus, donec congreget Deus congregationem populi et misericordia fiat;

⁸et tunc Dominus ostendet haec, et apparebit maiestas Domini, et nubes erit, sicut et sub Moyse manifestabatur, sicut et Salomon petiit, ut locus sanctificaretur magnifice.

⁹Manifestabatur autem et ut sapientiam habens obtulit sacrificium dedicationis et consummationis templi.

¹⁰Sicut et Moyses orabat ad Dominum, et descendit ignis de caelo et consumpsit sacrificia, sic et Salomon oravit, et descendit ignis de caelo et consumpsit holocausta.

¹¹Et dixit Moyses: “ Eo quod non sit comestum, quod erat pro peccato, consumptum est ”.

¹²Similiter et Salomon octo dies celebravit.

¹³Inferebantur autem in descriptionibus et commentariis secundum Nehemiam haec eadem, et ut construens bibliothecam congregavit libros de regibus et prophetis et libros David et epistulas regum de donariis.

¹⁴Similiter autem et Iudas ea, quae deciderant per bellum, quod nobis acciderat, congregavit omnia, et sunt apud nos.

¹⁵Si ergo desideratis haec, mittite, qui perferant vobis.

¹⁶Acturi itaque purificationem, scripsimus vobis; bene ergo facietis, si egeritis hos dies.

¹⁷Deus autem, qui liberavit universum populum suum et reddidit hereditatem omnibus et regnum et sacerdotium et sanctificationem,

¹⁸sicut promisit in lege. Speramus enim in Deo quod cito nostri miserebitur et congregabit de sub caelo in locum sanctum; eripuit enim nos de magnis periculis et locum purgavit.

¹⁹De Iuda vero Maccabaeo et fratribus eius et de templi magni purificatione et de arae dedicatione,

²⁰sed et de proeliis, quae pertinent ad Antiochum Epiphanem et filium eius Eupatorem,

²¹et de illuminationibus, quae de caelo factae sunt ad eos, qui generose pro Iudaismo fortiter fecerunt, ita ut universam regionem, cum pauci essent, vindicarent et barbaram multitudinem fugarent

²²et famosissimum in toto orbe templum recuperarent et civitatem liberarent et leges, quae futurum erat ut abolerentur, restituerentur, Domino cum omni clementia propitio facto illis,

²³quae omnia ab Iasone Cyrenaeo quinque libris declarata sunt, tentavimus nos uno volumine breviare.

²⁴Considerantes enim multitudinem numerorum et difficultatem, quae adest volentibus aggredi narrationes historiarum propter multitudinem rerum,

²⁵curavimus volentibus quidem legere, ut esset animi oblectatio, studiosis vero, ut facilius possint memoriae commendare, omnibus autem legentibus utilitas conferatur.

²⁶Et nobis quidem ipsis, qui hoc opus breviandi causa suscepimus, non facilem laborem, immo vero negotium plenum vigiliarum et sudoris assumpsimus.

²⁷Sicut praeparanti convivium et quaerenti aliorum utilitatem non facile est, tamen propter multorum gratiam libenter laborem sustinebimus,

²⁸accurate quidem de singulis elaborare auctori concedentes, ipsi autem persequi datam formam brevitati studentes.

²⁹Sicut enim novae domus architecto de universa structura curandum est, ei vero, qui inurere et pingere curat, quae apta sunt ad ornatum exquirenda sunt, ita aestimo et in nobis.

³⁰Inire quidem et deambulacrum facere verborum et curiosius partes singulas quasque disquirere historiae congruit auctori;

³¹brevitatem vero dictionis sectari et exsecutionem rerum vitare brevianti concedendum est.

³²Hinc ergo narrationem incipiemus, praedictis tantulo subiuncto; stultum etenim est ante historiam efffluere, ipsam autem historiam concidere.