Read Nova_Vulgata DC Evangelium secundum Marcum 5 Bible Online

Evangelium secundum Marcum 5 - Nova_Vulgata DC bible

Evangelium secundum Marcum 5

¹Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.

²Et exeunte eo de navi, statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu immundo,

³qui domicilium habebat in monumentis; et neque catenis iam quisquam eum poterat ligare,

⁴quoniam saepe compedibus et catenis vinctus dirupisset catenas et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare;

⁵et semper nocte ac die in monumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus.

⁶Et videns Iesum a longe cucurrit et adoravit eum

⁷et clamans voce magna dicit: "Quid mihi et tibi, Iesu, fili Dei Altissimi? Adiuro te per Deum, ne me torqueas".

⁸Dicebat enim illi: "Exi, spiritus immunde, ab homine".

⁹Et interrogabat eum: "Quod tibi nomen est?. Et dicit ei: "Legio nomen mihi est, quia multi sumus".

¹⁰Et deprecabatur eum multum, ne se expelleret extra regionem.

¹¹Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens;

¹²et deprecati sunt eum dicentes: "Mitte nos in porcos, ut in eos introeamus".

¹³Et concessit eis. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos. Et magno impetu grex ruit per praecipitium in mare, ad duo milia, et suffocabantur in mari.

¹⁴Qui autem pascebant eos, fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in agros; et egressi sunt videre quid esset facti.

¹⁵Et veniunt ad Iesum; et vident illum, qui a daemonio vexabatur, sedentem, vestitum et sanae mentis, eum qui legionem habuerat, et timuerunt.

¹⁶Et qui viderant, narraverunt illis qualiter factum esset ei, qui daemonium habuerat, et de porcis.

¹⁷Et rogare eum coeperunt, ut discederet a finibus eorum.

¹⁸Cumque ascenderet navem, qui daemonio vexatus fuerat, deprecabatur eum, ut esset cum illo.

¹⁹Et non admisit eum, sed ait illi: "Vade in domum tuam ad tuos et annuntia illis quanta tibi Dominus fecerit et misertus sit tui"...

²⁰Et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta sibi fecisset Iesus, et omnes mirabantur.

²¹Et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum, convenit turba multa ad illum, et erat circa mare.

²²Et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus et videns eum procidit ad pedes eius

²³et deprecatur eum multum dicens: "Filiola mea in extremis est; veni, impone manus super eam, ut salva sit et vivat".

²⁴Et abiit cum illo. Et sequebatur eum turba multa et comprimebant illum.

²⁵Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim

²⁶et fuerat multa perpessa a compluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat,

²⁷cum audisset de Iesu, venit in turba retro et tetigit vestimentum eius;

²⁸dicebat enim: "Si vel vestimenta eius tetigero, salva ero".

²⁹Et confestim siccatus est fons sanguinis eius, et sensit corpore quod sanata esset a plaga.

³⁰Et statim Iesus cognoscens in semetipso virtutem, quae exierat de eo, conversus ad turbam aiebat: "Quis tetigit vestimenta mea?".

³¹Et dicebant ei discipuli sui: "Vides turbam comprimentem te et dicis: Quis me tetigit?".

³²Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat.

³³Mulier autem timens et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem.

³⁴Ille autem dixit ei: "Filia, fides tua te salvam fecit. Vade in pace et esto sana a plaga tua".

³⁵Adhuc eo loquente, veniunt ab archisynagogo dicentes: "Filia tua mortua est; quid ultra vexas magistrum?".

³⁶Iesus autem, verbo, quod dicebatur, audito, ait archisynagogo: "Noli timere; tantummodo crede!".

³⁷Et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Ioannem fratrem Iacobi.

³⁸Et veniunt ad domum archisynagogi; et videt tumultum et flentes et eiulantes multum,

³⁹et ingressus ait eis: "Quid turbamini et ploratis? Puella non est mortua, sed dormit".

⁴⁰Et irridebant eum. Ipse vero, eiectis omnibus, assumit patrem puellae et matrem et, qui secum erant, et ingreditur, ubi erat puella;

⁴¹et tenens manum puellae ait illi: "Talitha, qum!" - quod est interpretatum: "Puella, tibi dico: Surge!" -.

⁴²Et confestim surrexit puella et ambulabat; erat enim annorum duodecim. Et obstupuerunt continuo stupore magno.

⁴³Et praecepit illis vehementer, ut nemo id sciret, et dixit dari illi manducare.