Read Nova_Vulgata DC Evangelium secundum Lucam 22 Bible Online

Evangelium secundum Lucam 22 - Nova_Vulgata DC bible

Evangelium secundum Lucam 22

¹Appropinquabat autem dies festus Azymorum, qui dici tur Pascha.

²Et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent; timebant vero plebem.

³Intravit autem Satanas in Iudam, qui cognominabatur Iscarioth, unum de Duodecim;

⁴et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis.

⁵Et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare.

⁶Et spopondit et quaerebat opportunitatem, ut eis traderet illum sine turba.

⁷Venit autem dies Azymorum, in qua necesse erat occidi Pascha.

⁸Et misit Petrum et Ioannem dicens: "Euntes parate nobis Pascha, ut manducemus".

⁹At illi dixerunt ei: "Ubi vis paremus?".

¹⁰Et dixit ad eos: "Ecce, introeuntibus vobis in civitatem, occurret vobis homo amphoram aquae portans; sequimini eum in domum, in quam intrat.

¹¹Et dicetis patri familias domus: "Dicit tibi Magister: Ubi est deversorium, ubi Pascha cum discipulis meis manducem?".

¹²Ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum; ibi parate".

¹³Euntes autem invenerunt, sicut dixit illis, et paraverunt Pascha.

¹⁴Et cum facta esset hora, discubuit, et apostoli cum eo.

¹⁵Et ait illis: "Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam patiar.

¹⁶Dico enim vobis: Non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei".

¹⁷Et accepto calice, gratias egit et dixit: "Accipite hoc et dividite inter vos.

¹⁸Dico enim vobis: Non bibam amodo de generatione vitis, donec regnum Dei veniat".

¹⁹Et accepto pane, gratias egit et fregit et dedit eis dicens: "Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur. Hoc facite in meam commemorationem".

²⁰Similiter et calicem, postquam cenavit, dicens: "Hic calix novum testamentum est in sanguine meo, qui pro vobis funditur.

²¹Verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa;

²²et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit; verumtamen vae illi homini, per quem traditur!".

²³Et ipsi coeperunt quaerere inter se, quis esset ex eis, qui hoc facturus esset.

²⁴Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse maior.

²⁵Dixit autem eis: "Reges gentium dominantur eorum; et, qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.

²⁶Vos autem non sic, sed qui maior est in vobis, fiat sicut iunior; et, qui praecessor est, sicut ministrator.

²⁷Nam quis maior est: qui recumbit, an qui ministrat? Nonne qui recumbit? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat.

²⁸Vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis;

²⁹et ego dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum,

³⁰ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israel.

³¹Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos, ut cribraret sicut triticum;

³²ego autem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua. Et tu, aliquando conversus, confirma fratres tuos".

³³Qui dixit ei: "Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire".

³⁴Et ille dixit: "Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me".

³⁵Et dixit eis: "Quando misi vos sine sacculo et pera et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis?". At illi dixerunt: "Nihil".

³⁶Dixit ergo eis: "Sed nunc, qui habet sacculum, tollat, similiter et peram; et, qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium.

³⁷Dico enim vobis: Hoc, quod scriptum est, oportet impleri in me, illud: Cum iniustis deputatus est". Etenim ea, quae sunt de me, adimpletionem habent".

³⁸At illi dixerunt: "Domine, ecce gladii duo hic". At ille dixit eis: "Satis est".

³⁹Et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum; secuti sunt autem illum et discipuli.

⁴⁰Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: "Orate, ne intretis in tentationem".

⁴¹Et ipse avulsus est ab eis, quantum iactus est lapidis, et, positis genibus, orabat

⁴²dicens: "Pater, si vis, transfer calicem istum a me; verumtamen non mea voluntas sed tua fiat".

⁴³Apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum. Et factus in agonia prolixius orabat.

⁴⁴Et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram.

⁴⁵Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos, invenit eos dormientes prae tristitia

⁴⁶et ait illis: "Quid dormitis? Surgite; orate, ne intretis in tentationem".

⁴⁷Adhuc eo loquente, ecce turba; et, qui vocabatur Iudas, unus de Duodecim, antecedebat eos et appropinquavit Iesu, ut oscularetur eum.

⁴⁸Iesus autem dixit ei: "Iuda, osculo Filium hominis tradis?".

⁴⁹Videntes autem hi, qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt: Domine, si percutimus in gladio?".

⁵⁰Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram.

⁵¹Respondens autem Iesus ait: "Sinite usque huc!". Et cum tetigisset auriculam eius, sanavit eum.

⁵²Dixit autem Iesus ad eos, qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores: "Quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus?

⁵³Cum cotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me; sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum".

⁵⁴Comprehendentes autem eum, duxerunt et introduxerunt in domum principis sacerdotum. Petrus vero sequebatur a longe.

⁵⁵Accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis, sedebat Petrus in medio eorum.

⁵⁶Quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita, dixit:

⁵⁷" Et hic cum illo erat!". At ille negavit eum dicens:

⁵⁸" Mulier, non novi illum!". Et post pusillum alius videns eum dixit: "Et tu de illis es!". Petrus vero ait: "O homo, non sum!".

⁵⁹Et intervallo facto quasi horae unius, alius quidam affirmabat dicens: Vere et hic cum illo erat, nam et Galilaeus est!".

⁶⁰Et ait Petrus: "Homo, nescio quid dicis!". Et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus.

⁶¹Et conversus Dominus respexit Petrum; et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixit ei: "Priusquam gallus cantet hodie, ter me negabis".

⁶²Et egressus foras flevit amare.

⁶³Et viri, qui tenebant illum, illudebant ei caedentes;

⁶⁴et velaverunt eum et interrogabant eum dicentes: "Prophetiza: Quis est, qui te percussit?".

⁶⁵Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.

⁶⁶Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum

⁶⁷dicentes: "Si tu es Christus, dic nobis". Et ait illis: "Si vobis dixero, non credetis";

⁶⁸si autem interrogavero, non respondebitis mihi.

⁶⁹Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei".

⁷⁰Dixerunt autem omnes: "Tu ergo es Filius Dei?". Qui ait ad illos: "Vos dicitis quia ego sum".

⁷¹At illi dixerunt: "Quid adhuc desideramus testimonium? Ipsi enim audivimus de ore eius!".