Read Nova_Vulgata DC Evangelium secundum Lucam 9 Bible Online

Evangelium secundum Lucam 9 - Nova_Vulgata DC bible

Evangelium secundum Lucam 9

¹Convocatis autem Duodecim, dedit illis virtutem et potesta tem super omnia daemonia, et ut languores curarent,

²et misit illos praedicare regnum Dei et sanare infirmos;

³et ait ad illos: "Nihil tuleritis in via, neque virgam neque peram neque panem neque pecuniam, neque duas tunicas habeatis.

⁴Et in quamcumque domum intraveritis, ibi manete et inde exite.

⁵Et quicumque non receperint vos, exeuntes de civitate illa pulverem pedum vestrorum excutite in testimonium supra illos".

⁶Egressi autem circumibant per castella evangelizantes et curantes ubique.

⁷Audivit autem Herodes tetrarcha omnia, quae fiebant, et haesitabat, eo quod diceretur a quibusdam: "Ioannes surrexit a mortuis ";

⁸a quibusdam vero: "Elias apparuit "; ab aliis autem: "Propheta unus de antiquis surrexit".

⁹Et ait Herodes: "Ioannem ego decollavi; quis autem est iste, de quo audio ego talia?". Et quaerebat videre eum.

¹⁰Et reversi apostoli narraverunt illi, quaecumque fecerunt. Et assumptis illis, secessit seorsum ad civitatem, quae vocatur Bethsaida.

¹¹Quod cum cognovissent turbae, secutae sunt illum. Et excepit illos et loquebatur illis de regno Dei et eos, qui cura indigebant, sanabat.

¹²Dies autem coeperat declinare; et accedentes Duodecim dixerunt illi: "Dimitte turbam, ut euntes in castella villasque, quae circa sunt, divertant et inveniant escas, quia hic in loco deserto sumus".

¹³Ait autem ad illos: "Vos date illis manducare". At illi dixerunt: "Non sunt nobis plus quam quinque panes et duo pisces, nisi forte nos eamus et emamus in omnem hanc turbam escas".

¹⁴Erant enim fere viri quinque milia. Ait autem ad discipulos suos: "Facite illos discumbere per convivia ad quinquagenos".

¹⁵Et ita fecerunt et discumbere fecerunt omnes.

¹⁶Acceptis autem quinque panibus et duobus piscibus, respexit in caelum et benedixit illis et fregit et dabat discipulis suis, ut ponerent ante turbam.

¹⁷Et manducaverunt et saturati sunt omnes; et sublatum est, quod superfuit illis, fragmentorum cophini duodecim.

¹⁸Et factum est, cum solus esset orans, erant cum illo discipuli, et interrogavit illos dicens: "Quem me dicunt esse turbae?".

¹⁹At illi responderunt et dixerunt: "Ioannem Baptistam, alii autem Eliam, alii vero: Propheta unus de prioribus surrexit".

²⁰Dixit autem illis: "Vos autem quem me esse dicitis?. Respondens Petrus dixit: "Christum Dei".

²¹At ille increpans illos praecepit, ne cui dicerent hoc,

²²dicens: "Oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et principibus sacerdotum et scribis et occidi et tertia die resurgere".

²³Dicebat autem ad omnes: "Si quis vult post me venire, abneget semetipsum et tollat crucem suam cotidie et sequatur me.

²⁴Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet illam; qui autem perdiderit animam suam propter me, hic salvam faciet illam.

²⁵Quid enim proficit homo, si lucretur universum mundum, se autem ipsum perdat vel detrimentum sui faciat?

²⁶Nam qui me erubuerit et meos sermones, hunc Filius hominis erubescet, cum venerit in gloria sua et Patris et sanctorum angelorum.

²⁷Dico autem vobis vere: Sunt aliqui hic stantes, qui non gustabunt mortem, donec videant regnum Dei".

²⁸Factum est autem post haec verba fere dies octo, et assumpsit Petrum et Ioannem et Iacobum et ascendit in montem, ut oraret.

²⁹Et facta est, dum oraret, species vultus eius altera, et vestitus eius albus, refulgens.

³⁰Et ecce duo viri loquebantur cum illo, et erant Moyses et Elias,

³¹qui visi in gloria dicebant exodum eius, quam completurus erat in Ierusalem.

³²Petrus vero et qui cum illo gravati erant somno; et evigilantes viderunt gloriam eius et duos viros, qui stabant cum illo.

³³Et factum est, cum discederent ab illo, ait Petrus ad Iesum: "Praeceptor, bonum est nos hic esse; et faciamus tria tabernacula: unum tibi et unum Moysi et unum Eliae ", nesciens quid diceret.

³⁴Haec autem illo loquente, facta est nubes et obumbravit eos; et timuerunt intrantibus illis in nubem.

³⁵Et vox facta est de nube dicens: "Hic est Filius meus electus; ipsum audite".

³⁶Et dum fieret vox, inventus est Iesus solus. Et ipsi tacuerunt et nemini dixerunt in illis diebus quidquam ex his, quae viderant.

³⁷Factum est autem in sequenti die, descendentibus illis de monte, occurrit illi turba multa.

³⁸Et ecce vir de turba exclamavit dicens: "Magister, obsecro te, respice in filium meum, quia unicus est mihi;

³⁹et ecce spiritus apprehendit illum, et subito clamat, et dissipat eum cum spuma et vix discedit ab eo dilanians eum;

⁴⁰et rogavi discipulos tuos, ut eicerent illum, et non potuerunt".

⁴¹Respondens autem Iesus dixit: "O generatio infidelis et perversa, usquequo ero apud vos et patiar vos? Adduc huc filium tuum".

⁴²Et cum accederet, elisit illum daemonium et dissipavit. Et increpavit Iesus spiritum immundum et sanavit puerum et reddidit illum patri eius.

⁴³Stupebant autem omnes in magnitudine Dei.Omnibusque mirantibus in omnibus, quae faciebat, dixit ad discipulos suos:

⁴⁴"Ponite vos in auribus vestris sermones istos: Filius enim hominis futurum est ut tradatur in manus hominum".

⁴⁵At illi ignorabant verbum istud, et erat velatum ante eos, ut non sentirent illud, et time bant interrogare eum de hoc verbo.

⁴⁶Intravit autem cogitatio in eos, quis eorum maior esset.

⁴⁷At Iesus sciens cogitationem cordis illorum, apprehendens puerum statuit eum secus se

⁴⁸et ait illis: "Quicumque susceperit puerum istum in nomine meo, me recipit; et, quicumque me receperit, recipit eum, qui me misit; nam qui minor est inter omnes vos, hic maior est".

⁴⁹Respondens autem Ioannes dixit: "Praeceptor, vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia et prohibuimus eum, quia non sequitur nobiscum".

⁵⁰Et ait ad illum Iesus: "Nolite prohibere; qui enim non est adversus vos, pro vobis est".

⁵¹Factum est autem, dum complerentur dies assumptionis eius, et ipse faciem suam firmavit, ut iret Ierusalem,

⁵²et misit nuntios ante conspectum suum. Et euntes intraverunt in castellum Samaritanorum, ut pararent illi.

⁵³Et non receperunt eum, quia facies eius erat euntis Ierusalem.

⁵⁴Cum vidissent autem discipuli Iacobus et Ioannes, dixerunt: "Domine, vis dicamus, ut ignis descendat de caelo et consumat illos?".

⁵⁵Et conversus increpavit illos.

⁵⁶Et ierunt in aliud castellum.

⁵⁷Et euntibus illis in via, dixit quidam ad illum: "Sequar te, quocumque ieris".

⁵⁸Et ait illi Iesus: "Vulpes foveas habent, et volucres caeli nidos, Filius autem hominis non habet, ubi caput reclinet".

⁵⁹Ait autem ad alterum: "Sequere me". Ille autem dixit: "Domine, permitte mihi primum ire et sepelire patrem meum".

⁶⁰Dixitque ei Iesus: "Sine, ut mortui sepeliant mortuos suos; tu autem vade, annuntia regnum Dei".

⁶¹Et ait alter: "Sequar te, Domine, sed primum permitte mihi renuntiare his, qui domi sunt".

⁶²Ait ad illum Iesus: "Nemo mittens manum suam in aratrum et aspiciens retro, aptus est regno Dei".