Read Nova_Vulgata DC Actus Apostolorum 20 Bible Online

Actus Apostolorum 20 - Nova_Vulgata DC bible

Actus Apostolorum 20

¹Postquam autem cessavit tumultus, accersitis Paulus discipulis et exhortatus eos, valedixit et profectus est, ut iret in Macedoniam.

²Cum autem perambulasset partes illas et exhortatus eos fuisset multo sermone, venit ad Graeciam;

³cumque fecisset menses tres, factae sunt illi insidiae a Iudaeis navigaturo in Syriam, habuitque consilium, ut reverteretur per Macedoniam.

⁴Comitabatur autem eum Sopater Pyrrhi Beroeensis, Thessalonicensium vero Aristarchus et Secundus et Gaius Derbeus et Timotheus, Asiani vero Tychicus et Trophimus.

⁵Hi cum praecessissent, sustinebant nos Troade;

⁶nos vero navigavimus post dies Azymorum a Philippis et venimus ad eos Troadem in diebus quinque, ubi demorati sumus diebus septem.

⁷In una autem sabbatorum, cum convenissemus ad frangendum panem, Paulus disputabat eis, profecturus in crastinum, protraxitque sermonem usque in mediam noctem.

⁸Erant autem lampades copiosae in cenaculo, ubi eramus congregati;

⁹sedens autem quidam adulescens nomine Eutychus super fenestram, cum mergeretur somno gravi, disputante diutius Paulo, eductus somno cecidit de tertio cenaculo deorsum et sublatus est mortuus.

¹⁰Cum descendisset autem Paulus, incubuit super eum et complexus dixit: "Nolite turbari, anima enim ipsius in eo est!".

¹¹Ascendens autem frangensque panem et gustans satisque allocutus usque in lucem, sic profectus est.

¹²Adduxerunt autem puerum viventem et consolati sunt non minime.

¹³Nos autem praecedentes navi enavigavimus in Asson, inde suscepturi Paulum; sic enim disposuerat volens ipse per terram iter facere.

¹⁴Cum autem convenisset nos in Asson, assumpto eo, venimus Mitylenen

¹⁵et inde navigantes sequenti die pervenimus contra Chium et alia applicuimus Samum et sequenti venimus Miletum.

¹⁶Proposuerat enim Paulus transnavigare Ephesum, ne qua mora illi fieret in Asia; festinabat enim, si possibile sibi esset, ut diem Pentecosten faceret Hierosolymis.

¹⁷A Mileto autem mittens Ephesum convocavit presbyteros ecclesiae.

¹⁸Qui cum venissent ad eum, dixit eis: "Vos scitis a prima die, qua ingressus sum in Asiam, qualiter vobiscum per omne tempus fuerim,

¹⁹serviens Domino cum omni humilitate et lacrimis et tentationibus, quae mihi acciderunt in insidiis Iudaeorum;

²⁰quomodo nihil subtraxerim utilium, quominus annuntiarem vobis et docerem vos publice et per domos,

²¹testificans Iudaeis atque Graecis in Deum paenitentiam et fidem in Dominum nostrum Iesum.

²²Et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Ierusalem, quae in ea eventura sint mihi ignorans,

²³nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates protestatur mihi dicens quoniam vincula et tribulationes me manent.

²⁴Sed nihili facio animam meam pretiosam mihi, dummodo consummem cursum meum et ministerium, quod accepi a Domino Iesu, testificari evangelium gratiae Dei.

²⁵Et nunc ecce ego scio quia amplius non videbitis faciem meam vos omnes, per quos transivi praedicans regnum;

²⁶quapropter contestor vos hodierna die, quia mundus sum a sanguine omnium;

²⁷non enim subterfugi, quominus annuntiarem omne consilium Dei vobis.

²⁸Attendite vobis et universo gregi, in quo vos Spiritus Sanctus posuit episcopos, pascere ecclesiam Dei, quam acquisivit sanguine suo.

²⁹Ego scio quoniam intrabunt post discessionem meam lupi graves in vos non parcentes gregi;

³⁰et ex vobis ipsis exsurgent viri loquentes perversa, ut abstrahant discipulos post se.

³¹Propter quod vigilate, memoria retinentes quoniam per triennium nocte et die non cessavi cum lacrimis monens unumquemque vestrum.

³²Et nunc commendo vos Deo et verbo gratiae ipsius, qui potens est aedificare et dare hereditatem in sanctificatis omnibus.

³³Argentum aut aurum aut vestem nullius concupivi;

³⁴ipsi scitis quoniam ad ea, quae mihi opus erant et his, qui mecum sunt, ministraverunt manus istae.

³⁵Omnia ostendi vobis quoniam sic laborantes oportet suscipere infirmos, ac meminisse verborum Domini Iesu, quoniam ipse dixit: "Beatius est magis dare quam accipere!".

³⁶Et cum haec dixisset, positis genibus suis, cum omnibus illis oravit.

³⁷Magnus autem fletus factus est omnium; et procumbentes super collum Pauli osculabantur eum

³⁸dolentes maxime in verbo, quod dixerat, quoniam amplius faciem eius non essent visuri. Et deducebant eum ad navem.