Read Nova_Vulgata DC Actus Apostolorum 26 Bible Online

Actus Apostolorum 26 - Nova_Vulgata DC bible

Actus Apostolorum 26

¹Agrippa vero ad Paulum ait: "Permittitur tibi loqui pro temetipso". Tunc Paulus, extenta manu, coepit rationem reddere:

²" De omnibus, quibus accusor a Iudaeis, rex Agrippa, aestimo me beatum, apud te cum sim defensurus me hodie,

³maxime te sciente omnia, quae apud Iudaeos sunt consuetudines et quaestiones; propter quod, obsecro, patienter me audias.

⁴Et quidem vitam meam a iuventute, quae ab initio fuit in gente mea et in Hierosolymis, noverunt omnes Iudaei;

⁵praescientes me ab initio, si velint testimonium perhibere, quoniam secundum diligentissimam sectam nostrae religionis vixi pharisaeus.

⁶Et nunc propter spem eius, quae ad patres nostros repromissionis facta est a Deo, sto iudicio subiectus,

⁷in quam duodecim tribus nostrae cum perseverantia nocte ac die deservientes sperant devenire; de qua spe accusor a Iudaeis, rex!

⁸Quid incredibile iudicatur apud vos, si Deus mortuos suscitat?

⁹Et ego quidem existimaveram me adversus nomen Iesu Nazareni debere multa contraria agere;

¹⁰quod et feci Hierosolymis, et multos sanctorum ego in carceribus inclusi, a principibus sacerdotum potestate accepta, et cum occiderentur, detuli sententiam;

¹¹et per omnes synagogas frequenter puniens eos compellebam blasphemare, et abundantius insaniens in eos persequebar usque in exteras civitates.

¹²In quibus, dum irem Damascum cum potestate et permissu principum sacerdotum,

¹³die media in via vidi, rex, de caelo supra splendorem solis circumfulgens me lumen et eos, qui mecum simul ibant;

¹⁴omnesque nos cum decidissemus in terram, audivi vocem loquentem mihi Hebraica lingua: "Saul, Saul, quid me persequeris? Durum est tibi contra stimulum calcitrare".

¹⁵Ego autem dixi: "Quis es, Domine?". Dominus autem dixit: "Ego sum Iesus, quem tu persequeris.

¹⁶Sed exsurge et sta super pedes tuos; ad hoc enim apparui tibi, ut constituam te ministrum et testem eorum, quae vidisti, et eorum, quibus apparebo tibi,

¹⁷eripiens te de populo et de gentibus, in quas ego mitto te

¹⁸aperire oculos eorum, ut convertantur a tenebris ad lucem et de potestate Satanae ad Deum, ut accipiant remissionem peccatorum et sortem inter sanctificatos per fidem, quae est in me".

¹⁹Unde, rex Agrippa, non fui incredulus caelestis visionis,

²⁰sed his, qui sunt Damasci primum et Hierosolymis, et in omnem regionem Iudaeae et gentibus annuntiabam, ut paenitentiam agerent et converterentur ad Deum digna paenitentiae opera facientes.

²¹Hac ex causa me Iudaei, cum essem in templo comprehensum, tentabant interficere.

²²Auxilium igitur assecutus a Deo usque in hodiernum diem sto testificans minori atque maiori, nihil extra dicens quam ea, quae Prophetae sunt locuti futura esse et Moyses:

²³si passibilis Christus, si primus ex resurrectione mortuorum lumen annuntiaturus est populo et gentibus".

²⁴Sic autem eo rationem reddente, Festus magna voce dixit: "Insanis, Paule; multae te litterae ad insaniam convertunt!".

²⁵At Paulus: "Non insanio, inquit, optime Feste, sed veritatis et sobrietatis verba eloquor.

²⁶Scit enim de his rex, ad quem et audenter loquor; latere enim eum nihil horum arbitror, neque enim in angulo hoc gestum est.

²⁷Credis, rex Agrippa, Prophetis? Scio quia credis".

²⁸Agrippa autem ad Paulum: "In modico suades me Christianum fieri!".

²⁹Et Paulus: "Optarem apud Deum et in modico et in magno non tantum te sed et omnes hos, qui audiunt me hodie, fieri tales, qualis et ego sum, exceptis vinculis his!".

³⁰Et exsurrexit rex et praeses et Berenice et qui assidebant eis;

³¹et cum secessissent, loquebantur ad invicem dicentes: "Nihil morte aut vinculis dignum quid facit homo iste".

³²Agrippa autem Festo dixit: "Dimitti poterat homo hic, si non appellasset Caesarem".