Read Nova_Vulgata DC Epistula ad Romanos 8 Bible Online

Epistula ad Romanos 8 - Nova_Vulgata DC bible

Epistula ad Romanos 8

¹Nihil ergo nunc damnationis est his, qui sunt in Christo Iesu;

²lex enim Spiritus vitae in Christo Iesu liberavit te a lege peccati et mortis.

³Nam, quod impossibile erat legi, in quo infirmabatur per carnem, Deus Filium suum mittens in similitudine carnis peccati et pro peccato, damnavit peccatum in carne,

⁴ut iustitia legis impleretur in nobis, qui non secundum carnem ambulamus sed secundum Spiritum.

⁵Qui enim secundum carnem sunt, quae carnis sunt, sapiunt; qui vero secundum Spiritum, quae sunt Spiritus.

⁶Nam sapientia carnis mors, sapientia autem Spiritus vita et pax;

⁷quoniam sapientia carnis inimicitia est in Deum, legi enim Dei non subicitur nec enim potest.

⁸Qui autem in carne sunt, Deo placere non possunt.

⁹Vos autem in carne non estis sed in Spiritu, si tamen Spiritus Dei habitat in vobis. Si quis autem Spiritum Christi non habet, hic non est eius.

¹⁰Si autem Christus in vobis est, corpus quidem mortuum est propter peccatum, Spiritus vero vita propter iustitiam.

¹¹Quod si Spiritus eius, qui suscitavit Iesum a mortuis, habitat in vobis, qui suscitavit Christum a mortuis vivificabit et mortalia corpora vestra per inhabitantem Spiritum suum in vobis.

¹²Ergo, fratres, debitores sumus non carni, ut secundum carnem vivamus.

¹³Si enim secundum carnem vixeritis, moriemini; si autem Spiritu opera corporis mortificatis, vivetis.

¹⁴Quicumque enim Spiritu Dei aguntur, hi filii Dei sunt.

¹⁵Non enim accepistis spiritum servitutis iterum in timorem, sed accepistis Spiritum adoptionis filiorum, in quo clamamus: "Abba, Pater!.

¹⁶Ipse Spiritus testimonium reddit una cum spiritu nostro, quod sumus filii Dei.

¹⁷Si autem filii, et heredes: heredes quidem Dei, coheredes autem Christi, si tamen compatimur, ut et conglorificemur.

¹⁸Existimo enim quod non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam, quae revelanda est in nobis.

¹⁹Nam exspectatio creaturae revelationem filiorum Dei exspectat;

²⁰vanitati enim creatura subiecta est, non volens sed propter eum, qui subiecit, in spem,

²¹quia et ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis in libertatem gloriae filiorum Dei.

²²Scimus enim quod omnis creatura congemiscit et comparturit usque adhuc;

²³non solum autem, sed et nos ipsi primitias Spiritus habentes, et ipsi intra nos gemimus adoptionem filiorum exspectantes, redemptionem corporis nostri.

²⁴Spe enim salvi facti sumus; spes autem, quae videtur, non est spes; nam, quod videt, quis sperat?

²⁵Si autem, quod non videmus, speramus, per patientiam exspectamus.

²⁶Similiter autem et Spiritus adiuvat infirmitatem nostram; nam quid oremus, sicut oportet, nescimus, sed ipse Spiritus interpellat gemitibus inenarrabilibus;

²⁷qui autem scrutatur corda, scit quid desideret Spiritus, quia secundum Deum postulat pro sanctis.

²⁸Scimus autem quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum, his, qui secundum propositum vocati sunt.

²⁹Nam, quos praescivit, et praedestinavit conformes fieri imaginis Filii eius, ut sit ipse primogenitus in multis fratribus;

³⁰quos autem praedestinavit, hos et vocavit; et quos vocavit, hos et iustificavit; quos autem iustificavit, illos et glorificavit.

³¹Quid ergo dicemus ad haec? Si Deus pro nobis, quis contra nos?

³²Qui Filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum, quomodo non etiam cum illo omnia nobis donabit?

³³Quis accusabit adversus electos Dei? Deus, qui iustificat?

³⁴Quis est qui condemnet? Christus Iesus, qui mortuus est, immo qui suscitatus est, qui et est ad dexteram Dei, qui etiam interpellat pro nobis?

³⁵Quis nos separabit a caritate Christi? Tribulatio an angustia an persecutio an fames an nuditas an periculum an gladius?

³⁶Sicut scriptum est: Propter te mortificamur tota die,aestimati sumus ut oves occisionis".

³⁷Sed in his omnibus supervincimus per eum, qui dilexit nos.

³⁸Certus sum enim quia neque mors neque vita neque angeli neque principatus neque instantia neque futura neque virtutes

³⁹neque altitudo neque profundum neque alia quaelibet creatura poterit nos separare a caritate Dei, quae est in Christo Iesu Domino nostro.