Read ძველი ქართულით პირველი მეფეთა 18 Bible Online

პირველი მეფეთა 18 - ძველი ქართულით bible

პირველი მეფეთა 18

¹და ვითარცა უთხრა დავით სიტყუაჲ ესე მეფესა მას, შეიყვარა იგი იონათან, ძემან მეფისამან, სიყუარულითა დიდითა, ვითარცა თავი თჳსი.

²და დაიყენა საულ დავით მიერ დღითგან და არღარა განუტევის სახედ მამისა თჳსისა.

³და აღთქმა-ყო იონათან დავითის თანა ესე, რამეთუ შეიყუარა იგი სწორად თავისა თჳსისა.

⁴და განიძარცვა იონათან ვარში მისი, ჯაჭვი და ჴმალი და მშჳლდ-კაპარჭი და ყოველი საჭურველი მისი მისარტყელამდე და მისცა დავითს.

⁵და დაიდგინა დავით საულ კაცთა თანა ზედამოღუაწეთა მის ერისათა, და შემომავალ და გამომავალ იყო დავით მეცნიერებით წინაშე უფლისა და მბრძანებელ მის წინაშე, და სათნო იყო იგი საულისა წინაშე ყოვლითა საქმითა მისითა, წინაშე ყოვლისა ერისა საულისა.

⁶და იყო, რაჟამს მოვიდოდეს მოწყუედისა მისგან უცხოთესლთასა და გამოეგებოდა მათ მძნობარი შემთხუევად დავითისა ყოველთაგან ქალაქთა ისრაჱლისა მემღერად მათ წინაშე პარით, წინაშე მეფისა საულისა ნესტჳთა და ქნარითა, ბობღნითა და წინწილითა.

⁷პირი აღეღო და მიეგებოდეს მათ, სახიობდეს, აქებდეს და იტყოდეს: საულ მოსწყჳდა ათასები, ხოლო დავით დასცა ბევრები!

⁸განრისხნა საულ, რამეთუ შეძრწუნდა, შეუძნდა სიტყუაჲ იგი და თქუა: ვითარ მისცეს დავითს მოწყუედა ბევრეულთა და მე ათასეულთა? აწ სხუაჲ რაღა აკლს მას, გარნა შარავანდობაჲ?

⁹ხოლო მიერ ჟამითგან ქუეგამხედველ იყო საულ დავითს მიაღსასრულამდე.

¹⁰და იყო ხვალისგან, ვითარცა მოვიდა სული უკეთური უფლისა მიერ საულის ზედა და იგვემებოდა სახლსა შინა თჳსსა. და დავით ახიობდა სახიობასა მას, ვითარცა მარადის ჩუეულ იყო, და საულს აქუნდა ჴელთა მისთა ჰოროლი.

¹¹და ეგულებოდა განგურემა დავითისი და შემსჭვალვა კედელსა ლახურითა მით. და დავით მიჰრიდა პირისაგან მახჳლისა ორჯერ.

¹²შეეშინა საულს დავითისგან, რამეთუ დაეტევა იგი უფალსა და დავითის თანა იყო.

¹³და განიშორა საულმან დავითი თჳსაგან და დაადგინა იგი ერისთავად ერსა მას თჳსსა ზედა; და შევიდოდა და გამოვიდოდა წინაშე ერისა.

¹⁴და იყო დავით მცნობელ ყოველთა გზათა მისთა, რამეთუ უფალი იყო მის თანა.

¹⁵და ხედვიდა საულ სიბრძნესა მას დავითისსა და ეშინოდა ფრიად.

¹⁶და ყოველი ისრაჱლი და იუდა ჰყუარობდა დავითს, რამეთუ შინაგანმავალ იყო იგი წინაშე ერისა.

¹⁷სიტყუად იწყო საულ დავითისა და ჰრქუა: აჰა, ესერა, ასული ჩემი მერობ მიმიცემიეს ცოლად შენდა! და იყავ შენ ჩემად შვილ და ძალ და მბრძოლ მტერთა მიმართ უფლისათა. რამეთუ ესრე გულსა-ედვა საულს, ვითარმედ მებრვე რაჲსა შევახებ ჴელსა ჩემსა, არამედ ჴელი უცხოთესლთა იყავნ მის ზედა.

¹⁸მიუგო საულს დავით და ჰრქუა: ვინ ვარ მე, ანუ რა ვარი მე, ან რა არს ნათესავი მამისა ჩემისა შორის ისრაჱლსა, ვითარმცა ღირს ვიქმნე მე სიძედ მეფისა?

¹⁹და იყო შემდგომად რაოდენისამე ჟამისა, რაჟამს მითხოვილ იყო მერობ, ასული იგი საულისა, ცოლად დავითისა, არა ინება ქალმან მან ცოლებად დავითისა, რამეთუ თხოვილ იყო იგი ედრიელ მოლოთელისა ცოლად.

²⁰და შეიყუარა დავით მელქოლ, ასულმან საულისამან. და ვითარ სცნა საულ სიტყუაჲ იგი, სათნო-უჩნდა ფრიად წინაშე თუალთა მისთა.

²¹და თქუა საულ: მივსცე იგი ცოლად. და იყოს იგი მისა საცთურ და ჴელი უცხოთესლთა იყოს მის ზედა. და ჰრქუა საულ დავითს შორის ერსა მას: სიძე გერქუნ შენ ჩემდა დღესდღითგან!

²²და ამცნო საულ მონათა თჳსთა და ჰრქუა: მივედით და არქუთ დავითს იდუმალ: აჰა, ესერა, მეფესა ჰნებავს სიძედ-ყოფად შენი მისა და ყოველნი მონანი მისნი გყუარობენ შენ, აწ ჯერ-იჩინე შენ სიძობა მეფისა!

²³მოვიდეს და ჰრქუეს დავითს მონათა მათ, ვითარცა უბრძანა მათ მეფემან ყოვლისავე სიტყჳსა მისებრ. მიუგო დავით და ჰრქუა: მცირე ნურა გიჩნდეს წინაშე თუალთა თქუენთა სიძე-ყოფად მეფისა? რამეთუ მე კაცი მკოდოვი ვარ და არა დიდებულ.

²⁴და უთხრეს მათ საულს ყოველი იგი სიტყუაჲ დავითისი.

²⁵და ჰრქუა საულ მონათა მათ თჳსთა: ესრე არქუთ დავითს: არა თუ სათხოველისა რა სიტყუაჲ არს აქა, ძნელღა თუ რაჲმე გიჩნს? უჴმდეს ღათუ რაჲმე მას, გარნა თუ ესე მორთმად მისა ასი სხეული მამაკაცისა ერთბამად მტერთა მათგან მეფისათა. რამეთუ ესრე განეზრახა საულს, ვითარმცა შე-ვითარ-რათა-აგდო დავით ჴელთა უცხოთესლთასა.

²⁶და მივიდეს და უთხრეს დავითს ყოველი იგი სიტყუაჲ საულისა. და სათნო-უჩნდა დავითს სიძე-ყოფად მეფისა და მორთმა, რაჲსაცა-იგი სთხოვდა მას. და ვიდრე არღარა მცირედნი ჟამნი წარსრულ იყუნეს,

²⁷წარვიდა დავით რაოდენითამე კაცითა და დასცნა უცხოთესლნი იგი, ვითარ ორასი ოდენ კაცი და მიუთვალა მათ კაცთა, რასა სთხოვდა მას მეფე; და მიერითგან ესიძა იგი მეფესა. და მისცა საულ ასული თჳსი მელქოლ ცოლად.

²⁸რაჟამს სცნა საულ, რამეთუ უფალი დავითის თანა იყო და მელქოლ, ასული მისი, და ყოველი ისრაჱლი ჰყვარობს მას,

²⁹უფროს ეჭუდა საულ დავითს და უფროს ემტერებოდა საულ დავითს ყოველთა დღეთა ცხორებისა მისისათა.

³⁰გამოვიდეს მთავარნი იგი უცხოთესლთანი უჟამოდ და დავით უფროს შერაცხილ იყო ყოველთა მონათა საულისათა. და დიდებულ იქმნა სახელი მისი ფრიად.