Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم پیدایش 13 Bible Online

پیدایش 13 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

پیدایش 13

¹و ابرام با زن خود، و تمام اموال خویش، و لوط، از مصر به جنوب آمدند.

²و ابرام از مواشی و نقره و طلا، بسیار دولتمند بود.

³پس، از جنوب، طی منازل کرده، به بیت ئیل آمد، بدانجایی که خیمه اش در ابتدا بود، در میان بیت ئیل و عای،

⁴به مقام آن مذبحی که اول بنا نهاده بود، و در آنجا ابرام نام یهوه را خواند.

⁵و لوط را نیز که همراه ابرام بود، گله و رمه و خیمه ها بود.

⁶و زمین گنجایش ایشان را نداشت که در یکجا ساکن شوند زیرا که اندوخته های ایشان بسیار بود، و نتوانستند در یک جا سکونت کنند.

⁷و در میان شبانان مواشی ابرام و شبانان مواشی لوط نزاع افتاد. و در آن هنگام کنعانیان و فرزیان، ساکن زمین بودند.

⁸پس ابرام به لوط گفت: «زنهار در میان من و تو، و در میان شبانان من و شبانان تو نزاعی نباشد، زیرا که ما برادریم.

⁹مگر تمام زمین پیش روی تو نیست؟ ملتمس اینکه از من جدا شوی. اگر به جانب چپ روی، من بسوی راست خواهم رفت و اگر بطرف راست روی، من به جانب چپ خواهم رفت.»

¹⁰آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت، و تمام وادی اردن را بدید که همه اش مانند باغ خداوند و زمین مصر، به طرف صوغر، سیراب بود، قبل از آنکه خداوند سدوم و عموره را خراب سازد.

¹¹پس لوط تمام وادی اردن را برای خود اختیار کرد، و لوط بطرف شرقی کوچ کرد، و از یکدیگر جدا شدند.

¹²ابرام در زمین کنعان ماند، و لوط در بلاد وادی ساکن شد، و خیمه خود را تا سدوم نقل کرد.

¹³لکن مردمان سدوم بسیار شریر و به خداوند خطاکار بودند.

¹⁴و بعد از جدا شدن لوط از وی، خداوند به ابرام گفت: «اکنون تو چشمان خود را برافراز و از مکانی که در آن هستی ، بسوی شمال و جنوب، و مشرق و مغرب بنگر

¹⁵زیرا تمام این زمین را که می بینی به تو و ذریت تو تا به ابد خواهم بخشید.

¹⁶و ذریت تو را مانند غبار زمین گردانم. چنانکه اگر کسی غبار زمین را تواند شمرد، ذریت تو نیز شمرده شود.

¹⁷برخیز و در طول و عرض زمین گردش کن زیرا که آن را به تو خواهم داد.»

¹⁸و ابرام خیمه خود را نقل کرده، روانه شد و در بلوطستان ممری که در حبرون است، ساکن گردید، و در آنجا مذبحی برای یهوه بنا نهاد.