Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم پیدایش 43 Bible Online

پیدایش 43 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

پیدایش 43

¹و قحط در زمین سخت بود.

²و واقع شد چون غله ای را که از مصر آورده بودند، تماما خوردند، پدرشان بدیشان گفت: «برگردید و اندک خوراکی برای ما بخرید.»

³یهودا بدو متکلم شده، گفت: «آن مرد به ما تاکید کرده، گفته است هرگاه برادر شما با شما نباشد، روی مرا نخواهید دید.

⁴اگر تو برادر ما را با ما فرستی ، می رویم و خوراک برایت می خریم.

⁵اما اگر تو او را نفرستی ، نمی رویم، زیرا که آن مرد ما را گفت، هر گاه برادر شما با شما نباشد، روی مرا نخواهید دید.»

⁶اسرائیل گفت: «چرا به من بدی کرده، به آن مرد خبر دادید که برادر دیگر دارید؟»

⁷گفتند: «آن مرد احوال ما و خویشاوندان ما را به دقت پرسیده، گفت: آیا پدر شما هنوز زنده است، و برادر دیگر دارید؟ و او را بدین مضمون اطلاع دادیم، و چه می دانستیم که خواهد گفت: برادر خود را نزد من آرید.»

⁸پس یهودا به پدر خود، اسرائیل گفت: «جوان را با من بفرست تا برخاسته ، برویم و زیست کنیم و نمیریم، ما و تو و اطفال ما نیز.

⁹من ضامن او می باشم، او را از دست من بازخواست کن. هر گاه او را نزد تو باز نیاوردم و به حضورت حاضر نساختم، تا به ابد در نظر تو مقصر باشم.

¹⁰زیرا اگر تاخیر نمی نمودیم، هر آینه تا حال، مرتبه دوم را برگشته بودیم.»

¹¹پس پدر ایشان، اسرائیل، بدیشان گفت: «اگر چنین است، پس این را بکنید. از ثمرات نیکوی این زمین در ظروف خود بردارید، و ارمغانی برای آن مرد ببرید، قدری بلسان و قدری عسل و کتیرا و لادن و پسته و بادام.

¹²و نقد مضاعف بدست خود گیرید، و آن نقدی که در دهنه عدلهای شما رد شده بود، به دست خود باز برید، شاید سهوی شده باشد.

¹³و برادر خود را برداشته ، روانه شوید، و نزد آن مرد برگردید.

¹⁴و خدای قادر مطلق شما را در نظر آن مرد مکرم دارد، تا برادر دیگر شما و بنیامین را همراه شما بفرستد، و من اگر بی اولاد شدم، بی اولاد شدم.»

¹⁵پس آن مردان، ارمغان را برداشته ، و نقد مضاعف را بدست گرفته ، با بنیامین روانه شدند. و به مصر فرود آمده، به حضور یوسف ایستادند.

¹⁶اما یوسف، چون بنیامین را با ایشان دید، به ناظر خانه خود فرمود: «این اشخاص را به خانه ببر، و ذبح کرده، تدارک ببین، زیرا که ایشان وقت ظهر با من غذا می خورند.»

¹⁷و آن مرد چنانکه یوسف فرموده بود، کرد. و آن مرد ایشان را به خانه یوسف آورد.

¹⁸و آن مردان ترسیدند، چونکه به خانه یوسف آورده شدند و گفتند: «بسبب آن نقدی که دفعه اول در عدلهای ما رد شده بود، ما را آورده اند تا بر ما هجوم آورد، و بر ما حمله کند، و ما را مملوک سازد و حماران ما را.»

¹⁹و به ناظر خانه یوسف نزدیک شده، در درگاه خانه بدو متکلم شده،

²⁰گفتند: «یا سیدی! حقیقتا مرتبه اول برای خرید خوراک آمدیم.

²¹و واقع شد چون به منزل رسیده، عدلهای خود را باز کردیم، که اینک نقد هر کس در دهنه عدلش بود. نقره ما به وزن تمام و آن را به دست خود باز آورده ایم.

²²و نقد دیگر برای خرید خوراک به دست خود آورده ایم. نمی دانیم کدام کس نقد ما را در عدلهای ما گذاشته بود.»

²³گفت: «سلامت باشید مترسید، خدای شما و خدای پدر شما، خزانه ای در عدلهای شما، به شما داده است؛ نقد شما به من رسید.» پس شمعون را نزد ایشان بیرون آورد.

²⁴و آن مرد، ایشان را به خانه یوسف درآورده، آب بدیشان داد، تا پایهای خود را شستند، و علوفه به حماران ایشان داد.

²⁵و ارمغان را حاضر ساختند، تا وقت آمدن یوسف به ظهر، زیرا شنیده بودند که در آنجا باید غذا بخورند.

²⁶و چون یوسف به خانه آمد، ارمغانی را که به دست ایشان بود، نزد وی به خانه آوردند، و به حضور وی رو به زمین نهادند.

²⁷پس از سلامتی ایشان پرسید و گفت: «آیا پدر پیر شما که ذکرش را کردید، به سلامت است؟ و تا بحال حیات دارد؟»

²⁸گفتند: «غلامت، پدر ما، به سلامت است، و تا بحال زنده.» پس تعظیم و سجده کردند.

²⁹و چون چشمان خود را باز کرده، برادر خود بنیامین، پسر مادر خویش را دید، گفت: «آیا این است برادر کوچک شما که نزد من، ذکر او را کردید؟» و گفت: «ای پسرم، خدا بر تو رحم کناد.»

³⁰و یوسف چونکه مهرش بر برادرش بجنبید، بشتافت، و جای گریستن خواست. پس به خلوت رفته ، آنجا بگریست.

³¹و روی خود را شسته ، بیرون آمد. و خودداری نموده، گفت: «طعام بگذارید.»

³²و برای وی جدا گذاردند، و برای ایشان جدا، و برای مصریانی که با وی خوردند جدا، زیرا که مصریان با عبرانیان نمی توانند غذا بخورند زیرا که این، نزد مصریان مکروه است.

³³و به حضور وی بنشستند، نخست زاده موافق نخست زادگی اش، و خردسال بحسب خردسالی اش، و ایشان به یکدیگر تعجب نمودند.

³⁴و حصه ها از پیش خود برای ایشان گرفت، اما حصه بنیامین پنج چندان حصه دیگران بود، و با وی نوشیدند و کیف کردند.