Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم پیدایش 45 Bible Online

پیدایش 45 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

پیدایش 45

¹و یوسف پیش جمعی که به حضورش ایستاده بودند، نتوانست خودداری کند، پس ندا کرد که «همه را از نزد من بیرون کنید!» و کسی نزد او نماند وقتی که یوسف خویشتن را به برادران خود شناسانید.

²و به آواز بلند گریست، و مصریان و اهل خانه فرعون شنیدند.

³و یوسف، برادران خود را گفت: «من یوسف هستم! آیا پدرم هنوز زنده است؟» و برادرانش جواب وی را نتوانستند داد، زیرا که به حضور وی مضطرب شدند.

⁴و یوسف به برادران خود گفت: «نزدیک من بیایید.» پس نزدیک آمدند، و گفت: «منم یوسف، برادر شما، که به مصر فروختید!

⁵و حال رنجیده مشوید، و متغیر نگردید که مرا بدینجا فروختید، زیرا خدا مرا پیش روی شما فرستاد تا (نفوس را) زنده نگاه دارد.

⁶زیرا حال دو سال شده است که قحط در زمین هست، و پنج سال دیگر نیز نه شیار خواهد بود نه درو.

⁷و خدا مرا پیش روی شما فرستاد تا برای شما بقیتی در زمین نگاه دارد، و شما را به نجاتی عظیم احیا کند.

⁸و اﻵن شما مرا اینجا نفرستادید، بلکه خدا، و او مرا پدر بر فرعون و آقا بر تمامی اهل خانه او و حاکم بر همه زمین مصر ساخت.

⁹بشتابید و نزد پدرم رفته ، بدو گویید: پسر تو، یوسف چنین می گوید: که خدا مرا حاکم تمامی مصر ساخته است، نزد من بیا و تاخیر منما.

¹⁰و در زمین جوشن ساکن شو، تا نزدیک من باشی ، تو و پسرانت و پسران پسرانت، و گله ات و رمه ات با هر چه داری.

¹¹تا تو را در آنجا بپرورانم، زیرا که پنج سال قحط باقی است، مبادا تو و اهل خانه ات و متعلقانت بینوا گردید.

¹²و اینک چشمان شما و چشمان برادرم بنیامین، می بیند، زبان من است که با شما سخن می گوید.

¹³پس پدر مرا از همه حشمت من در مصر و از آنچه دیده اید، خبر دهید، و تعجیل نموده، پدر مرا بدینجا آورید.»

¹⁴پس به گردن برادر خود، بنیامین، آویخته ، بگریست و بنیامین بر گردن وی گریست.

¹⁵و همه برادران خود را بوسیده، برایشان بگریست، و بعد از آن، برادرانش با وی گفتگو کردند.

¹⁶و این خبر را در خانه فرعون شنیدند، و گفتند برادران یوسف آمده اند، و بنظر فرعون و بنظر بندگانش خوش آمد.

¹⁷و فرعون به یوسف گفت: «برادران خود را بگو: چنین بکنید: چهارپایان خود را بار کنید، و روانه شده، به زمین کنعان بروید.

¹⁸و پدر و اهل خانه های خود را برداشته ، نزد من آیید، و نیکوتر زمین مصر را به شما می دهم تا از فربهی زمین بخورید.

¹⁹و تو مامور هستی این را بکنید: ارابه ها از زمین مصر برای اطفال و زنان خود بگیرید، و پدر خود را برداشته، بیایید.

²⁰و چشمان شما در پی اسباب خود نباشد، زیرا که نیکویی تمامی زمین مصر از آن شماست.»

²¹پس بنی اسرائیل چنان کردند، و یوسف به حسب فرمایش فرعون، ارابه ها بدیشان داد، و زاد سفر بدیشان عطا فرمود.

²²و به هر یک از ایشان، یک دست رخت بخشید، اما به بنیامین سیصد مثقال نقره، و پنج دست جامه داد.

²³و برای پدر خود بدین تفصیل فرستاد: ده الاغ بار شده به نفایس مصر، و ده ماده الاغ بار شده به غله و نان و خورش برای سفر پدر خود.

²⁴پس برادران خود را مرخص فرموده، روانه شدند و بدیشان گفت: «زنهار در راه منازعه مکنید!»

²⁵و از مصر برآمده، نزد پدر خود، یعقوب، به زمین کنعان آمدند.

²⁶و او را خبر داده، گفتند: «یوسف اﻵن زنده است، و او حاکم تمامی زمین مصر است.» آنگاه دل وی ضعف کرد، زیرا که ایشان را باور نکرد.

²⁷و همه سخنانی که یوسف بدیشان گفته بود، به وی گفتند، و چون ارابه هایی را که یوسف برای آوردن او فرستاده بود، دید، روح پدر ایشان، یعقوب، زنده گردید.

²⁸و اسرائیل گفت: «کافی است! پسر من، یوسف، هنوز زنده است؛ می روم و قبل از مردنم او را خواهم دید.»