Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم پیدایش 47 Bible Online

پیدایش 47 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

پیدایش 47

¹پس یوسف آمد و به فرعون خبر داده، گفت: «پدرم و برادرانم با گله و رمه خویش و هر چه دارند، از زمین کنعان آمده اند و در زمین جوشن هستند.»

²و از جمله برادران خود پنج نفر برداشته ، ایشان را به حضور فرعون بر پا داشت.

³و فرعون، برادران او را گفت: «شغل شما چیست؟» به فرعون گفتند: «غلامانت شبان گوسفند هستیم، هم ما و هم اجداد ما.»

⁴و به فرعون گفتند: «آمده ایم تا در این زمین ساکن شویم، زیرا که برای گله غلامانت مرتعی نیست، چونکه قحط در زمین کنعان سخت است. و اﻵن تمنا داریم که بندگانت در زمین جوشن سکونت کنند.»

⁵و فرعون به یوسف خطاب کرده، گفت: «پدرت و برادرانت نزد تو آمده اند،

⁶زمین مصر پیش روی توست. در نیکوترین زمین، پدر و برادران خود را مسکن بده. در زمین جوشن ساکن بشوند. و اگر می دانی که در میان ایشان کسان قابل می باشند، ایشان را سرکاران مواشی من گردان.»

⁷و یوسف، پدر خود، یعقوب را آورده، او را به حضور فرعون برپا داشت. و یعقوب، فرعون را برکت داد.

⁸و فرعون به یعقوب گفت: «ایام سالهای عمر تو چند است؟»

⁹یعقوب به فرعون گفت: «ایام سالهای غربت من صد و سی سال است. ایام سالهای عمر من اندک و بد بوده است، و به ایام سالهای عمر پدرانم در روزهای غربت ایشان نرسیده.»

¹⁰و یعقوب، فرعون را برکت داد و از حضور فرعون بیرون آمد.

¹¹و یوسف، پدر و برادران خود را سکونت داد، و ملکی در زمین مصر در نیکوترین زمین، یعنی در ارض رعمسیس، چنانکه فرعون فرموده بود، بدیشان ارزانی داشت.

¹²و یوسف پدر و برادران خود، و همه اهل خانه پدر خویش را به حسب تعداد عیال ایشان به نان پرورانید.

¹³و در تمامی زمین نان نبود، زیرا قحط زیاده سخت بود، و ارض مصر و ارض کنعان بسبب قحط بینوا گردید.

¹⁴و یوسف، تمام نقره ای را که در زمین مصر و زمین کنعان یافته شد، به عوض غله ای که ایشان خریدند، بگرفت، و یوسف نقره را به خانه فرعون درآورد.

¹⁵و چون نقره از ارض مصر و ارض کنعان تمام شد، همه مصریان نزد یوسف آمده، گفتند: «ما را نان بده، چرا در حضورت بمیریم؟ زیرا که نقره تمام شد.»

¹⁶یوسف گفت: «مواشی خود را بیاورید، و به عوض مواشی شما، غله به شما می دهم، اگر نقره تمام شده است.»

¹⁷پس مواشی خود را نزد یوسف آوردند، و یوسف به عوض اسبان و گله های گوسفندان و رمه های گاوان و الاغان، نان بدیشان داد. و در آن سال به عوض همه مواشی ایشان، ایشان را به نان پرورانید.

¹⁸و چون آن سال سپری شد در سال دوم به حضور وی آمده، گفتندش: «از آقای خود مخفی نمی داریم که نقره ما تمام شده است، و مواشی و بهایم از آن آقای ما گردیده، و جز بدنها و زمین ما به حضور آقای ما چیزی باقی نیست.

¹⁹چرا ما و زمین ما نیز در نظر تو هلاک شویم؟ پس ما را و زمین ما را به نان بخر، و ما و زمین ما مملوک فرعون بشویم، و بذر بده تا زیست کنیم و نمیریم و زمین بایر نماند.»

²⁰پس یوسف تمامی زمین مصر را برای فرعون بخرید، زیرا که مصریان هر کس مزرعه خود را فروختند، چونکه قحط بر ایشان سخت بود و زمین از آن فرعون شد.

²¹و خلق را از این حد تا به آن حد مصر به شهرها منتقل ساخت.

²²فقط زمین کهنه را نخرید، زیرا کهنه را حصه ای از جانب فرعون معین شده بود، و از حصه ای که فرعون بدیشان داده بود، می خوردند. از این سبب زمین خود را نفروختند.

²³و یوسف به قوم گفت: «اینک، امروز شما را و زمین شما را برای فرعون خریدم، همانا برای شما بذر است تا زمین را بکارید.

²⁴و چون حاصل برسد، یک خمس به فرعون دهید، و چهار حصه از آن شما باشد، برای زراعت زمین و برای خوراک شما و اهل خانه های شما و طعام به جهت اطفال شما.»

²⁵گفتند: «تو ما را احیا ساختی ، در نظر آقای خود التفات بیابیم، تا غلام فرعون باشیم.»

²⁶پس یوسف این قانون را بر زمین مصر تا امروز قرار داد که خمس از آن فرعون باشد، غیر از زمین کهنه فقط، که از آن فرعون نشد.

²⁷و اسرائیل در ارض مصر در زمین جوشن ساکن شده، ملک در آن گرفتند، و بسیار بارور و کثیر گردیدند.

²⁸و یعقوب در ارض مصر هفده سال بزیست. و ایام سالهای عمر یعقوب صد و چهل و هفت سال بود.

²⁹و چون حین وفات اسرائیل نزدیک شد، پسر خود یوسف را طلبیده، بدو گفت: «اﻵن اگر در نظر تو التفات یافته ام، دست خود را زیر ران من بگذار، و احسان و امانت با من بکن، و زنهار مرا در مصر دفن منما،

³⁰بلکه با پدران خود بخوابم و مرا از مصر برداشته ، در قبر ایشان دفن کن.» گفت: «آنچه گفتی خواهم کرد.»

³¹گفت: «برایم قسم بخور،» پس برایش قسم خورد و اسرائیل بر سر بستر خود خم شد.