Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم پیدایش 50 Bible Online

پیدایش 50 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

پیدایش 50

¹و یوسف بر روی پدر خود افتاده، بر وی گریست و او را بوسید.

²و یوسف طبیبانی را که از بندگان او بودند، امر فرمود تا پدر او را حنوط کنند. و طبیبان، اسرائیل را حنوط کردند.

³و چهل روز در کار وی سپری شد، زیرا که این قدر روزها در حنوط کردن صرف می شد، و اهل مصر هفتاد روز برای وی ماتم گرفتند.

⁴و چون ایام ماتم وی تمام شد، یوسف اهل خانه فرعون را خطاب کرده، گفت: «اگر اﻵن در نظر شما التفات یافته ام، در گوش فرعون عرض کرده، بگویید:

⁵پدرم مرا سوگند داده، گفت: اینک من می میرم؛ در قبری که برای خویشتن در زمین کنعان کنده ام، آنجا مرا دفن کن. اکنون بروم و پدر خود را دفن کرده، مراجعت نمایم.»

⁶فرعون گفت: «برو و چنانکه پدرت به تو سوگند داده است، او را دفن کن.»

⁷پس یوسف روانه شد تا پدر خود را دفن کند، و همه نوکران فرعون که مشایخ خانه وی بودند، و جمیع مشایخ زمین مصر با او رفتند.

⁸و همه اهل خانه یوسف و برادرانش و اهل خانه پدرش، جز اینکه اطفال و گله ها و رمه های خود را در زمین جوشن واگذاشتند.

⁹و ارابه ها نیز و سواران، همراهش رفتند؛ و انبوهی بسیار کثیر بودند.

¹⁰پس به خرمنگاه اطاد که آنطرف اردن است رسیدند، و در آنجا ماتمی عظیم و بسیار سخت گرفتند، و برای پدر خود هفت روز نوحه گری نمود.

¹¹و چون کنعانیان ساکن آن زمین، این ماتم را در خرمنگاه اطاد دیدند، گفتند: «این برای مصریان ماتم سخت است.» از این رو آن موضع را آبل مصرایم نامیدند، که بدان طرف اردن واقع است.

¹²همچنان پسران او بدان طوریکه امر فرموده بود، کردند.

¹³و پسرانش، او را به زمین کنعان بردند. و او را در مغاره صحرای مکفیله ، که ابراهیم با آن صحرا از عفرون حتی برای ملکیت مقبره خریده بود، در مقابل ممری دفن کردند.

¹⁴و یوسف بعد از دفن پدر خود، با برادران خویش و همه کسانی که برای دفن پدرش با وی رفته بودند، به مصر برگشتند.

¹⁵و چون برادران یوسف دیدند که پدر ایشان مرده است، گفتند: «اگر یوسف اﻵن از ما کینه دارد، هر آینه مکافات همه بدی را که به وی کرده ایم به ما خواهد رسانید.»

¹⁶پس نزد یوسف فرستاده، گفتند: «پدر تو قبل از مردنش امر فرموده، گفت:

¹⁷به یوسف چنین بگویید: التماس دارم که گناه و خطای برادران خود را عفو فرمایی ، زیرا که به تو بدی کرده اند، پس اکنون گناه بندگان خدای پدر خود را عفو فرما.» و چون به وی سخن گفتند، یوسف بگریست.

¹⁸و برادرانش نیز آمده، به حضور وی افتادند، و گفتند: «اینک غلامان تو هستیم.»

¹⁹یوسف ایشان را گفت: «مترسید زیرا که آیا من در جای خدا هستم؟

²⁰شما درباره من بد اندیشیدید، لیکن خدا از آن قصد نیکی کرد، تا کاری کند که قوم کثیری را احیا نماید، چنانکه امروز شده است.

²¹و اﻵن ترسان مباشید. من، شما را و اطفال شما را می پرورانم.» پس ایشان را تسلی داد و سخنان دلآویز بدیشان گفت.

²²و یوسف در مصر ساکن ماند، او و اهل خانه پدرش. و یوسف صد و ده سال زندگانی کرد.

²³و یوسف پسران پشت سوم افرایم را دید. و پسران ماکیر، پسر منسی نیز بر زانوهای یوسف تولد یافتند.

²⁴و یوسف، برادران خود را گفت: «من می میرم، و یقینا خدا از شما تفقد خواهد نمود، و شما را از این زمین به زمینی که برای ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورده است، خواهد برد.»

²⁵و یوسف به بنی اسرائیل سوگند داده، گفت: «هر آینه خدا از شما تفقد خواهد نمود، و استخوانهای مرا از اینجا خواهید برداشت.»

²⁶و یوسف مرد در حینی که صد و ده ساله بود. و او را حنوط کرده، در زمین مصر در تابوت گذاشتند.