Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول سموئیل 20 Bible Online

اول سموئیل 20 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول سموئیل 20

¹و اتفاقا مرد بلیعال، مسمی ' به شبع بن بکری بنیامینی در آنجا بود و کرنا را نواخته ، گفت که «ما را در داود حصه ای نیست، و برای ما در پسر یسا نصیبی نی ، ای اسرائیل! هرکس به خیمه خود برود.»

²و تمامی مردان اسرائیل از متابعت داود به متابعت شبع ابن بکری برگشتند، اما مردان یهودا از اردن تا اورشلیم، پادشاه را ملازمت نمودند.

³و داود به خانه خود در اورشلیم آمد، و پادشاه ده زن متعه را که برای نگاهبانی خانه خود گذاشته بود، گرفت و ایشان را در خانه محروس نگاه داشته ، پرورش داد، اما نزد ایشان داخل نشد و ایشان تا روز مردن در حالت بیوگی محبوس بودند.

⁴و پادشاه به عماسا گفت: «مردان یهودا را در سه روز نزد من جمع کن و تو در اینجا حاضر شو.»

⁵پس عماسا رفت تا یهودا را جمع کند، اما از زمانی که برایش تعیین نموده بود تاخیر کرد.

⁶و داود به ابیشای گفت: «اﻵن شبع بن بکری بیشتر از ابشالوم به ما ضرر خواهد رسانید؛ پس بندگان آقایت را برداشته ، او را تعاقب نما مبادا شهرهای حصاردار برای خود پیدا کند و از نظر ما رهایی یابد.»

⁷و کسان یوآب و کریتیان و فلیتیان و جمیع شجاعان از عقب او بیرون رفتند، و به جهت تعاقب نمودن شبع بن بکری از اورشلیم روانه شدند.

⁸و چون ایشان نزد سنگ بزرگی که در جبعون است رسیدند، عماسا به استقبال ایشان آمد. و یوآب ردای جنگی دربرداشت و بر آن بند شمشیری که در غلافش بود، بر کمرش بسته ، و چون می رفت شمشیر از غلاف افتاد.

⁹و یوآب به عماسا گفت: «ای برادرم آیا به سلامت هستی ؟» و یوآب ریش عماسا را به دست راست خود گرفت تا او را ببوسد.

¹⁰و عماسا به شمشیری که در دست یوآب بود، اعتنا ننمود. پس او آن را به شکمش فرو برد که احشایش به زمین ریخت و او را دوباره نزد و مرد. و یوآب و برادرش ابیشای شبع بن بکری را تعاقب نمودند.

¹¹و یکی از خادمان یوآب نزد وی ایستاده، گفت: «هرکه یوآب را می خواهد و هرکه به طرف داود است، در عقب یوآب بیاید.»

¹²و عماسا در میان راه در خونش می غلطید، و چون آن شخص دید که تمامی قوم می ایستند، عماسا را از میان راه در صحرا کشید و لباسی بر او انداخت زیرا دید که هر که نزدش می آید، می ایستد.

¹³پس چون از میان راه برداشته شد، جمیع مردان در عقب یوآب رفتند تا شبع بن بکری را تعاقب نمایند.

¹⁴و او از جمیع اسباط اسرائیل تا آبل و تا بیت معکه و تمامی بیریان عبور کرد، و ایشان نیز جمع شده، او را متابعت کردند.

¹⁵و ایشان آمده، او را در آبل بیت معکه محاصره نمودند و پشتهای در برابر شهر ساختند که در برابر حصار برپا شد، و تمامی قوم که با یوآب بودند، حصار را می زدند تا آن را منهدم سازند.

¹⁶و زنی حکیم از شهر صدا درداد که «بشنوید! به یوآب بگویید: اینجا نزدیک بیا تا با تو سخن گویم.»

¹⁷و چون نزدیک وی شد، زن گفت که «آیا تو یوآب هستی ؟» او گفت: «من هستم.» وی را گفت: «سخنان کنیز خود را بشنو.» او گفت: «می شنوم.»

¹⁸پس زن متکلم شده، گفت: «در زمان قدیم چنین می گفتند که هرآینه در آبل می باید مشورت بجویند و همچنین هر امری را ختم می کردند.

¹⁹من در اسرائیل سالم و امین هستم و تو می خواهی شهری و مادری را در اسرائیل خراب کنی. چرا نصیب خداوند را بالکل هلاک می کنی ؟»

²⁰پس یوآب در جواب گفت: «حاشا از من، حاشا از من که هلاک یا خراب نمایم.

²¹کار چنین نیست، بلکه شخصی مسمی ' به شبع بن بکری از کوهستان افرایم دست خود را بر داود پادشاه بلند کرده است. او را تنها بسپارید و از نزد شهر خواهم رفت.» زن در جواب یوآب گفت: «اینک سر او را از روی حصار نزد تو خواهند انداخت.»

²²پس آن زن به حکمت خود نزد تمامی قوم رفت و ایشان سر شبع بن بکری را از تن جدا کرده، نزد یوآب انداختند و او کرنا را نواخته ، ایشان از نزد شهر، هر کس به خیمه خود متفرق شدند. و یوآب به اورشلیم نزد پادشاه برگشت.

²³و یوآب، سردار تمامی لشکر اسرائیل بود، و بن ایاهو ابن یهویاداع سردار کریتیان و فلیتیان بود.

²⁴و ادورام سردار باجگیران و یهوشافاط بن اخیلود وقایع نگار،

²⁵و شیوا کاتب و صادوق و ابیاتار، کاهن بودند،

²⁶ و عیرای یائیری نیز کاهن داود بود.