Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول تواریخ 17 Bible Online

اول تواریخ 17 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول تواریخ 17

¹و واقع شد چون داود در خانه خود نشسته بود که داود به ناتان نبی گفت: «اینک من در خانه سرو آزاد ساکن می باشم و تابوت عهد خداوند زیر پرده ها است.»

²ناتان به داود گفت: «هر آنچه در دلت باشد به عمل آور زیرا خدا با تو است.»

³و در آن شب واقع شد که کلام خدا به ناتان نازل شده، گفت:

⁴«برو و به بنده من داود بگو خداوند چنین می فرماید: تو خانه ای برای سکونت من بنا نخواهی کرد.

⁵زیرا از روزی که بنی اسرائیل را بیرون آوردم تا امروز در خانه ساکن نشده ام بلکه از خیمه به خیمه و مسکن به مسکن گردش کرده ام.

⁶و به هر جایی که با تمامی اسرائیل گردش کرده ام، آیا به احدی از داوران اسرائیل که برای رعایت قوم خود مامور داشتم، سخنی گفتم که چرا خانه ای از سرو آزاد برای من بنا نکردید؟

⁷و حال به بنده من داود چنین بگو: یهوه صبایوت چنین می فرماید: من تو را از چراگاه از عقب گوسفندان گرفتم تا پیشوای قوم من اسرائیل باشی.

⁸و هر جایی که می رفتی ، من با تو می بودم و جمیع دشمنانت را از حضور تو منقطع ساختم و برای تو اسمی مثل اسم بزرگانی که بر زمین اند پیدا کردم.

⁹و به جهت قوم خود اسرائیل مکانی تعیین نمودم و ایشان را غرس کردم تا در مکان خویش ساکن شده، باز متحرک نشوند، و شریران ایشان را دیگر مثل سابق ذلیل نسازند.

¹⁰و از ایامی که داوران را بر قوم خود اسرائیل تعیین نمودم و تمامی دشمنانت را مغلوب ساختم، تو را خبر می دادم که خداوند خانه ای برای تو بنا خواهد نمود.

¹¹و چون روزهای عمر تو تمام شود که نزد پدران خود رحلت کنی ، آنگاه ذریت تو را که از پسران تو خواهد بود، بعد از تو خواهم برانگیخت و سلطنت او را پایدار خواهم نمود.

¹²او خانه ای برای من بنا خواهد کرد و من کرسی او را تا به ابد استوار خواهم ساخت.

¹³من او را پدر خواهم بود و او مرا پسر خواهد بود و رحمت خود را از او دور نخواهم کرد چنانکه آن را از کسی که قبل از تو بود دور کردم.

¹⁴و او را در خانه و سلطنت خودم تا به ابد پایدار خواهم ساخت و کرسی او استوار خواهد ماند تا ابداﻵباد.»

¹⁵برحسب تمامی این کلمات و مطابق تمامی این رؤیا ناتان به داود تکلم نمود.

¹⁶و داود پادشاه داخل شده، به حضور خداوند نشست و گفت: «ای یهوه خدا، من کیستم و خاندان من چیست که مرا به این مقام رسانیدی؟

¹⁷و این نیز در نظر تو ای خدا امر قلیل نمود زیرا که درباره خانه بنده ات نیز برای زمان طویل تکلم نمودی و مرا ای یهوه خدا، مثل مرد بلندمرتبه منظور داشتی.

¹⁸و داود دیگر درباره اکرامی که به بنده خود کردی، نزد تو چه تواند افزود زیرا که تو بنده خود را می شناسی.

¹⁹ای خداوند، به خاطر بنده خود و موافق دل خویش جمیع این کارهای عظیم را به جا آوردی تا تمامی این عظمت را ظاهر سازی.

²⁰ای یهوه مثل تو کسی نیست و غیر از تو خدایی نی. موافق هر آنچه به گوشهای خود شنیدیم،

²¹و مثل قوم تو اسرائیل کدام امتی بر روی زمین است که خدا بیاید تا ایشان را فدیه داده، برای خویش قوم بسازد، و به کارهای عظیم و مهیب اسمی برای خود پیدا نمایی و امتها را از حضور قوم خود که ایشان را از مصر فدیه دادی، اخراج نمایی.

²²و قوم خود اسرائیل را برای خویش تا به ابد قوم ساختی و تو ای یهوه خدای ایشان شدی.

²³«و اﻵن ای خداوند کلامی که درباره بنده ات و خانه اش گفتی تا به ابد استوار شود و برحسب آنچه گفتی عمل نما.

²⁴و اسم تو تا به ابد استوار و معظم بماند تا گفته شود که یهوه صبایوت خدای اسرائیل خدای اسرائیل است و خاندان بنده ات داود به حضور تو پایدار بماند.

²⁵زیرا تو ای خدای من بر بنده خود کشف نمودی که خانه ای برایش بنا خواهی نمود؛ بنابرین بنده ات جرأت کرده است که این دعا را نزد تو بگوید.

²⁶و اﻵن ای یهوه، تو خدا هستی و این احسان را به بنده خود وعده داده ای.

²⁷و اﻵن تو را پسند آمد که خانه بنده خود را برکت دهی تا در حضور تو تا به ابد بماند زیرا که تو ای خداوند برکت داده ای و مبارک خواهد بود تا ابداﻵباد.»