Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول تواریخ 21 Bible Online

اول تواریخ 21 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول تواریخ 21

¹و شیطان به ضد اسرائیل برخاسته، داود را اغوا نمود که اسرائیل را بشمارد.

²و داود به یوآب و سروران قوم گفت: «بروید و عدد اسرائیل را از بئرشبع تا دان گرفته ، نزد من بیاورید تا آن را بدانم.»

³یوآب گفت: «خداوند بر قوم خود هر قدر که باشند صد چندان مزید کند؛ و ای آقایم پادشاه آیا جمیع ایشان بندگان آقایم نیستند؟ لیکن چرا آقایم خواهش این عمل دارد و چرا باید باعث گناه اسرائیل بشود؟»

⁴اما کلام پادشاه بر یوآب غالب آمد و یوآب در میان تمامی اسرائیل گردش کرده، باز به اورشلیم مراجعت نمود.

⁵و یوآب عدد شمرده شدگان قوم را به داود داد و جمله اسرائیلیان هزار هزار و یکصد هزار مرد شمشیرزن و از یهودا چهارصد و هفتاد و چهار هزار مرد شمشیرزن بودند.

⁶لیکن لاویان و بنیامینیان را در میان ایشان نشمرد زیرا که فرمان پادشاه نزد یوآب مکروه بود.

⁷و این امر به نظر خدا ناپسند آمد، پس اسرائیل را مبتلا ساخت.

⁸و داود به خدا گفت: «در این کاری که کردم، گناه عظیمی ورزیدم. و حال گناه بنده خود را عفو فرما زیرا که بسیار احمقانه رفتار نمودم.»

⁹و خداوند جاد را که رایی داود بود خطاب کرده، گفت:

¹⁰«برو و داود را اعلام کرده، بگو خداوند چنین می فرماید: من سه چیز پیش تو می گذارم؛ پس یکی از آنها را برای خود اختیار کن تا برایت به عمل آورم.»

¹¹پس جاد نزد داود آمده، وی را گفت: « خداوند چنین می فرماید برای خود اختیار کن:

¹²یا سه سال قحط بشود، یا سه ماه پیش روی خصمانت تلف شوی و شمشیر دشمنانت تو را در گیرد، یا سه روز شمشیر خداوند و وبا در زمین تو واقع شود، و فرشته خداوند تمامی حدود اسرائیل را ویران سازد. پس اﻵن ببین که نزد فرستنده خود چه جواب برم.»

¹³داود به جاد گفت: «در شدت تنگی هستم. تمنا اینکه به دست خداوند بیفتم زیرا که رحمتهای او بسیار عظیم است و به دست انسان نیفتم.»

¹⁴پس خداوند وبا بر اسرائیل فرستاد و هفتاد هزار نفر از اسرائیل مردند.

¹⁵ و خدا فرشته ای به اورشلیم فرستاد تا آن را هلاک سازد؛ و چون می خواست آن را هلاک سازد، خداوند ملاحظه نمود و از آن بلا پشیمان شد و به فرشته ای که (قوم را) هلاک می ساخت گفت: «کافی است، حال دست خود را باز دار.» و فرشته خداوند نزد خرمنگاه ارنان یبوسی ایستاده بود.

¹⁶و داود چشمان خود را بالا انداخته ، فرشته خداوند را دید که در میان زمین و آسمان ایستاده است و شمشیری برهنه در دستش بر اورشلیم برافراشته ؛ پس داود و مشایخ به پلاس ملبس شده، به روی خود در افتادند.

¹⁷و داود به خدا گفت: «آیا من برای شمردن قوم امر نفرمودم و آیا من آن نیستم که گناه ورزیده، مرتکب شرارت زشت شدم؟ اما این گوسفندان چه کرده اند؟ پس ای یهوه خدایم، مستدعی این که دست تو بر من و خاندان پدرم باشد و به قوم خود بلا مرسانی .»

¹⁸و فرشته خداوند جاد را امر فرمود که به داود بگوید که داود برود و مذبحی به جهت خداوند در خرمنگاه ارنان یبوسی برپا کند.

¹⁹پس داود برحسب کلامی که جاد به اسم خداوند گفت برفت.

²⁰و ارنان روگردانیده، فرشته را دید و چهار پسرش که همراهش بودند، خویشتن را پنهان کردند؛ و ارنان گندم می کوبید.

²¹و چون داود نزد ارنان آمد، ارنان نگریسته ، داود را دید و از خرمنگاه بیرون آمده، به حضور داود رو به زمین افتاد.

²²و داود به ارنان گفت: «جای خرمنگاه را به من بده تا مذبحی به جهت خداوند برپا نمایم؛ آن را به قیمت تمام به من بده تا وبا از قوم رفع شود.»

²³ارنان به داود عرض کرد: «آن را برای خود بگیر و آقایم پادشاه آنچه که در نظرش پسند آید به عمل آورد؛ ببین گاوان را به جهت قربانی سوختنی و چومها را برای هیزم و گندم را به جهت هدیه آردی دادم و همه را به تو بخشیدم.»

²⁴اما داود پادشاه به ارنان گفت: «نی، بلکه آن را البته به قیمت تمام از تو خواهم خرید، زیرا که از اموال تو برای خداوند نخواهم گرفت و قربانی سوختنی مجانا نخواهم گذرانید.»

²⁵پس داود برای آن موضع ششصد مثقال طلا به وزن، به ارنان داد.

²⁶و داود در آنجا مذبحی به جهت خداوند بنا نموده، قربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی گذرانید و نزد خداوند استدعا نمود؛ و او آتشی از آسمان بر مذبح قربانی سوختنی (نازل کرده،) او را مستجاب فرمود.

²⁷و خداوند فرشته را حکم داد تا شمشیر خود را در غلافش برگردانید.

²⁸در آن زمان چون داود دید که خداوند او را در خرمنگاه ارنان یبوسی مستجاب فرموده است، در آنجا قربانی ها گذرانید.

²⁹اما مسکن خداوند که موسی در بیابان ساخته بود و مذبح قربانی سوختنی ، در آن ایام در مکان بلند جبعون بود.

³⁰لیکن داود نتوانست نزد آن برود تا از خدا مسالت نماید، چونکه از شمشیر فرشته خداوند می ترسید.