Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم عزرا 8 Bible Online

عزرا 8 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

عزرا 8

¹و اینانند رؤسای آبای ایشان و این است نسب نامه آنانی که در سلطنت ارتحشستا پادشاه، با من از بابل برآمدند:

²از بنی فینحاس، جرشوم و از بنی ایتامار، دانیال و از بنی داود، حطوش.

³و از بنی شکنیا از بنی فروش، زکریا و با او صد و پنجاه نفر از ذکوران به نسب نامه شمرده شدند.

⁴از بنی فحت، موآب الیهو عینای ابن زرحیا و با او دویست نفر از ذکور.

⁵از بنی شکنیا، ابن یحزیئیل و با او سیصد نفر از ذکور.

⁶از بنی عادین، عابد بن یوناتان و با او پنجاه نفر از ذکور.

⁷از بنی عیلام، اشعیا ابن عتلیا و با او هفتاد نفر از ذکور.

⁸از بنی شفطیا، زبدیا ابن میکائیل و با او هشتاد نفر از ذکور.

⁹از بنی یوآب، عوبدیا ابن یحئیل و با او دویست و هجده نفر از ذکور.

¹⁰و از بنی شلومیت بن یوسفیا و با او صد وشصت نفر از ذکور.

¹¹و از بنی بابای، زکریا ابن بابای و با او بیست و هشت نفر از ذکور.

¹²و از بنی عزجد، یوحانان بن هقاطان و با او صد و ده نفر از ذکور.

¹³و مؤخران از بنی ادونیقام بودند و این است نامهای ایشان: الیفلط ویعیئیل و شمعیا و با ایشان شصت نفر از ذکور.

¹⁴و از بنی بغوای، عوتای و زبود و با ایشان هفتاد نفر از ذکور.

¹⁵پس ایشان را نزد نهری که به اهوا می رود جمع کردم و در آنجا سه روز اردو زدیم. و چون قوم و کاهنان را بازدید کردم، از بنی لاوی کسی را در آنجا نیافتم.

¹⁶پس نزد الیعزر و اریئیل و شمعیا و الناتان و یاریب و الناتان و ناتان و زکریا و مشلام که رؤسا بودند و نزد یویاریب و الناتان که علما بودند، فرستادم.

¹⁷و پیغامی برای عدوی رئیس، در مکان کاسفیا به دست ایشان فرستادم و سخنانی که باید به عدو و برادرانش نتینیم که در مکان کاسقیا بودند بگویند، به ایشان القا کردم تا خادمان به جهت خانه خدای ما نزد ما بیاورند.

¹⁸و از دست نیکوی خدای ما که با ما می بود، شخصی دانشمند از پسران محلی ابن لاوی ابن اسرائیل برای ما آوردند، یعنی شربیا را با پسران و برادرانش که هجده نفر بودند.

¹⁹و حشبیا را نیز و با او از بنی مراری اشعیا را. و برادران او و پسران ایشان را که بیست نفر بودند.

²⁰و از نتینیم که داود و سروران، ایشان را برای خدمت لاویان تعیین نموده بودند. از نتینیم دویست و بیست نفر که جمیع به نام ثبت شده بودند.

²¹پس من در آنجا نزد نهر اهوا به روزه داشتن اعلان نمودم تا خویشتن را در حضور خدای خود متواضع نموده، راهی راست برای خود و عیال خویش و همه اموال خود از او بطلبیم.

²²زیرا خجالت داشتم که سپاهیان و سواران از پادشاه بخواهیم تا ما را از دشمنان در راه اعانت کنند، چونکه به پادشاه عرض کرده، گفته بودیم که دست خدای ما بر هر که او را می طلبد، به نیکویی می باشد، اما قدرت و غضب او به ضد آنانی که او را ترک می کنند.

²³پس روزه گرفته ، خدای خود را برای این طلب نمودیم و ما را مستجاب فرمود.

²⁴و دوازده نفر از رؤسای کهنه ، یعنی شربیا و حشبیا و ده نفر از برادران ایشان را با ایشان جدا کردم.

²⁵و نقره و طلا و ظروف هدیه خدای ما را که پادشاه و مشیران و سرورانش و تمامی اسرائیلیانی که حضور داشتند داده بودند، به ایشان وزن نمودم.

²⁶پس ششصد و پنجاه وزنه نقره و صد وزنه ظروف نقره و صد وزنه طلا به دست ایشان وزن نمودم.

²⁷و بیست طاس طلا هزار درهم و دو ظرف برنج صیقلی خالص که مثل طلا گرانبها بود.

²⁸و به ایشان گفتم: «شما برای خداوند مقدس می باشید و ظروف نیز مقدس است و نقره و طلا به جهت یهوه خدای پدران شما هدیه تبرعی است.

²⁹پس بیدار باشید و اینها را حفظ نمایید تا به حضور رؤسای کهنه و لاویان و سروران آبای اسرائیل در اورشلیم، به حجره های خانه خداوند به وزن بسپارید.»

³⁰آنگاه کاهنان و لاویان وزن طلا و نقره و ظروف را گرفتند تا آنها را به خانه خدای ما به اورشلیم برسانند.

³¹پس در روز دوازدهم ماه اول از نهر اهوا کوچ کرده، متوجه اورشلیم شدیم. و دست خدای ما با ما بود و ما را از دست دشمنان و کمین نشینندگان سر راه خلاصی داد.

³²و چون به اورشلیم رسیدیم سه روز درآنجا توقف نمودیم.

³³و در روز چهارم، نقره و طلا و ظروف را در خانه خدای ما به دست مریموت بن اوریای کاهن وزن کردند؛ و العازار بن فینحاس با او بود؛ و یوزاباد بن یشوع و نوعدیا ابن بنوی لاویان با ایشان بودند.

³⁴همه را به شماره و به وزن (حساب کردند) و وزن همه در آن وقت نوشته شد.

³⁵و اسیرانی که از اسیری برگشته بودند، قربانی های سوختنی برای خدای اسرائیل گذرانیدند، یعنی دوازده گاو و نود و شش قوچ و هفتاد و هفت بره و دوازده بز نر، به جهت قربانی گناه، برای تمامی اسرائیل که همه اینها قربانی سوختنی برای خداوند بود.

³⁶و چون فرمانه ای پادشاه را به امرای پادشاه و والیان ماورای نهر دادند، ایشان قوم و خانه خدا را اعانت نمودند.