Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم نحمیا 7 Bible Online

نحمیا 7 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

نحمیا 7

¹و چون حصار بنا شد و درهایش را برپا نمودم و دربانان و مغنیان و لاویان ترتیب داده شدند،

²آنگاه برادر خود حنانی و حننیا رئیس قصر را، زیرا که او مردی امین و بیشتر از اکثر مردمان خداترس بود، بر اورشلیم فرمان دادم.

³و ایشان را گفتم دروازه های اورشلیم را تا آفتاب گرم نشود باز نکنند و مادامی که حاضر باشند، درها را ببندند و قفل کنند. و از ساکنان اورشلیم پاسبانان قرار دهید که هر کس به پاسبانی خود و هر کدام به مقابل خانه خویش حاضر باشند.

⁴و شهر وسیع و عظیم بود و قوم در اندرونش کم و هنوز خانه ها بنا نشده بود.

⁵و خدای من در دلم نهاد که بزرگان و سروران و قوم را جمع نمایم تا برحسب نسب نامه ها ثبت کردند و نسب نامه آنانی را که مرتبه اول برآمده بودند یافتم و در آن بدین مضمون نوشته دیدم:

⁶اینانند اهل ولایتها که از اسیری آن اشخاصی که نبوکدنصر پادشاه بابل به اسیری برده بود، برآمده بودند و هر کدام از ایشان به اورشلیم و یهودا به شهر خود برگشته بودند.

⁷اما آنانی که همراه زربابل آمده بودند: یسوع و نحمیا و عزریا و رعمیا و نحمانی و مردخای و بلشان و مسفارت و بغوای و نحوم و بعنه. و شماره مردان قوم اسرائیل:

⁸بنی فرعوش، دوهزار و یک صد و هفتاد و دو.

⁹بنی شفطیا، سیصد و هفتاد و دو.

¹⁰بنی آرح، ششصد و پنجاه و دو.

¹¹بنی فحت موآب از بنی یشوع و یوآب، دو هزار و هشتصد و هجده.

¹²بنی عیلام، هزار و دویست و پنجاه و چهار.

¹³بنی زتو، هشتصد و چهل و پنج.

¹⁴بنی زکای، هفتصد و شصت.

¹⁵بنی بنوی، ششصد و چهل و هشت.

¹⁶بنی بابای، ششصد و بیست و هشت.

¹⁷بنی عزجد، دو هزار و سیصد و بیست و دو.

¹⁸بنی ادونیقام، ششصد و شصت و هفت.

¹⁹بنی بغوای، دو هزار و شصت و هفت.

²⁰بنی عادین، ششصد و پنجاه و پنج.

²¹بنی آطیر از (خاندان) حزقیا، نود و هشت.

²²بنی حاشوم، سیصد و بیست و هشت.

²³بنی بیصای، سیصد و بیست و چهار.

²⁴بنی حاریف، صد و دوازده.

²⁵بنی جبعون، نود و پنج.

²⁶مردمان بیت لحم و نطوفه ، صد و هشتاد و هشت.

²⁷مردمان عناتوت، صد و بیست و هشت.

²⁸مردمان بیت عزموت، چهل و دو.

²⁹مردمان قریه یعاریم و کفیره و بئیروت، هفتصد و چهل و سه.

³⁰مردمان رامه و جبع، ششصد و بیست و یک.

³¹مردمان مکماس، صد و بیست و دو.

³²مردمان بیت ایل و عای، صد و بیست و سه.

³³مردمان نبوی دیگر، پنجاه و دو.

³⁴بنی عیلام دیگر، هزار و دویست و پنجاه و چهار.

³⁵بنی حاریم، سیصد و بیست.

³⁶بنی اریحا، سیصد و چهل و پنج.

³⁷بنی لود و حادید و اونو، هفتصد و بیست و یک.

³⁸بنی سنائه ، سه هزار و نه صد و سی.

³⁹و اما کاهنان: بنی یدعیا از خاندان یشوع، نه صد و هفتاد و سه.

⁴⁰بنی امیر، هزار و پنجاه و دو.

⁴¹بنی فشحور، هزار و دویست و چهل و هفت.

⁴²بنی حاریم، هزار و هفده.

⁴³و اما لاویان: بنی یشوع از (خاندان) قدمیئیل و از بنی هودویا، هفتاد و چهار.

⁴⁴و مغنیان: بنی آساف، صد و چهل و هشت.

⁴⁵و دربانان: بنی شلوم و بنی آطیر و بنی طلمون و بنی عقوب و بنی حطیطه و بنی سوبای، صد و سی و هشت.

⁴⁶و اما نتینیم: بنی صیحه ، بنی حسوفا، بنی طبایوت.

⁴⁷بنی فیروس، بنی سیعا، بنی فادون.

⁴⁸بنی لبانه ، بنی حجابه ، بنی سلمای.

⁴⁹بنی حانان، بنی جدیل، بنی جاحر.

⁵⁰بنی رآیا، بنی رصین، بنی نقودا.

⁵¹بنی بقبوق، بنی نفیشسیم. بنی معونیم،

⁵²بنی بیسای، بنی فاسیح. بنی عزا،

⁵³بنی جزام، بنی حقوفا،بنی حرحور.

⁵⁴بنی بصلیت، بنی محیده، بنی حرشا.

⁵⁵بنی برقوس، بنی سیسرا، بنی تامح.

⁵⁶بنی نصیح، بنی حطیفا.

⁵⁷و پسران خادمان سلیمان: بنی سوطای، بنی سوفرت، بنی فریدا.

⁵⁸بنی یعلا، بنی درقون، بنی جدیل.

⁵⁹بنی شفطیا، بنی حطیل، بنی فوخره حظبائیم، بنی آمون.

⁶⁰جمیع نتینیم و پسران خادمان سلیمان، سیصد و نود و دو.

⁶¹و اینانند آنانی که از تل ملح و تل حرشاکروب و ادون و امیر برآمده بودند، اما خاندان پدران و عشیره خود را نشان نتوانستند داد که آیا از اسرائیلیان بودند یا نه.

⁶²بنی دلایا، بنی طوبیا، بنی نقوده، ششصد و چهل و دو.

⁶³و از کاهنان: بنی حبایا، بنی هقوص، بنی برزلای که یکی از دختران برزلایی جلعادی را به زنی گرفته بود، پس به نام ایشان مسمی شدند.

⁶⁴اینان انساب خود را در میان آنانی که در نسب نامه ها ثبت شده بودند طلبیدند، اما نیافتند، پس از کهانت اخراج شدند.

⁶⁵پس ترشاتا به ایشان امر فرمود که تا کاهنی با اوریم و تمیم برقرار نشود، از قدس اقداس نخورند.

⁶⁶تمامی جماعت با هم چهل و دو هزار و سیصد و شصت نفر بودند.

⁶⁷سوای غلامان و کنیزان ایشان که هفت هزار و سیصد و سی و هفت نفر بودند و مغنیان و مغنیات ایشان دویست و چهل و پنج نفر بودند.

⁶⁸و اسبان ایشان، هفتصد و سی و شش و قاطران ایشان، دویست و چهل و پنج.

⁶⁹و شتران، چهار صد و سی و پنج و حماران، ششهزار و هفتصد و بیست بود.

⁷⁰و بعضی از رؤسای آبا هدایا به جهت کار دادند. اما ترشاتا هزار درم طلا و پنجاه قاب و پانصد و سی دست لباس کهانت به خزانه داد.

⁷¹و بعضی از رؤسای آبا، بیست هزار درم طلا و دو هزار و دویست منای نقره به خزینه به جهت کار دادند.

⁷²و آنچه سایر قوم دادند این بود: بیست هزار درم طلا و دو هزار منای نقره و شصت و هفت دست لباس کهانت.

⁷³پس کاهنان و لاویان و دربانان و مغنیان و بعضی از قوم و نتینیم و جمیع اسرائیل، در شهرهای خود ساکن شدند و چون ماه هفتم رسید، بنی اسرائیل در شهرهای خود مقیم بودند.