Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم خروج 2 Bible Online

خروج 2 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

خروج 2

¹و شخصی از خاندان لاوی رفته ، یکی از دختران لاوی را به زنی گرفت.

²و آن زن حامله شده، پسری بزاد. و چون او را نیکومنظر دید، وی را سه ماه نهان داشت.

³و چون نتوانست او را دیگر پنهان دارد، تابوتی از نی برایش گرفت، و آن را به قیر و زفت اندوده، طفل را در آن نهاد، و آن را در نیزار به کنار نهر گذاشت.

⁴و خواهرش از دور ایستاد تا بداند او را چه می شود.

⁵و دختر فرعون برای غسل به نهر فرود آمد. و کنیزانش به کنار نهر می گشتند. پس تابوت را در میان نیزار دیده، کنیزک خویش را فرستاد تا آن را بگیرد.

⁶و چون آن را بگشاد، طفل را دید و اینک پسری گریان بود. پس دلش بر وی بسوخت و گفت: «این از اطفال عبرانیان است.»

⁷و خواهر وی به دختر فرعون گفت: «آیا بروم و زنی شیرده را از زنان عبرانیان نزدت بخوانم تا طفل را برایت شیر دهد؟»

⁸دختر فرعون به وی گفت: «برو.» پس آن دختر رفته ، مادر طفل را بخواند.

⁹و دختر فرعون گفت: «این طفل را ببر و او را برای من شیر بده و مزد تو را خواهم داد.» پس آن زن طفل را برداشته ، بدو شیر می داد.

¹⁰و چون طفل نمو کرد، وی را نزد دختر فرعون برد، و او را پسر شد. و وی را موسی نام نهاد زیرا گفت: «او را از آب کشیدم.»

¹¹و واقع شد در آن ایام که چون موسی بزرگ شد، نزد برادران خود بیرون آمد، و به کارهای دشوار ایشان نظر انداخته، شخصی مصری را دید که شخصی عبرانی را که از برادران او بود، می زند.

¹²پس به هر طرف نظر افکنده، چون کسی را ندید، آن مصری را کشت، و او را در ریگ پنهان ساخت.

¹³و روز دیگر بیرون آمد، که ناگاه دو مرد عبرانی منازعه می کنند، پس به ظالم گفت: «چرا همسایه خود را می زنی .»

¹⁴گفت: «کیست که تو را بر ما حاکم یا داور ساخته است؟ مگر تو می خواهی مرا بکشی چنانکه آن مصری را کشتی ؟» پس موسی ترسید و گفت: «یقینا این امر شیوع یافته است.»

¹⁵و چون فرعون این ماجرا را بشنید، قصد قتل موسی کرد، و موسی از حضور فرعون فرار کرده، در زمین مدیان ساکن شد. و بر سر چاهی بنشست.

¹⁶و کاهن مدیان را هفت دختر بود که آمدند و آب کشیده، آبخورها را پر کردند، تا گله پدر خویش را سیراب کنند.

¹⁷و شبانان نزدیک آمدند، تا ایشان را دور کنند. آنگاه موسی برخاسته ، ایشان را مدد کرد، و گله ایشان را سیراب نمود.

¹⁸و چون نزد پدر خود رعوئیل آمدند، او گفت: «چگونه امروز بدین زودی برگشتید؟»

¹⁹گفتند: «شخصی مصری ما را از دست شبانان رهایی داد، و آب نیز برای ما کشیده، گله را سیراب نمود.»

²⁰پس به دختران خود گفت: «او کجاست؟ چرا آن مرد را ترک کردید؟ وی را بخوانید تا نان خورد.»

²¹و موسی راضی شد که با آن مرد ساکن شود، و او دختر خود، صفوره را به موسی داد.

²²و آن زن پسری زایید، و (موسی ) او را جرشون نام نهاد، چه گفت: «در زمین بیگانه نزیل شدم.»

²³و واقع شد بعد از ایام بسیار که پادشاه مصر بمرد، و بنی اسرائیل به سبب بندگی آه کشیده، استغاثه کردند، و ناله ایشان به سبب بندگی نزد خدا برآمد.

²⁴و خدا ناله ایشان را شنید، و خدا عهد خود را با ابراهیم و اسحاق و یعقوب بیاد آورد.

²⁵و خدا بر بنی اسرائیل نظر کرد و خدا دانست.