Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم خروج 30 Bible Online

خروج 30 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

خروج 30

¹«و مذبحی برای سوزانیدن بخور بساز. آن را از چوب شطیم بساز.

²طولش ذراعی باشد، و عرضش ذراعی ، یعنی مربع باشد، و بلندی اش دو ذراع، و شاخهایش از خودش باشد.

³و آن را به طلای خالص بپوشان. سطحش و جانبهایش به هر طرف و شاخهایش را و تاجی از طلا گرداگردش بساز.

⁴و دو حلقه زرین برایش در زیر تاجش بساز، بر دو گوشه اش، بر هر دو طرفش، آنها را بساز. و آنها خانه ها باشد برای عصاها، تا آن را بدانها بردارند.

⁵و عصاها را از چوب شطیم بساز و آنها را به طلا بپوشان.

⁶و آن را پیش حجابی که روبروی تابوت شهادت است، در مقابل کرسی رحمت که بر زبر شهادت است، در جایی که با تو ملاقات می کنم، بگذار.

⁷و هر بامداد هارون بخور معطر بر روی آن بسوزاند، وقتی که چراغها را می آراید، آن را بسوزاند.

⁸و در عصر چون هارون چراغها را روشن می کند، آن را بسوزاند تا بخور دائمی به حضور خداوند در نسلهای شما باشد.

⁹هیچ بخور غریب و قربانی سوختنی و هدیه ای بر آن مگذرانید، و هدیه ریختنی بر آن مریزید.

¹⁰ و هارون سالی یک مرتبه بر شاخهایش کفاره کند، به خون قربانی گناه که برای کفاره است، سالی یک مرتبه بر آن کفاره کند در نسلهای شما، زیرا که آن برای خداوند قدس‌اقداس است.

¹¹و خداوند به موسی خطاب کرده، گفت:

¹²«وقتی که شماره بنی اسرائیل را برحسب شمرده شدگان ایشان می گیری، آنگاه هرکس فدیه جان خود را به خداوند دهد، هنگامی که ایشان را می شماری، مبادا در حین شمردن ایشان، وبایی در ایشان حادث شود.

¹³هر که به سوی شمرده شدگان می گذرد، این را بدهد، یعنی نیم مثقال موافق مثقال قدس، که یک مثقال بیست قیراط است، و این نیم مثقال هدیه خداوند است.

¹⁴هرکس از بیست ساله و بالاتر که بسوی شمرده شدگان بگذرد، هدیه خداوند را بدهد.

¹⁵دولتمند از نیم مثقال زیاده ندهد، و فقیر کمتر ندهد، هنگامی که هدیه ای برای کفاره جانهای خود به خداوند می دهند.

¹⁶و نقد کفاره را از بنی اسرائیل گرفته ، آن را برای خدمت خیمه اجتماع بده، تا برای بنی اسرائیل یادگاری به حضور خداوند باشد، و بجهت جانهای ایشان کفاره کند.»

¹⁷و خداوند به موسی خطاب کرده، گفت:

¹⁸«حوضی نیز برای شستن از برنج بساز، و پایه اش از برنج و آن را در میان خیمه اجتماع و مذبح بگذار، و آب در آن بریز.

¹⁹و هارون و پسرانش دست و پای خود را از آن بشویند.

²⁰هنگامی که به خیمه اجتماع داخل شوند، به آب بشویند، مبادا بمیرند. و وقتی که برای خدمت کردن و سوزانیدن قربانی های آتشین بجهت خداوند به مذبح نزدیک آیند،

²¹آنگاه دست و پای خود را بشویند، مبادا بمیرند. و این برای ایشان، یعنی برای او و ذریتش، نسلا بعد نسل فریضه ابدی باشد.»

²²و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

²³«و تو عطریات خاص بگیر، از مر چکیده پانصد مثقال، و از دارچینی معطر، نصف آن، دویست و پنجاه مثقال، و از قصب الذریره، دویست و پنجاه مثقال.

²⁴و از سلیخه پانصد مثقال موافق مثقال قدس، و از روغن زیتون یک هین.

²⁵و از آنها روغن مسح مقدس را بساز، عطری که از صنعت عطار ساخته شود، تا روغن مسح مقدس باشد.

²⁶و خیمه اجتماع و تابوت شهادت را بدان مسح کن.

²⁷و خوان را با تمامی اسبابش، و چراغدان را با اسبابش، و مذبح بخور را،

²⁸و مذبح قربانی سوختنی را با همه اسبابش، و حوض را با پایه اش.

²⁹و آنها را تقدیس نما، تا قدس اقداس باشد. هر که آنها را لمس نماید مقدس باشد.

³⁰و هارون و پسرانش را مسح نموده، ایشان را تقدیس نما، تا برای من کهانت کنند.

³¹و بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: این است روغن مسح مقدس برای من در نسلهای شما.

³²و بر بدن انسان ریخته نشود، و مثل آن موافق ترکیبش مسازید، زیرا که مقدس است و نزد شما مقدس خواهد بود.

³³هر که مثل آن ترکیب نماید، و هر که چیزی از آن بر شخصی بیگانه بمالد، از قوم خود منقطع شود.»

³⁴و خداوند به موسی گفت: «عطریات بگیر، یعنی میعه و اظفار و قنه و از این عطریات با ندر صاف حصه ها مساوی باشد.

³⁵و از اینها بخور بساز، عطری از صنعت عطار نمکین و مصفی ' و مقدس.

³⁶و قدری از آن را نرم بکوب، و آن را پیش شهادت در خیمه اجتماع، جایی که با تو ملاقات می کنم بگذار، و نزد شما قدس اقداس باشد.

³⁷و موافق ترکیب این بخور که می سازی، دیگری برای خود مسازید؛ نزد تو برای خداوند مقدس باشد.

³⁸هر که مثل آن را برای بوییدن بسازد، از قوم خود منقطع شود.»