Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم خروج 34 Bible Online

خروج 34 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

خروج 34

¹و خداوند به موسی گفت: «دو لوح سنگی مثل اولین برای خود بتراش، و سخنانی را که بر لوحهای اول بود و شکستی ، بر این لوحها خواهم نوشت.

²و بامدادان حاضر شو و صبحگاهان به کوه سینا بالا بیا، و در آنجا نزد من بر قله کوه بایست.

³و هیچکس با تو بالا نیاید، و هیچکس نیز در تمامی کوه دیده نشود، و گله و رمه نیز به طرف این کوه چرا نکند.»

⁴پس موسی دو لوح سنگی مثل اولین تراشید و بامدادان برخاسته ، به کوه سینا بالا آمد، چنانکه خداوند او را امر فرموده بود، و دو لوح سنگی را به دست خود برداشت.

⁵و خداوند در ابر نازل شده، در آنجا با وی بایستاد، و به نام خداوند ندا درداد.

⁶و خداوند پیش روی وی عبور کرده، ندا درداد که «یهوه، یهوه، خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و کثیر احسان و وفا؛

⁷نگاه دارنده رحمت برای هزاران، و آمرزنده خطا و عصیان و گناه؛ لکن گناه را هرگز بی سزا نخواهد گذاشت، بلکه خطایای پدران را بر پسران و پسران پسران ایشان تا پشت سوم و چهارم خواهد گرفت.»

⁸و موسی به زودی رو به زمین نهاده، سجده کرد.

⁹و گفت: «ای خداوند اگر فی الحقیقه منظور نظر تو شده ام، مستدعی آنکه خداوند در میان ما بیاید، زیرا که این قوم گردنکش می باشند، پس خطا و گناه ما را بیامرز و ما را میراث خود بساز.»

¹⁰گفت: «اینک عهدی می بندم و در نظر تمامی قوم تو کارهای عجیب می کنم، که در تمامی جهان و در جمیع امتها کرده نشده باشد، و تمامی این قومی که تو در میان ایشان هستی ، کار خداوند را خواهند دید، زیرا که این کاری که با تو خواهم کرد، کاری هولناک است.

¹¹آنچه را من امروز به تو امر می فرمایم، نگاه دار. اینک من از پیش روی تو اموریان و کنعانیان و حتیان و فرزیان و حویان و یبوسیان را خواهم راند.

¹²با حذر باش که با ساکنان آن زمین که تو بدانجا می روی، عهد نبندی، مبادا در میان شما دامی باشد.

¹³بلکه مذبحهای ایشان را منهدم سازید، و بتهای ایشان را بشکنید و اشیریم ایشان را قطع نمایید.

¹⁴زنهار خدای غیر را عبادت منما، زیرا یهوه که نام او غیور است، خدای غیور است.

¹⁵زنهار با ساکنان آن زمین عهد مبند، والا از عقب خدایان ایشان زنا می کنند، و نزد خدایان ایشان قربانی می گذرانند، و تو را دعوت می نمایند و از قربانی های ایشان می خوری.

¹⁶و از دختران ایشان برای پسران خود می گیری، و چون دختران ایشان از عقب خدایان خود زنا کنند، آنگاه پسران شما را در پیروی خدایان خود مرتکب زنا خواهند نمود.

¹⁷خدایان ریخته شده برای خویشتن مساز.

¹⁸عید فطیر را نگاه دار، و هفت روز نان فطیر چنانکه تو را امر فرمودم، در وقت معین در ماه ابیب بخور، زیرا که در ماه ابیب از مصر بیرون آمدی.

¹⁹هر که رحم را گشاید، از آن من است و هر نخست زاده ذکور از مواشی تو، چه از گاو چه از گوسفند؛

²⁰و برای نخست زاده الاغ، بره ای فدیه بده، و اگر فدیه ندهی، گردنش را بشکن. و هر نخست زاده ای از پسرانت را فدیه بده. و هیچکس به حضور من تهی دست حاضر نشود.

²¹شش روز مشغول باش، و روز هفتمین، سبت را نگاه دار. در وقت شیار و در حصاد، سبت را نگاه دار.

²²و عید هفته ها را نگاه دار، یعنی عید نوبر حصاد گندم و عید جمع در تحویل سال.

²³سالی سه مرتبه همه ذکورانت به حضور خداوند یهوه، خدای اسرائیل، حاضر شوند.

²⁴زیرا که امتها را از پیش روی تو خواهم راند، و حدود تو را وسیع خواهم گردانید. و هنگامی که در هر سال سه مرتبه می آیی تا به حضور یهوه، خدای خود حاضر شوی، هیچکس زمین تو را طمع نخواهد کرد.

²⁵خون قربانی مرا با خمیرمایه مگذران، و قربانی عید فصح تا صبح نماند.

²⁶نخستین نوبر زمین خود را به خانه یهوه، خدای خود، بیاور. و بزغاله را در شیر مادرش مپز.»

²⁷و خداوند به موسی گفت: «این سخنان را تو بنویس، زیرا که به حسب این سخنان، عهد با تو و با اسرائیل بسته ام.»

²⁸و چهل روز و چهل شب آنجا نزد خداوند بوده، نان نخورد و آب ننوشید و او سخنان عهد، یعنی ده کلام را بر لوحها نوشت.

²⁹و چون موسی از کوه سینا بزیر می آمد، و دو لوح سنگی در دست موسی بود، هنگامی که از کوه بزیر می آمد، واقع شد که موسی ندانست که به سبب گفتگوی با او پوست چهره وی می درخشید.

³⁰اما هارون و جمیع بنی اسرائیل موسی را دیدند که اینک پوست چهره او می درخشد. پس ترسیدند که نزدیک او بیایند.

³¹و موسی ایشان را خواند، و هارون و همه سرداران جماعت نزد او برگشتند، و موسی بدیشان سخن گفت.

³²و بعد از آن همه بنی اسرائیل نزدیک آمدند، و آنچه خداوند در کوه سینا بدو گفته بود، بدیشان امر فرمود.

³³و چون موسی از سخن گفتن با ایشان فارغ شد، نقابی بر روی خود کشید.

³⁴و چون موسی به حضور خداوند داخل می شد که با وی گفتگو کند، نقاب را برمی داشت تا بیرون آمدن او. پس بیرون آمده، آنچه به وی امر شده بود، به بنی اسرائیل می گفت.

³⁵و بنی اسرائیل روی موسی را می دیدند که پوست چهره او می درخشد. پس موسی نقاب را به روی خود باز می کشید، تا وقتی که برای گفتگوی او می رفت.