Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ایّوب 14 Bible Online

ایّوب 14 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ایّوب 14

¹«انسان که از زن زاییده می شود، قلیلالایام و پر از زحمات است.

²مثل گل می روید و بریده می شود، و مثل سایه می گریزد و نمی ماند.

³و آیا بر چنین شخص چشمان خود را می گشایی و مرا با خود به محاکمه می آوری؟

⁴کیست که چیز طاهر را از چیز نجس بیرون آورد؟ هیچکس نیست.

⁵چونکه روزهایش مقدر است و شماره ماههایش نزد توست و حدی از برایش گذاشته ای که از آن تجاوز نتواند نمود.

⁶از او رو بگردان تا آرام گیرد، و مثل مزدور روزهای خود را به انجام رساند.

⁷«زیرا برای درخت امیدی است که اگر بریده شود باز خواهد رویید، و رمونهایش نابود نخواهد شد،

⁸اگر چه ریشه اش در زمین کهنه شود، و تنه آن در خاک بمیرد.

⁹لیکن از بوی آب، رمونه می کند و مثل نهال نو، شاخه ها می آورد.

¹⁰اما مرد می میرد و فاسد می شود؛ و آدمی چون جان را سپارد کجا است؟

¹¹چنانکه آبها از دریا زایل می شود، و نهرها ضایع و خشک می گردد،

¹²همچنین انسان می خوابد و برنمی خیزد، تا نیست شدن آسمانها بیدار نخواهند شد و از خواب خود برانگیخته نخواهند گردید.

¹³کاشکه مرا در هاویه پنهان کنی ؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا مستور سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری.

¹⁴اگر مرد بمیرد بار دیگر زنده شود؟ در تمامی روزهای مجاهده خود انتظار خواهم کشید، تا وقت تبدیل من برسد.

¹⁵تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد، و به صنعت دست خود مشتاق خواهی شد.

¹⁶اما اﻵن قدمهای مرا می شماری؛ و آیا برگناه من پاسبانی نمی کنی؟

¹⁷معصیت من در کیسه مختوم است، و خطای مرا مسدود ساخته ای.

¹⁸به درستی کوهی که می افتد فانی می شود و صخره از مکانش منتقل می گردد.

¹⁹آب سنگها را می ساید، و سیلهایش خاک زمین را می برد. همچنین امید انسان را تلف می کنی ؛

²⁰بر او تا به ابد غلبه می کنی ، پس می رود. روی او را تغییر می دهی و او را رها می کنی.

²¹پسرانش به عزت می رسند و او نمی داند. یا به ذلت می افتند و ایشان را به نظر نمی آورد.

²²برای خودش فقط جسد او از درد بی تاب می شود، و برای خودش جان او ماتم می گیرد.»