Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ایّوب 15 Bible Online

ایّوب 15 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ایّوب 15

¹پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

²«آیا مرد حکیم، از علم باطل جواب دهد؟ و بطن خود را از باد شرقی پر سازد؟

³آیا به سخن بی فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟

⁴اما تو خداترسی را ترک می کنی و تقوا را به حضور خدا ناقص می سازی.

⁵زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می سازد و زبان حیله گران را اختیار می کنی.

⁶دهان خودت تو را ملزم می سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می دهد.

⁷آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده ای؟

⁸آیا مشورت مخفی خدا را شنیده ای و حکمت را بر خود منحصر ساخته ای؟

⁹چه می دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می فهمی که نزد ما هم نیست؟

¹⁰نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که در روزها از پدر تو بزرگترند.

¹¹آیا تسلی های خدا برای تو کم است و کلام ملایم با تو؟

¹²چرا دلت تو را می رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می زنی

¹³که روح خود را به ضد خدا بر می گردانی ، و چنین سخنان را از دهانت بیرون می آوری؟

¹⁴«انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟

¹⁵اینک بر مقدسان خود اعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.

¹⁶پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می نوشد.

¹⁷من برای تو بیان می کنم، پس مرا بشنو و آنچه دیده ام حکایت می نمایم؛

¹⁸که حکیمان آن را از پدران خود روایت کردند و مخفی نداشتند،

¹⁹که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد؛

²⁰شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.

²¹صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می آید.

²²باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت و شمشیر برای او مراقب است.

²³برای نان می گردد و می گوید کجاست. و می داند که روز تاریکی نزد او حاضر است.

²⁴تنگی و ضیق او را می ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می نماید.

²⁵زیرا دست خود را به ضد خدا دراز می کند و بر قادر مطلق تکبر می نماید.

²⁶با گردن بلند بر او تاخت می آورد، با گلمیخهای سخت سپر خویش،

²⁷چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است.

²⁸و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می شود.

²⁹او غنی نخواهد شد و دولتش پایدار نخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید.

³⁰از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد.

³¹به بطالت توکل ننماید و خود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهد بود.

³²قبل از رسیدن وقتش تماما ادا خواهد شد و شاخه او سبز نخواهد ماند.

³³مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت؛

³⁴زیرا که جماعت ریاکاران، بی کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید.

³⁵به شقاوت حامله شده، معصیت را می زایند و شکم ایشان فریب را آماده می کند.»