Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ایّوب 17 Bible Online

ایّوب 17 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ایّوب 17

¹«روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.

²به درستی که استهزا کنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائما می ماند.

³اﻵن گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟

⁴چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.

⁵کسی که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.

⁶مرا نزد امتها مثل ساخته است، و مثل کسی که بر رویش آب دهان اندازند شده ام.

⁷چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده.

⁸راستان به سبب این، حیران می مانند و صالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند.

⁹لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می شود، و کسی که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهد نمود.

¹⁰«اما همه شما برگشته ، اﻵن بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت.

¹¹روزهای من گذشته ، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است.

¹²شب را به روز تبدیل می کنند و با وجود تاریکی می گویند روشنایی نزدیک است.

¹³وقتی که امید دارم هاویه خانه من می باشد، و بستر خود را در تاریکی می گسترانم،

¹⁴و به هلاکت می گویم تو پدر من هستی و به کرم که تو مادر و خواهر من می باشی.

¹⁵پس امید من کجا است؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

¹⁶تا بندهای هاویه فرو می رود، هنگامی که با هم در خاک نزول (نماییم).»