Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ایّوب 29 Bible Online

ایّوب 29 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ایّوب 29

¹و ایوب باز مثل خود را آورده، گفت:

²«کاش که من مثل ماههای پیش می بودم و مثل روزهایی که خدا مرا در آنها نگاه می داشت.

³هنگامی که چراغ او بر سر من می تابید، و با نور او به تاریکی راه می رفتم.

⁴چنانکه در روزهای کامرانی خود می بودم، هنگامی که سر خدا بر خیمه من می ماند.

⁵وقتی که قادر مطلق هنوز با من می بود، و فرزندانم به اطراف من می بودند.

⁶حینی که قدمهای خود را با کره می شستم و صخره، نهرهای روغن را برای من می ریخت.

⁷چون به دروازه شهر بیرون می رفتم و کرسی خود را در چهار سوق حاضر می ساختم.

⁸جوانان مرا دیده، خود را مخفی می ساختند، و پیران برخاسته ، می ایستادند.

⁹سروران از سخن گفتن بازمی ایستادند، و دست به دهان خود می گذاشتند.

¹⁰آواز شریفان ساکت می شد و زبان به کام ایشان می چسبید.

¹¹زیرا گوشی که مرا می شنید، مرا خوشحال می خواند و چشمی که مرا می دید، برایم شهادت می داد.

¹²زیرا فقیری که استغاثه می کرد او را می رهانیدم، و یتیمی که نیز معاون نداشت.

¹³برکت شخصی که در هلاکت بود، به من می رسید و دل بیوه زن را خوش می ساختم.

¹⁴عدالت را پوشیدم و مرا ملبس ساخت، و انصاف من مثل ردا و تاج بود.

¹⁵من به جهت کوران چشم بودم، و به جهت لنگان پای.

¹⁶برای مسکینان پدر بودم، و دعوایی را که نمی دانستم، تفحص می کردم.

¹⁷دندانهای آسیای شریر را می شکستم و شکار را از دندانهایش می ربودم.

¹⁸«و می گفتم، در آشیانه خود جان خواهم سپرد و ایام خویش را مثل عنقا طویل خواهم ساخت.

¹⁹ریشه من به سوی آبها کشیده خواهد گشت، و شبنم بر شاخه هایم ساکن خواهد شد.

²⁰جلال من در من تازه خواهد شد، و کمانم در دستم نو خواهد ماند.

²¹مرا می شنیدند و انتظار می کشیدند، و برای مشورت من ساکت می ماندند.

²²بعد از کلام من دیگر سخن نمی گفتند و قول من بر ایشان فرو می چکید.

²³و برای من مثل باران انتظار می کشیدند و دهان خویش را مثل باران آخرین باز می کردند.

²⁴اگر بر ایشان می خندیدم باور نمی کردند، و نور چهره مرا تاریک نمی ساختند.

²⁵راه را برای ایشان اختیار کرده، به ریاست می نشستم، و در میان لشکر، مثل پادشاه ساکن می بودم، و مثل کسی که نوحه گران را تسلی می بخشد.