Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ایّوب 36 Bible Online

ایّوب 36 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ایّوب 36

¹و الیهو باز گفت:

²«برای من اندکی صبر کن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است.

³علم خود را از دور خواهم آورد و به خالق خویش، عدالت را توصیف خواهم نمود.

⁴چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در علم کامل است نزد تو حاضر است.

⁵اینک خدا قدیر است و کسی را اهانت نمی کند و در قوت عقل قادر است.

⁶شریر را زنده نگاه نمی دارد و داد مسکینان را می دهد.

⁷چشمان خود را از عادلان برنمی گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می نشاند، پس سرافراشته می شوند.

⁸اما هرگاه به زنجیرها بسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند.

⁹آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می نمایاند و تقصیرهای ایشان را از اینکه تکبر نموده اند،

¹⁰و گوشهای ایشان را برای تادیب باز می کند، و امر می فرماید تا از گناه بازگشت نمایند.

¹¹پس اگر بشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را در سعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را در شادمانی.

¹²و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد.

¹³اما آنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می نمایند، و چون ایشان را می بندد استغاثه نمی نمایند.

¹⁴ایشان در عنفوان جوانی می میرند و حیات ایشان با فاسقان (تلف می شود).

¹⁵مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می کند.

¹⁶«پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی بود و زاد سفره تو از فربهی مملو می شد.

¹⁷و تو از داوری شریر پر هستی ، لیکن داوری و انصاف با هم ملتصقند.

¹⁸باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و زیادتی کفاره تو را منحرف سازد.

¹⁹آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی ، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را.

²⁰برای شب آرزومند مباش، که امتها را از جای ایشان می برد.

²¹با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده ای.

²²اینک خدا در قوت خود متعال می باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟

²³کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگوید تو بی انصافی نموده ای؟

²⁴به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می سرایند.

²⁵جمیع آدمیان به آنها می نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می نمایند.

²⁶اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم، و شماره سالهای او را تفحص نتوان کرد.

²⁷زیرا که قطره های آب را جذب می کند و آنها باران را از بخارات آن می چکاند.

²⁸که ابرها آن را به شدت می ریزد و بر انسان به فراوانی می تراود.

²⁹آیا کیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می شوند، یا رعدهای خیمه او را بداند؟

³⁰اینک نور خود را بر آن می گستراند و عمقهای دریا را می پوشاند.

³¹زیرا که به واسطه آنها قومها را داوری می کند، و رزق را به فراوانی می بخشد.

³²دستهای خود را با برق می پوشاند، و آن را بر هدف مامور می سازد.

³³رعدش از او خبر می دهد و مواشی از برآمدن او اطلاع می دهند.