Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ایّوب 39 Bible Online

ایّوب 39 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ایّوب 39

¹«آیا وقت زاییدن بز کوهی را می دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می دهی؟

²آیا ماههایی را که کامل می سازند حساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارا می دانی؟

³خم شده، بچه های خود را می زایند و از دردهای خود فارغ می شوند.

⁴بچه های آنها قوی شده، در بیابان نمو می کنند، می روند و نزد آنها برنمی گردند.

⁵کیست که خر وحشی را رها کرده، آزاد ساخت، و کیست که بندهای گورخر را باز نمود،

⁶که من بیابان را خانه او ساختم، و شوره زار را مسکن او گردانیدم؟

⁷به غوغای شهر استهزاء می کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

⁸دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می طلبد.

⁹آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

¹⁰آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

¹¹آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتماد خواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

¹²آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

¹³«بال شترمرغ به شادی متحرک می شود و اما پر و بال او مثل لقلق نیست.

¹⁴زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می کند،

¹⁵و فراموش می کند که پا آنها را می افشرد، و وحوش صحرا آنها را پایمال می کنند.

¹⁶با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند؛ محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

¹⁷زیرا خدا او را از حکمت محروم ساخته ، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

¹⁸هنگامی که به بلندی پرواز می کند، اسب و سوارش را استهزا می نماید.

¹⁹«آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده ای؟

²⁰آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

²¹در وادی پا زده، از قوت خود وجد می نماید و به مقابله مسلحان بیرون می رود.

²²بر خوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

²³ترکش بر او چک چک می کند، و نیزه درخشنده و مزراق

²⁴با خشم و غیض زمین را می نوردد. و چون کرنا صدا می کند نمی ایستد،

²⁵وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می گوید و جنگ را از دور استشمام می کند، و خروش سرداران و غوغا را.

²⁶آیا از حکمت تو شاهین می پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می کند؟

²⁷آیا از فرمان تو عقاب صعود می نماید و آشیانه خود را به جای بلند می سازد؟

²⁸بر صخره ساکن شده، ماوا می سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

²⁹از آنجا خوراک خود را به نظر می آورد و چشمانش از دور می نگرد.

³⁰بچه هایش خون را می مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»