Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مزامیر 105 Bible Online

مزامیر 105 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مزامیر 105

¹یهوه را حمد گویید و نام او را بخوانید. اعمال او را در میان قومها اعلام نمایید.

²او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید.

³در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوند شادمان باشد.

⁴خداوند و قوت او را بطلبید؛ روی او را پیوسته طالب باشید.

⁵کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را.

⁶ای ذریت بنده او ابراهیم، ای فرزندان یعقوب، برگزیده او،

⁷یهوه خدای ماست! داوریهای او در تمامی جهان است.

⁸عهد خود را یاد می دارد تا ابداﻵباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است.

⁹آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است.

¹⁰و آن را برای یعقوب فریضه ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

¹¹و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شما شود.

¹²هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا،

¹³و از امتی تا امتی سرگردان می بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر.

¹⁴او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود

¹⁵که بر مسیحان من دست مگذارید و انبیای مرا ضرر مرسانید.

¹⁶پس قحطی را بر آن زمین خواند و تمامی قوام نان را شکست،

¹⁷و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند.

¹⁸پایهای وی را به زنجیرها خستند و جان او در آهن بسته شد،

¹⁹تا وقتی که سخن او واقع شد و کلام خداوند او را امتحان نمود.

²⁰آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد و سلطان قومها او را آزاد ساخت.

²¹او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش،

²²تا به اراده خود سروران او را بند نماید و مشایخ او را حکمت آموزد.

²³پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.

²⁴و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قویتر ساخت.

²⁵لیکن دل ایشان را برگردانید تا بر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند.

²⁶بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود.

²⁷کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام.

²⁸ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

²⁹آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را می رانید.

³⁰زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی در حرمهای پادشاهان ایشان.

³¹او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه ها در همه حدود ایشان.

³²تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان.

³³موها و انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان را بشکست.

³⁴او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها از حد شماره افزون.

³⁵و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند.

³⁶و جمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوایل تمامی قوت ایشان را.

³⁷و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود.

³⁸مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.

³⁹ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.

⁴⁰سؤال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیر گردانید.

⁴¹صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.

⁴²زیرا کلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.

⁴³و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.

⁴⁴و زمینه ای امتها را بدیشان داد و زحمت قومها را وارث شدند.

⁴⁵تا آنکه فرایض او را نگاه دارند و شریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!