Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مزامیر 106 Bible Online

مزامیر 106 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مزامیر 106

¹هللویاه! خداوند را حمد بگویید زیرا که او نیکو است و رحمت او تا ابداﻵباد!

²کیست که اعمال عظیم خداوند را بگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟

³خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد.

⁴ای خداوند مرا یاد کن به رضامندی یی که با قوم خود می داری؛ و به نجات خود از من تفقد نما.

⁵تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم.

⁶با پدران خود گناه نموده ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده ایم.

⁷پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند، بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند.

⁸لیکن به خاطر اسم خود ایشان را نجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید.

⁹و بحر قلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان را در لجه ها مثل بیابان رهبری فرمود.

¹⁰و ایشان را از دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید.

¹¹و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند.

¹²آنگاه به کلام او ایمان آوردند و حمد او را سراییدند.

¹³لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند.

¹⁴بلکه شهوت پرستی نمودند در بادیه ؛ و خدا را امتحان کردند در هامون.

¹⁵و مسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری در جانهای ایشان فرستاد.

¹⁶پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه.

¹⁷و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید.

¹⁸و آتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید.

¹⁹گوساله ای در حوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند.

²⁰و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می خورد.

²¹و خدای نجات دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود،

²²و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم.

²³آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند، اگر برگزیده او موسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تا غضب او را از هلاکت ایشان برگرداند.

²⁴و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند.

²⁵و در خیمه های خود همهمه کردند و قول خداوند را استماع ننمودند.

²⁶لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرا از پا درآورد.

²⁷و ذریت ایشان را در میان امتها بیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند.

²⁸پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان را خوردند.

²⁹و به کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد.

³⁰آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود و وبا برداشته شد.

³¹و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابداﻵباد.

³²و او را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به خاطر ایشان آزاری عارض گردید.

³³زیرا که روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزا گفت.

³⁴و آن قومها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.

³⁵بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند.

³⁶و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید.

³⁷و پسران و دختران خویش را برای دیوها قربانی گذرانیدند،

³⁸و خون بی گناه را ریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید.

³⁹و از کارهای خود نجس شدند و در افعال خویش زناکار گردیدند.

⁴⁰لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت.

⁴¹و ایشان را به دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند.

⁴²و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند.

⁴³بارهای بسیار ایشان را خلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به سبب گناه خویش خوار گردیدند.

⁴⁴با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید.

⁴⁵و به خاطر ایشان، عهد خود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود.

⁴⁶و ایشان را حرمت داد، در نظر جمیع اسیر کنندگان ایشان.

⁴⁷ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخر نماییم.

⁴⁸یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابداﻵباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه!