Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مزامیر 18 Bible Online

مزامیر 18 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مزامیر 18

¹ای خداوند! ای قوت من! تو را محبت می نمایم.

²خداوند صخره من است و ملجا و نجات دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

³خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس، از دشمنانم رهایی خواهم یافت.

⁴رسنهای موت مرا احاطه کرده، و سیلابهای شرارت مرا ترسانیده بود.

⁵رسنهای گور دور مرا گرفته بود و دامهای موت پیش روی من درآمده.

⁶در تنگی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خویش استغاثه نمودم. او آواز مرا از هیکل خود شنید و استغاثه من به حضورش به گوش وی رسید.

⁷زمین متزلزل و مرتعش شده، اساس کوهها بلرزید و متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد.

⁸دخان از بینی او برآمد و نار از دهانش ملتهب گشت و آتشها از آن افروخته گردید.

⁹آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می بود.

¹⁰برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد.

¹¹تاریکی را پرده خود و خیمه ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را.

¹²از تابش پیش روی وی ابرهایش می شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.

¹³و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.

¹⁴پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت و ایشان را پریشان نمود.

¹⁵آنگاه عمقهای آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو ای خداوند، از نفخه باد بینی تو!

¹⁶پس، از اعلی ' فرستاده، مرا برگرفت و از آبهای بسیار بیرون کشید.

¹⁷و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند.

¹⁸در روز بلای من پیش رویم درآمدند، لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

¹⁹و مرا بجای وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا که در من رغبت می داشت.

²⁰خداوند موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب طهارت دستم مرا مکافات رسانید.

²¹زیرا که راههای خداوند را نگاه داشته ، و به خدای خویش عصیان نورزیده ام،

²²و جمیع احکام او پیش روی من بوده است و فرائض او را از خود دور نکرده ام،

²³و نزد او بی عیب بوده ام و خویشتن را از گناه خود نگاه داشته ام.

²⁴پس خداوند مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به حسب طهارت دستم در نظر وی.

²⁵خویشتن را با رحیم، رحیم می نمایی ، و با مرد کامل، خود را کامل می نمایی.

²⁶خویشتن را با طاهر، طاهر می نمایی و با مکار، به مکر رفتار می کنی.

²⁷زیرا قوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت.

²⁸زیرا که تو چراغ مرا خواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.

²⁹زیرا به مدد تو بر فوجها حمله می برم و به خدای خود از حصارها برمی جهم.

³⁰و اما خدا طریق او کامل است و کلام خداوند مصفی '. او برای همه متوکلان خود سپر است؛

³¹زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره ای غیر از خدای ما؟

³²خدایی که کمر مرا به قوت بسته و راههای مرا کامل گردانیده است.

³³پایهای مرا مثل آهو ساخته و مرا به مقامهای اعلای من برپا داشته است.

³⁴دستهای مرا برای جنگ تعلیم داده است، که کمان برنجین به بازوی من خم شد.

³⁵سپر نجات خود را به من داده ای. دست راستت عمود من شده و مهربانی تو مرا بزرگ ساخته است.

³⁶قدمهایم را زیرم وسعت دادی که پایهای من نلغزید.

³⁷دشمنان خود را تعاقب نموده، بدیشان خواهم رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت.

³⁸ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و زیر پاهای من خواهند افتاد.

³⁹زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت بسته ای و مخالفانم را زیر پایم انداخته ای.

⁴⁰گردنهای دشمنانم را به من تسلیم کرده ای تا خصمان خود را نابود بسازم.

⁴¹فریاد برآوردند اما رهاننده ای نبود نزد خداوند، ولی ایشان را اجابت نکرد.

⁴²ایشان را چون غبار پیش باد ساییده ام؛ مثل گل کوچه ها ایشان را دور ریخته ام.

⁴³مرا از منازعه قوم رهانیده، سر امتها ساخته ای. قومی را که نشناخته بودم، مرا خدمت می نمایند.

⁴⁴به مجرد شنیدن، مرا اطاعت خواهند کرد؛ فرزندان غربا نزد من تذلل خواهند نمود.

⁴⁵فرزندان غربا پژمرده می شوند و در قلعه های خود خواهند لرزید.

⁴⁶خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال!

⁴⁷خدایی که برای من انتقام می گیرد و قومها را زیر من مغلوب می سازد.

⁴⁸مرا از دشمنانم رهانیده، برخصمانم بلند کرده ای و از مرد ظالم مرا خلاصی داده ای!

⁴⁹لهذا ای خداوند تو را در میان امتها حمد خواهم گفت و به نام تو سرود خواهم خواند،

⁵⁰که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسیح خویش رحمت نموده است. یعنی به داود و ذریت او تا ابداﻵباد.