Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مزامیر 68 Bible Online

مزامیر 68 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مزامیر 68

¹خدا برخیزد و دشمنانش پراکنده شوند! و آنانی که از او نفرت دارند از حضورش بگریزند!

²چنانکه دود پراکنده می شود، ایشان را پراکنده ساز، و چنانکه موم پیش آتش گداخته می شود، همچنان شریران به حضور خدا هلاک گردند.

³اما صالحان شادی کنند و در حضور خدا به وجد آیند و به شادمانی خرسند شوند.

⁴برای خدا سرود بخوانید و به نام او ترنم نمایید و راهی درست کنید برای او که در صحراها سوار است. نام او یهوه است! به حضورش به وجد آیید!

⁵پدر یتیمان و داور بیوه زنان، خداست در مسکن قدس خود!

⁶خدا بی کسان را ساکن خانه می گرداند و اسیران را به رستگاری بیرون می آورد، لیکن فتنه انگیزان در زمین تفتیده ساکن خواهند شد.

⁷ای خدا هنگامی که پیش روی قوم خود بیرون رفتی ، هنگامی که در صحرا خرامیدی، سلاه.

⁸زمین متزلزل شد و آسمان به حضور خدا بارید، این سینا نیز از حضور خدا، خدای اسرائیل.

⁹ای خدا باران نعمتها بارانیدی و میراثت را چون خسته بود، مستحکم گردانیدی.

¹⁰جماعت تو در آن ساکن شدند. ای خدا، به جود خویش برای مساکین تدارک دیده ای.

¹¹خداوند سخن را می دهد. مبشرات انبوه عظیمی می شوند.

¹²ملوک لشکرها فرار کرده، منهزم می شوند و زنی که در خانه مانده است، غارت را تقسیم می کند.

¹³اگرچه در آغلها خوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده اید که به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.

¹⁴چون قادر مطلق پادشاهان را در آن پراکنده ساخت، مثل برف بر صلمون درخشان گردید.

¹⁵کوه خدا، کوه باشان است، کوهی با قله های افراشته کوه باشان است.

¹⁶ای کوههای با قله های افراشته ، چرا نگرانید بر این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است؟ هر آینه خداوند در آن تا به ابد ساکن خواهد بود.

¹⁷ارابه های خدا کرورها و هزارهاست. خداوند در میان آنهاست و سینا در قدس است.

¹⁸بر اعلی ' علیین صعود کرده، و اسیران را به اسیری برده ای. از آدمیان بخششها گرفته ای. بلکه از فتنه انگیزان نیز تا یهوه خدا در ایشان مسکن گیرد.

¹⁹متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما می شود و خدایی که نجات ماست، سلاه.

²⁰خدا برای ما، خدای نجات است و مفرهای موت از آن خداوند یهوه است.

²¹هر آینه خدا سردشمنان خود را خرد خواهد کوبید و کله مویدار کسی را که در گناه خود سالک باشد.

²²خداوند گفت: «از باشان باز خواهم آورد. از ژرفیهای دریا باز خواهم آورد.

²³تا پای خود را در خون فروبری و زبان سگان تو از دشمنانت بهره خود را بیابد.»

²⁴ای خدا طریقهای تو را دیده اند یعنی طریقهای خدا و پادشاه مرا در قدس.

²⁵در پیش رو، مغنیان می خرامند و در عقب، سازندگان و در وسط دوشیزگان دف زن.

²⁶خدا را در جماعتها متبارک خوانید و خداوند را از چشمه اسرائیل.

²⁷آنجاست بنیامین صغیر، حاکم ایشان و رؤسای یهودا محفل ایشان. رؤسای زبولون و رؤسای نفتالی.

²⁸خدایت برای تو قوت را امر فرموده است. ای خدا آنچه را که برای ما کرده ای، استوار گردان.

²⁹به سبب هیکل تو که در اورشلیم است، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد.

³⁰و وحش نی زار را توبیخ فرما و رمه گاوان را با گوساله های قوم که با شمشهای نقره نزد تو گردن می نهند. و قومهایی که جنگ را دوست می دارند پراکنده ساخته است.

³¹سروران از مصر خواهند آمد و حبشه دستهای خود را نزد خدا بزودی دراز خواهد کرد.

³²ای ممالک جهان برای خدا سرود بخوانید. برای خداوند سرود بخوانید، سلاه.

³³برای او که بر فلک الافلاک قدیمی سوار است.

³⁴اینک آواز خود را می دهد، آوازی که پرقوت است.

³⁵خدا را به قوت توصیف نمایید. جلال وی بر اسرائیل است و قوت او در افلاک.

³⁶#ای خدا از قدسهای خود مهیب هستی. خدای اسرائیل قوم خود را قوت و عظمت می دهد. متبارک باد خدا.