Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مزامیر 69 Bible Online

مزامیر 69 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مزامیر 69

¹خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به جان من درآمده است.

²در خلاب ژرف فرو رفته ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده ام و سیل مرا می پوشاند.

³از فریاد خود خسته شده ام و گلوی من سوخته و چشمانم از انتظار خدا تار گردیده است.

⁴آنانی که بی سبب از من نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده اند و دشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارند زورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم.

⁵ای خدا، تو حماقت مرا می دانی و گناهانم از تو مخفی نیست.

⁶ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به سبب من رسوا نگردند.

⁷زیرا به خاطر تو متحمل عار گردیده ام و رسوایی روی من، مرا پوشیده است.

⁸نزد برادرانم اجنبی شده ام و نزد پسران مادر خود غریب.

⁹زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است و ملامتهای ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده.

¹⁰روزه داشته ، جان خود را مثل اشک ریخته ام. و این برای من عار گردیده است.

¹¹پلاس را لباس خود ساخته ام و نزد ایشان ضرب المثل گردیده ام.

¹²دروازه نشینان درباره من حرف می زنند و سرود می گساران گشته ام.

¹³و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.

¹⁴مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.

¹⁵مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مرا ببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد.

¹⁶ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تو نیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما،

¹⁷و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم. مرا بزودی مستجاب فرما.

¹⁸به جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به سبب دشمنانم مرا فدیه ده.

¹⁹تو عار و خجالت و رسوایی مرا می دانی و جمیع خصمانم پیش نظر تواند.

²⁰عار، دل مرا شکسته است و به شدت بیمار شده ام. انتظار مشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.

²¹مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

²²پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند، دامی باشد.

²³چشمان ایشان تار گردد تا نبینند و کمرهای ایشان را دائما لرزان گردان.

²⁴خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد.

²⁵خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچکس ساکن نشود.

²⁶زیرا برکسی که تو زده ای جفا می کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند.

²⁷گناه بر گناه ایشان مزید کن و در عدالت تو داخل نشوند.

²⁸از دفتر حیات محو شوند و با صالحین مرقوم نگردند.

²⁹و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.

³⁰و نام خدا را با سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمد تعظیم خواهم نمود.

³¹و این پسندیده خدا خواهد بود، زیاده از گاو و گوساله ای که شاخها و سمها دارد.

³²حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و ای طالبان خدا دل شما زنده گردد،

³³زیرا خداوند فقیران را مستجاب می کند و اسیران خود را حقیر نمی شمارد.

³⁴آسمان و زمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنها می جنبد.

³⁵زیرا خدا صهیون را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجا سکونت نمایند و آن را متصرف گردند.

³⁶و ذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.