Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مزامیر 77 Bible Online

مزامیر 77 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مزامیر 77

¹آواز من بسوی خداست و فریاد می کنم؛ آواز من بسوی خداست. گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

²در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

³خدا را یاد می کنم و پریشان می شوم. تفکر می نمایم و روح من متحیر می گردد، سلاه.

⁴چشمانم را بیدار می داشتی. بی تاب می شدم و سخن نمی توانستم گفت.

⁵درباره ایام قدیم تفکر کرده ام. درباره سالهای زمانهای سلف.

⁶سرود شبانه خود را بخاطر می آورم و در دل خود تفکر می کنم و روح من تفتیش نموده است.

⁷مگر خدا تا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

⁸آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابداﻵباد؟

⁹آیا خدا رأفت را فراموش کرده؟ و رحمتهای خود را در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

¹⁰پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

¹¹کارهای خداوند را ذکر خواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است، به یاد خواهم آورد

¹²و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکر خواهم نمود.

¹³ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

¹⁴تو خدایی هستی که کارهای عجیب می کنی و قوت خویش را بر قومها معروف گردانیده ای.

¹⁵قوم خود را به بازوی خویش رهانیده ای یعنی بنی یعقوب و بنی یوسف را. سلاه.

¹⁶آبها تو را دید، ای خدا، آبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه ها نیز سخت مضطرب گردید.

¹⁷ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

¹⁸صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

¹⁹طریق تو در دریاست و راههای تو در آبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

²⁰قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به دست موسی و هارون.