Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم امثال 14 Bible Online

امثال 14 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

امثال 14

¹هر زن حکیم خانه خود را بنا می کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می نماید.

²کسی که به راستی خود سلوک می نماید از خداوند می ترسد، اما کسی که در طریق خود کج رفتار است او را تحقیر می نماید.

³در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.

⁴جایی که گاو نیست، آخور پاک است؛ اما از قوت گاو، محصول زیاد می شود.

⁵شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می کند.

⁶استهزا کننده حکمت را می طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.

⁷از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.

⁸حکمت مرد زیرک این است که راه خود را درک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.

⁹احمقان به گناه استهزا می کنند، اما در میان راستان رضامندی است.

¹⁰دل شخص تلخی خویشتن را می داند، و غریب در خوشی آن مشارکت ندارد.

¹¹خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.

¹²راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.

¹³هم در لهو و لعب دل غمگین می باشد، و عاقبت این خوشی حزن است.

¹⁴کسی که در دل مرتد است از راههای خود سیر می شود، و مرد صالح به خود سیر است.

¹⁵مرد جاهل هر سخن را باور می کند، اما مرد زیرک در رفتار خود تامل می نماید.

¹⁶مرد حکیم می ترسد و از بدی اجتناب می نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می باشد.

¹⁷مرد کج خلق، احمقانه رفتار می نماید، و (مردم) از صاحب سؤظن نفرت دارند.

¹⁸نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.

¹⁹بدکاران در حضور نیکان خم می شوند، و شریران نزد دروازه های عادلان می ایستند.

²⁰همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، اما دوستان شخص دولتمند بسیارند.

²¹هر که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می ورزد، اما خوشابحال کسی که بر فقیران ترحم نماید.

²²آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می نمایند، رحمت و راستی خواهد بود.

²³از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می انجامد.

²⁴تاج حکیمان دولت ایشان است، اما حماقت احمقان حماقت محض است.

²⁵شاهد امین جانها را نجات می بخشد، اما هر که به دروغ تنطق می کند فریب محض است.

²⁶در ترس خداوند اعتماد قوی است، و فرزندان او را ملجا خواهد بود.

²⁷ترس خداوند چشمه حیات است، تا از دامهای موت اجتناب نمایند.

²⁸جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، و شکستگی سلطان از کمی مردم است.

²⁹کسی که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، و کج خلق حماقت را به نصیب خود می برد.

³⁰دل آرام حیات بدن است، اما حسد پوسیدگی استخوانها است.

³¹هر که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود را حقیر می شمارد، و هر که بر مسکین ترحم کند او را تمجید می نماید.

³²شریر از شرارت خود به زیر افکنده می شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.

³³حکمت در دل مرد فهیم ساکن می شود، اما در اندرون جاهلان آشکار می گردد.

³⁴عدالت قوم را رفیع می گرداند، اما گناه برای قوم، عار است.

³⁵رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اما غضب او بر پست فطرتان.