Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم امثال 20 Bible Online

امثال 20 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

امثال 20

¹شراب استهزا می کند و مسکرات عربده می آورد، و هر که به آن فریفته شود حکیم نیست.

²هیبت پادشاه مثل غرش شیر است، و هر که خشم او را به هیجان آورد، به جان خود خطا می ورزد.

³از نزاع دور شدن برای انسان عزت است، اما هر مرد احمق مجادله می کند.

⁴مرد کاهل به سبب زمستان شیار نمی کند، لهذا در موسم حصاد گدایی می کند و نمی یابد.

⁵مشورت در دل انسان آب عمیق است، اما مرد فهیم آن را می کشد.

⁶بسا کسانند که هر یک احسان خویش را اعلام می کنند، اما مرد امین را کیست که پیدا کند.

⁷مرد عادل که به کاملیت خود سلوک نماید، پسرانش بعد از او خجسته خواهند شد.

⁸پادشاهی که بر کرسی داوری نشیند، تمامی بدی را از چشمان خود پراکنده می سازد.

⁹کیست که تواند گوید: «دل خود را طاهر ساختم، و از گناه خویش پاک شدم؟»

¹⁰سنگهای مختلف و پیمانه های مختلف، هر دو آنها نزد خداوند مکروه است.

¹¹طفل نیز از افعالش شناخته می شود، که آیا اعمالش پاک و راست است یا نه.

¹²گوش شنوا و چشم بینا، خداوند هر دو آنها را آفریده است.

¹³خواب را دوست مدار مبادا فقیر شوی. چشمان خود را باز کن تا از نان سیر گردی.

¹⁴مشتری می گوید بد است، بد است، اما چون رفت آنگاه فخر می کند.

¹⁵طلا هست و لعلها بسیار، اما لبهای معرفت جواهر گرانبها است.

¹⁶جامه آنکس را بگیر که به جهت غریب ضامن است، و او را به رهن بگیر که ضامن بیگانگان است.

¹⁷نان فریب برای انسان لذیذ است، اما بعد دهانش از سنگریزه ها پر خواهد شد.

¹⁸فکرها به مشورت محکم می شود، و با حسن تدبیر جنگ نما.

¹⁹کسی که به نمامی گردش کند، اسرار را فاش می نماید؛ لهذا با کسی که لبهای خود را می گشاید معاشرت منما.

²⁰هر که پدر و مادر خود را لعنت کند چراغش در ظلمت غلیظ خاموش خواهد شد.

²¹اموالی که اولا به تعجیل حاصل می شود، عاقبتش مبارک نخواهد شد.

²²مگو که از بدی انتقام خواهم کشید، بلکه بر خداوند توکل نما و تو را نجات خواهد داد.

²³سنگهای مختلف نزد خداوند مکروه است، و ترازوهای متقلب نیکو نیست.

²⁴قدمهای انسان از خداوند است، پس مرد راه خود را چگونه بفهمد؟

²⁵شخصی که چیزی را به تعجیل مقدس می گوید، و بعد از نذر کردن استفسار می کند، در دام می افتد.

²⁶پادشاه حکیم شریران را پراکنده می سازد و چوم را بر ایشان می گرداند.

²⁷روح انسان، چراغ خداوند است که تمامی عمقهای دل را تفتیش می نماید.

²⁸رحمت و راستی پادشاه را محافظت می کند، و کرسی او به رحمت پایدار خواهد ماند.

²⁹جلال جوانان قوت ایشان است، و عزت پیران موی سفید.

³⁰ضربهای سخت از بدی طاهر می کند و تازیانه ها به عمق دل فرو می رود.