Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم امثال 6 Bible Online

امثال 6 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

امثال 6

¹ای پسرم، اگر برای همسایه خود ضامن شده، و به جهت شخص بیگانه دست داده باشی ،

²و از سخنان دهان خود در دام افتاده، و از سخنان دهانت گرفتار شده باشی ،

³پس ای پسر من، این را بکن و خویشتن را رهایی ده چونکه به دست همسایه ات افتاده ای. برو و خویشتن را فروتن ساز و از همسایه خود التماس نما.

⁴خواب را به چشمان خود راه مده، و نه پینکی را به مژگان خویش.

⁵مثل آهو خویشتن را از کمند و مانند گنجشک از دست صیاد خلاص کن.

⁶ای شخص کاهل نزد مورچه برو، و در راههای او تامل کن و حکمت را بیاموز،

⁷که وی را پیشوایی نیست و نه سرور و نه حاکمی.

⁸اما خوراک خود را تابستان مهیا می سازد و آذوقه خویش را در موسم حصاد جمع می کند.

⁹ای کاهل، تا به چند خواهی خوابید و از خواب خود کی خواهی برخاست؟

¹⁰اندکی خفت و اندکی خواب، و اندکی بر هم نهادن دستها به جهت خواب.

¹¹پس فقر مثل راهزن بر تو خواهد آمد، و نیازمندی بر تو مانند مرد مسلح.

¹²مرد لئیم و مرد زشت خوی، با اعوجاج دهان رفتار می کند.

¹³با چشمان خود غمزه می زند و با پایهای خویش حرف می زند. با انگشتهای خویش اشاره می کند.

¹⁴در دلش دروغها است و پیوسته شرارت را اختراع می کند. نزاعها را می پاشد.

¹⁵بنابراین مصیبت بر او ناگهان خواهد آمد. در لحظه ای منکسر خواهد شد و شفا نخواهد یافت.

¹⁶شش چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد، بلکه هفت چیز که نزد جان وی مکروه است.

¹⁷چشمان متکبر و زبان دروغگو؛ و دستهایی که خون بی گناه را می ریزد؛

¹⁸دلی که تدابیر فاسد را اختراع می کند؛ پایهایی که در زیانکاری تیزرو می باشند؛

¹⁹شاهد دروغگو که به کذب متکلم شود؛ و کسی که در میان برادران نزاعها بپاشد.

²⁰ای پسر من اوامر پدر خود را نگاه دار و تعلیم مادر خویش را ترک منما.

²¹آنها را بر دل خود دائما ببند، و آنها را بر گردن خویش بیاویز.

²²حینی که به راه می روی تو را هدایت خواهد نمود، و حینی که می خوابی بر تو دیده بانی خواهد کرد، و وقتی که بیدار شوی با تو مکالمه خواهد نمود.

²³زیرا که احکام (ایشان) چراغ و تعلیم (ایشان) نور است، و توبیخ تدبیرآمیز طریق حیات است.

²⁴تا تو را از زن خبیثه نگاه دارد، و از چاپلوسی زبان زن بیگانه.

²⁵در دلت مشتاق جمال وی مباش، و از پلکهایش فریفته مشو،

²⁶زیرا که به سبب زن زانیه ، شخص برای یک قرص نان محتاج می شود، و زن مرد دیگر، جان گرانبها را صید می کند.

²⁷آیا کسی آتش را در آغوش خود بگیرد و جامه اش سوخته نشود؟

²⁸یا کسی بر اخگرهای سوزنده راه رود و پایهایش سوخته نگردد؟

²⁹همچنین است کسی که نزد زن همسایه خویش داخل شود، زیرا هر که او را لمس نماید بی گناه نخواهد ماند.

³⁰دزد را اهانت نمی کنند اگر دزدی کند تا جان خود را سیر نماید وقتی که گرسنه باشد.

³¹لیکن اگر گرفته شود، هفت چندان رد خواهد نمود و تمامی اموال خانه خود را خواهد داد.

³²اما کسی که با زنی زنا کند، ناقص العقل است و هر که چنین عمل نماید، جان خود را هلاک خواهد ساخت.

³³او ضرب و رسوایی خواهد یافت، و ننگ او محو نخواهد شد.

³⁴زیرا که غیرت، شدت خشم مرد است و در روز انتقام، شفقت نخواهد نمود.

³⁵بر هیچ کفاره ای نظر نخواهد کرد و هر چند عطایا را زیاده کنی ، قبول نخواهد نمود.