Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم جامعه 12 Bible Online

جامعه 12 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

جامعه 12

¹پس آفریننده خود را در روزهای جوانی ات بیاد آور قبل از آنکه روزهای بلا برسد و سالها برسد که بگویی مرا از اینها خوشی نیست.

²قبل از آنکه آفتاب و نور و ماه و ستارگان تاریک شود و ابرها بعد از باران برگردد؛

³در روزی که محافظان خانه بلرزند و صاحبان قوت، خویشتن را خم نمایند و دستاس کنندگان چونکه کم اند باز ایستند و آنانی که از پنجره ها می نگرند تاریک شوند.

⁴و درها در کوچه بسته شود و آواز آسیاب پست گردد و از صدای گنجشک برخیزد و جمیع مغنیات ذلیل شوند.

⁵و از هر بلندی بترسند و خوفها در راه باشد و درخت بادام شکوفه آورد و ملخی بار سنگین باشد و اشتها بریده شود. چونکه انسان به خانه جاودانی خود می رود و نوحه گران در کوچه گردش می کنند.

⁶قبل از آنکه مفتول نقره گسیخته شود و کاسه طلا شکسته گردد و سبو نزد چشمه خرد شود و چرخ بر چاه منکسر گردد،

⁷و خاک به زمین برگردد به طوری که بود، و روح نزد خدا که آن را بخشیده بود رجوع نماید.

⁸باطل اباطیل جامعه می گوید: همه چیز بطالت است.

⁹و دیگر چونکه جامعه حکیم بود باز هم، معرفت را به قوم تعلیم می داد و تفکر نموده، غور رسی می کرد و مثلهای بسیار تالیف نمود.

¹⁰جامعه تفحص نمود تا سخنان مقبول را پیدا کند و کلمات راستی را که به استقامت مکتوب باشد.

¹¹سخنان حکیمان مثل سکه ای گاورانی است و کلمات ارباب جماعت مانند میخهای محکم شده می باشد، که از یک شبان داده شود.

¹²و علاوه بر اینها، ای پسر من پند بگیر. ساختنِ کتابهای بسیار انتها ندارد و مطالعه زیاد، تعب بدن است.

¹³پس ختم تمام امر را بشنویم. از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار چونکه تمامی تکلیف انسان این است.

¹⁴زیرا خدا هر عمل را با هر کار مخفی خواه نیکو و خواه بد باشد، به محاکمه خواهد آورد.