Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم غزل غزلها 6 Bible Online

غزل غزلها 6 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

غزل غزلها 6

¹محبوب تو کجا رفته است ای زیباترین زنان؟ محبوب تو کجا توجه نموده است تا او را با تو بطلبیم؟

²محبوب من به باغ خویش و نزد باغچه های بلسان فرود شده است، تا در باغات بچراند و سوسنها بچیند.

³من از آن محبوب خود و محبوبم از آن من است. در میان سوسنها گله را می چراند.

⁴ای محبوبه من، تو مثل ترصه جمیل و مانند اورشلیم زیبا و مثل لشکرهای بیدقدار مهیب هستی.

⁵چشمانت را از من برگردان زیرا آنها بر من غالب شده است. مویهایت مثل گله بزها است که بر جانب کوه جلعاد خوابیده باشند.

⁶دندانهایت مانند گله گوسفندان است که از شستن برآمده باشند. و همگی آنها توأم زاییده و در آنها یکی هم نازاد نباشد.

⁷شقیقه هایت در عقب برقع تو مانند پاره انار است.

⁸شصت ملکه و هشتاد متعه و دوشیزگان بیشماره هستند.

⁹اما کبوتر من و کامله من یکی است. او یگانه مادر خویش و مختاره والده خود می باشد. دختران او را دیده، خجسته گفتند. ملکه ها و متعه ها بر او نگریستند و او را مدح نمودند.

¹⁰این کیست که مثل صبح می درخشد؟ و مانند ماه جمیل و مثل آفتاب طاهر و مانند لشکر بیدقدار مهیب است؟

¹¹به باغ درختان جوز فرود شدم تا سبزیهای وادی را بنگرم و ببینم که آیا مو شکوفه آورده و انار گل کرده است.

¹²بی آنکه ملتفت شوم که ناگاه جانم مرا مثل عرابه های عمیناداب ساخت.

¹³برگرد، برگرد ای شولمیت برگرد، برگرد تا بر تو بنگریم. در شولمیت چه می بینی؟ مثل محفل دو لشکر.