Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم غزل غزلها 7 Bible Online

غزل غزلها 7 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

غزل غزلها 7

¹ای دختر مرد شریف، پایهایت در نعلین چه بسیار زیبا است. حلقه های رانهایت مثل زیورها می باشد که صنعت دست صنعتگر باشد.

²ناف تو مثل کاسه مدور است که شراب ممزوج در آن کم نباشد. بر تو توده گندم است که سوسنها آن را احاطه کرده باشد.

³دو پستان تو مثل دو بچه توأم غزال است.

⁴گردن تو مثل برج عاج و چشمانت مثل برکه های حشبون نزد دروازه بیت ربیم. بینی تو مثل برج لبنان است که بسوی دمشق مشرف می باشد.

⁵سرت بر تو مثل کرمل و موی سرت مانند ارغوان است. و پادشاه در طرههایش اسیر می باشد.

⁶ای محبوبه ، چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین به سبب لذتها هستی.

⁷این قامت تو مانند درخت خرما و پستانهایت مثل خوشه های انگور می باشد.

⁸گفتم که به درخت خرما برآمده، شاخه هایش را خواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد.

⁹و دهان تو مانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد.

¹⁰من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است.

¹¹بیا ای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساکن شویم.

¹²و صبح زود به تاکستانها برویم و ببینیم که آیا انگور گل کرده و گلهایش گشوده و انارها گل داده باشد. در آنجا محبت خود را به تو خواهم داد.

¹³ مهر گیاهها بوی خود را می دهد و نزد درهای ما، هر قسم میوه نفیس تازه و کهنه هست که آنها را برای تو ای محبوب من جمع کرده ام.