Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 10 Bible Online

اشعیا 10 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 10

¹وای بر آنانی که احکام غیر عادله را جاری می سازند و کاتبانی که ظلم را مرقوم می دارند،

²تا مسکینان را از داوری منحرف سازند و حق فقیران قوم مرا بربایند تا آنکه بیوه زنان غارت ایشان بشوند و یتیمان را تاراج نمایند.

³پس در روز بازخواست در حینی که خرابی از دور می آید، چه خواهید کرد و بسوی که برای معاونت خواهید گریخت و جلال خود را کجا خواهید انداخت؟

⁴غیر از آنکه زیر اسیران خم شوند و زیر کشتگان بیفتند. با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.

⁵وای بر آشور که عصای غضب من است و عصایی که در دست ایشان است خشم من می باشد.

⁶او را بر امت منافق می فرستم و نزد قوم مغضوب خود مامور می دارم، تا غنیمتی بربایند و غارتی ببرند و ایشان را مثل گل کوچه ها پایمال سازند.

⁷اما او چنین گمان نمی کند و دلش بدینگونه قیاس نمی نماید، بلکه مراد دلش این است که امتهای بسیار را هلاک و منقطع بسازد.

⁸زیرا می گوید آیا سرداران من جمیعا پادشاه نیستند؟

⁹آیا کلنو مثل کرکمیش نیست و آیا حمات مثل ارفاد نی ، و آیا سامره مانند دمشق نمی باشد،

¹⁰چنانکه دست من بر ممالک بتها استیلا یافت؟ و بتهای تراشیده آنها از بتهای اورشلیم و سامره بیشتر بودند؟

¹¹پس آیا به نهجی که به سامره و بتهایش عمل نمودم به اورشلیم و بتهایش چنین عمل نخواهم نمود؟

¹²و واقع خواهد شد بعد از آنکه خداوند تمامی کار خود را با کوه صهیون و اورشلیم به انجام رسانیده باشد که من از ثمره دل مغرور پادشاه آشور و از فخر چشمان متکبر وی انتقام خواهم کشید.

¹³زیرا می گوید: «به قوت دست خود و به حکمت خویش چونکه فهیم هستم این را کردم و حدود قومها را منتقل ساختم و خزاین ایشان را غارت نمودم و مثل جبار سروران ایشان را به زیر انداختم.

¹⁴و دست من دولت قومها را مثل آشیانه ای گرفته است و به طوری که تخمهای متروک را جمع کنند، من تمامی زمین را جمع کردم. و کسی نبود که بال را بجنباند یا دهان خود را بگشاید یا جک جک بنماید.»

¹⁵آیا تبر بر کسی که به آن می شکند فخر خواهد نمود یا اره بر کسی که آن را می کشد افتخار خواهد کرد، که گویا عصا بلند کننده خود را بجنباند یا چوب دست آنچه را که چوب نباشد بلند نماید؟

¹⁶بنابراین خداوند یهوه صبایوت بر فربهان او لاغری خواهد فرستاد و زیر جلال او سوختنی مثل سوختن آتش افروخته خواهد شد.

¹⁷و نور اسرائیل نار و قدوس وی شعله خواهد شد، و در یکروز خار و خسش را سوزانیده، خواهد خورد.

¹⁸و شوکت جنگل و بستان او هم روح و هم بدن را تباه خواهد ساخت و مثل گداختن مریض خواهد شد.

¹⁹و بقیه درختان و جنگلش قلیل العدد خواهد بود که طفلی آنها را ثبت تواند کرد.

²⁰و در آن روز واقع خواهد شد که بقیه اسرائیل و ناجیان خاندان یعقوب بار دیگر بر زننده خودشان اعتماد نخواهند نمود، بلکه بر خداوند که قدوس اسرائیل است به اخلاص اعتماد خواهند نمود.

²¹و بقیه ای یعنی بقیه یعقوب بسوی خدای قادر مطلق بازگشت خواهند کرد.

²²زیرا هرچند قوم تو اسرائیل مثل ریگ دریا باشند، فقط از ایشان بقیتی بازگشت خواهند نمود. هلاکتی که مقدر است به عدالت مجرا خواهد شد،

²³زیرا خداوند یهوه صبایوت هلاکت و تقدیری در میان تمام زمین به عمل خواهد آورد.

²⁴بنابراین خداوند یهوه صبایوت چنین می گوید: «ای قوم من که در صهیون ساکنید از آشور مترسید، اگر چه شما را به چوب بزند و عصای خود را مثل مصریان بر شما بلند نماید.

²⁵زیرا بعد از زمان بسیار کمی ، غضب تمام خواهد شد و خشم من برای هلاکت ایشان خواهد بود.»

²⁶و یهوه صبایوت تازیانه ای بر وی خواهد برانگیخت چنانکه در کشتار مدیان بر صخره غراب. و عصای او بر دریا خواهد بود و آن را بلند خواهد کرد به طوری که بر مصریان کرده بود.

²⁷و در آن روز واقع خواهد شد که بار او از دوش تو و یوغ او از گردن تو رفع خواهد شد و یوغ از فربهی گسسته خواهد شد.

²⁸او به عیات رسید و از مجرون گذشت و در مکماش اسباب خود را گذاشت.

²⁹از معبر عبور کردند و در جبع منزل گزیدند، اهل رامه هراسان شدند و اهل جبعه شاؤل فرار کردند.

³⁰ای دختر جلیم به آواز خود فریاد برآور! ای لیشه و ای عناتوت فقیر گوش ده!

³¹مدمینه فراری شدند و ساکنان جیبیم گریختند.

³²همین امروز در نوب توقف می کند و دست خود را بر جبل دختر صهیون و کوه اورشلیم دراز می سازد.

³³اینک خداوند یهوه صبایوت شاخه ها را با خوف قطع خواهد نمود و بلند قدان بریده خواهند شد و مرتفعان پست خواهند گردید،

³⁴و بوته های جنگل به آهن بریده خواهد شد و لبنان به دست جباران خواهد افتاد.