Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 14 Bible Online

اشعیا 14 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 14

¹زیرا خداوند بر یعقوب ترحم فرموده، اسرائیل را بار دیگر خواهد برگزید و ایشان را در زمینشان آرامی خواهد داد. و غربا با ایشان ملحق شده، با خاندان یعقوب ملصق خواهند گردید.

²و قومها ایشان را برداشته، به مکان خودشان خواهند آورد. و خاندان اسرائیل ایشان را در زمین خداوند برای بندگی و کنیزی، مملوک خود خواهند ساخت. و اسیر کنندگان خود را اسیر کرده، بر ستمکاران خویش حکمرانی خواهند نمود.

³و در روزی که خداوند تو را از الم و اضطرابت و بندگی سخت که بر تو می نهادند خلاصی بخشد، واقع خواهد شد

⁴که این مثل را بر پادشاه بابل زده، خواهی گفت: چگونه آن ستمکار تمام شد و آن جور پیشه چگونه فانی گردید!

⁵خداوند عصای شریران و چوگان حاکمان را شکست.

⁶آنکه قومها را به خشم با صدمه متوالی می زد و بر امتها به غضب با جفای بیحد حکمرانی می نمود،

⁷تمامی زمین آرام شده و ساکت گردیده اند و به آواز بلند ترنم می نمایند.

⁸صنوبرها نیز و سروهای آزاد لبنان درباره تو شادمان شده، می گویند: «از زمانی که تو خوابیده ای قطع کننده ای بر ما برنیامده است.»

⁹هاویه از زیر برای تو متحرک است تا چون بیایی تو را استقبال نماید، و مردگان یعنی جمیع بزرگان زمین را برای تو بیدار می سازد، و جمیع پادشاهان امتها را از کرسیهای ایشان برمی دارد.

¹⁰جمیع اینها تو را خطاب کرده، می گویند: «آیا تو نیز مثل ما ضعیف شده ای و مانند ما گردیده ای؟»

¹¹جلال تو و صدای بربطهای تو به هاویه فرود شده است. کرمها زیر تو گسترانیده شده و مورها تو را می پوشانند.

¹²ای زهره دختر صبح چگونه از آسمان افتاده ای؟ ای که امتها را ذلیل می ساختی چگونه به زمین افکنده شده ای؟

¹³و تو در دل خود می گفتی : «به آسمان صعود نموده، کرسی خود را بالای ستارگان خدا خواهم افراشت، و بر کوه اجتماع در اطراف شمال جلوس خواهم نمود.

¹⁴بالای بلندیهای ابرها صعود کرده، مثل حضرت اعلی خواهم شد.»

¹⁵لکن به هاویه به اسفلهای حفره فرود خواهی شد.

¹⁶آنانی که تو را بینند بر تو چشم دوخته و در تو تامل نموده، خواهند گفت: «آیا این آن مرد است که جهان را متزلزل و ممالک را مرتعش می ساخت؟

¹⁷که ربع مسکون را ویران می نمود و شهرهایش را منهدم می ساخت و اسیران خود را به خانه های ایشان رها نمی کرد؟»

¹⁸همه پادشاهان امتها جمیعا هر یک در خانه خود با جلال می خوابند.

¹⁹اما تو از قبر خود بیرون افکنده می شوی و مثل شاخه مکروه و مانند لباس کشتگانی که با شمشیر زده شده باشند، که به سنگهای حفره فرو می روند و مثل لاشه پایمال شده.

²⁰با ایشان در دفن متحد نخواهی بود چونکه زمین خود را ویران کرده، قوم خویش را کشته ای. ذریت شریران تا به ابد مذکور نخواهند شد.

²¹برای پسرانش به سبب گناه پدران ایشان قتل را مهیا سازید، تا ایشان برنخیزند و در زمین تصرف ننمایند و روی ربع مسکون را از شهرها پر نسازند.

²²و یهوه صبایوت می گوید: «من به ضدایشان خواهم برخاست.» و خداوند می گوید: «اسم و بقیه را و نسل و ذریت را از بابل منقطع خواهم ساخت.

²³و آن را نصیب خارپشتها و خلابهای آب خواهم گردانید و آن را با جاروب هلاکت خواهم رفت.» یهوه صبایوت می گوید.

²⁴یهوه صبایوت قسم خورده، می گوید: «یقینا به طوری که قصد نموده ام همچنان واقع خواهد شد. و به نهجی که تقدیر کرده ام همچنان بجا آورده خواهد گشت.

²⁵و آشور را در زمین خودم خواهم شکست و او را بر کوههای خویش پایمال خواهم کرد. و یوغ او از ایشان رفع شده، بار وی از گردن ایشان برداشته خواهد شد.»

²⁶تقدیری که بر تمامی زمین مقدر گشته ، این است. و دستی که بر جمیع امتها دراز شده، همین است.

²⁷زیرا که یهوه صبایوت تقدیر نموده است، پس کیست که آن را باطل گرداند؟ و دست اوست که دراز شده است پس کیست که آن را برگرداند؟

²⁸در سالی که آحاز پادشاه مرد این وحی نازل شد:

²⁹ای جمیع فلسطین شادی مکن از اینکه عصایی که تو را می زد شکسته شده است. زیرا که از ریشه مار افعی بیرون می آید و نتیجه او اژدهای آتشین پرنده خواهد بود.

³⁰و نخست زادگان مسکینان خواهند چرید و فقیران در اطمینان خواهند خوابید. و ریشه تو را با قحطی خواهم کشت و باقی ماندگان تو مقتول خواهند شد.

³¹ای دروازه ولوله نما! و ای شهر فریاد برآور! ای تمامی فلسطین تو گداخته خواهی شد. زیرا که از طرف شمال دود می آید و از صفوف وی کسی دور نخواهد افتاد.

³²پس به رسولان امتها چه جواب داده شود: «اینکه خداوند صهیون را بنیاد نهاده است و مسکینان قوم وی در آن پناه خواهند برد.»