Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 2 Bible Online

اشعیا 2 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 2

¹کلامی که اشعیا ابن آموص درباره یهودا و اورشلیم دید.

²و در ایام آخر واقع خواهد شد که کوه خانه خداوند برقله کوهها ثابت خواهد شد و فوق تلها برافراشته خواهد گردید و جمیع امتها بسوی آن روان خواهند شد.

³و قومهای بسیار عزیمت کرده، خواهند گفت: «بیایید تا به کوه خداوند و به خانه خدای یعقوب برآییم تا طریقهای خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای وی سلوک نماییم.» زیرا که شریعت از صهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر خواهد شد.

⁴و او امتها را داوری خواهد نمود و قومهای بسیاری را تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزه های خویش را برای اره ها خواهند شکست و امتی بر امتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.

⁵ای خاندان یعقوب بیایید تا در نور خداوند سلوک نماییم.

⁶زیرا قوم خود یعنی خاندان یعقوب را ترک کرده ای، چونکه از رسوم مشرقی مملو و مانند فلسطینیان فالگیر شده اند و با پسران غربا دست زده اند،

⁷و زمین ایشان از نقره و طلا پر شده و خزاین ایشان را انتهایی نیست، و زمین ایشان از اسبان پر است و ارابه های ایشان را انتهایی نیست؛

⁸و زمین ایشان از بتها پر است؛ صنعت دستهای خویش را که به انگشتهای خود ساخته اند سجده می نمایند.

⁹و مردم خم شده و مردان پست می شوند. لهذا ایشان را نخواهی آمرزید.

¹⁰از ترس خداوند و از کبریای جلال وی به صخره داخل شده، خویشتن را در خاک پنهان کن.

¹¹چشمان بلند انسان پست و تکبر مردان خم خواهد شد و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود.

¹²زیرا که برای یهوه صبایوت روزی است که بر هرچیز بلند و عالی خواهد آمد و بر هرچیز مرتفع، و آنها پست خواهد شد؛

¹³و بر همه سروهای آزاد بلند و رفیع لبنان و بر تمامی بلوطهای باشان؛

¹⁴و بر همه کوههای عالی و بر جمیع تلهای بلند؛

¹⁵و بر هربرج مرتفع و بر هر حصار منیع؛

¹⁶و برهمه کشتیهای ترشیش و برهمه مصنوعات مرغوب؛

¹⁷و کبریای انسان خم شود و تکبر مردان پست خواهد شد. و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود،

¹⁸و بتها بالکل تلف خواهند شد.

¹⁹و ایشان به مغاره های صخره ها و حفره های خاک داخل خواهند شد، به سبب ترس خداوند و کبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد.

²⁰در آن روز مردمان، بتهای نقره و بتهای طلای خود را که برای عبادت خویش ساخته اند، نزد موش کوران و خفاشها خواهند انداخت،

²¹تا به مغاره های صخره ها و شکافهای سنگ خارا داخل شوند، به سبب ترس خداوند و کبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد.

²²شما از انسانی که نفس او در بینی اش می باشد، دست برکشید زیرا که او به چه چیز محسوب می شود؟