Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 40 Bible Online

اشعیا 40 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 40

¹تسلی دهید! قوم مرا تسلی دهید! خدای شما می گوید:

²سخنان دلاویز به اورشلیم گویید و او را ندا کنید که اجتهاد او تمام شده و گناه وی آمرزیده گردیده، و از دست خداوند برای تمامی گناهانش دو چندان یافته است.

³صدای ندا کننده ای در بیابان، راه خداوند را مهیا سازید و طریقی برای خدای ما در صحرا راست نمایید.

⁴هر درهای برافراشته و هر کوه و تلی پست خواهد شد؛ و کجیها راست و ناهمواریها هموار خواهد گردید.

⁵و جلال خداوند مکشوف گشته ، تمامی بشر آن را با هم خواهند دید زیرا که دهان خداوند این را گفته است.

⁶هاتفی می گوید: «ندا کن.» وی گفت: «چه چیز را ندا کنم؟ تمامی بشر گیاه است و همگی زیبایی اش مثل گل صحرا.

⁷گیاه خشک و گلش پژمرده می شود زیرا نفخه خداوند بر آن دمیده می شود. البته مردمان گیاه هستند.

⁸گیاه خشک شد و گل پژمرده گردید، لیکن کلام خدای ما تا ابداﻵباد استوار خواهد ماند.»

⁹ای صهیون که بشارت می دهی به کوه بلند برآی! و ای اورشلیم که بشارت می دهی آوازت را با قوت بلند کن! آن را بلند کن و مترس و به شهرهای یهودا بگو که «هان خدای شما است!»

¹⁰اینک خداوند یهوه با قوت می آید و بازوی وی برایش حکمرانی می نماید. اینک اجرت او با وی است و عقوبت وی پیش روی او می آید.

¹¹او مثل شبان گله خود را خواهد چرانید و به بازوی خود بره ها را جمع کرده، به آغوش خویش خواهد گرفت و شیر دهندگان را به ملایمت رهبری خواهد کرد.

¹²کیست که آبها را به کف دست خود پیموده و افلاک را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را در کیل گنجانیده و کوهها را به قپان و تلها را به ترازو وزن نموده است؟

¹³کیست که روح خداوند را قانون داده یا مشیر او بوده او را تعلیم داده باشد.

¹⁴او از که مشورت خواست تا به او فهم بخشد و طریق راستی را به او بیاموزد؟ و کیست که او را معرفت آموخت و راه فطانت را به او تعلیم داد؟

¹⁵اینک امتها مثل قطره دلو و مانند غبار میزان شمرده می شوند. اینک جزیره ها را مثل گرد برمی دارد.

¹⁶و لبنان به جهت هیزم کافی نیست و حیواناتش برای قربانی سوختنی کفایت نمی کند.

¹⁷تمامی امتها بنظر وی هیچ اند و از عدم و بطالت نزد وی کمتر می نمایند.

¹⁸پس خدا را به که تشبیه می کنید و کدام شبه را با او برابر می توانید کرد؟

¹⁹صنعتگر بت را می ریزد و زرگر آن را به طلا می پوشاند، و زنجیرهای نقره برایش می ریزد.

²⁰کسی که استطاعت چنین هدایا نداشته باشد، درختی را که نمی پوسد اختیار می کند و صنعتگر ماهری را می طلبد تا بتی را که متحرک نشود برای او بسازد.

²¹آیا ندانسته ونشنیده اید و از ابتدا به شما خبر داده نشده است و از بنیاد زمین نفهمیده اید؟

²²او است که بر کره زمین نشسته است و ساکنانش مثل ملخ می باشند. اوست که آسمانها را مثل پرده می گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن می کند.

²³که امیران را لاشی می گرداند و داوران جهان را مانند بطالت می سازد.

²⁴هنوز غرس نشده و کاشته نگردیده اند و تنه آنها هنوز در زمین ریشه نزده است، که فقط بر آنها می دمد و پژمرده می شوند و گرد باد آنها را مثل کاه می رباید.

²⁵پس مرا به که تشبیه می کنید تا با وی مساوی باشم؟ قدوس می گوید:

²⁶چشمان خود را به علیین برافراشته ببینید. کیست که اینها را آفرید و کیست که لشکر اینها را بشماره بیرون آورده، جمیع آنها را بنام می خواند؟ از کثرت قوت و از عظمت توانایی وی یکی از آنها گم نخواهد شد.

²⁷ای یعقوب چرا فکر می کنی و ای اسرائیل چرا می گویی : «راه من از خداوند مخفی است و خدای من انصاف مرا از دست داده است.»

²⁸آیا ندانسته و نشنیده ای که خدای سرمدی یهوه آفریننده اقصای زمین درمانده و خسته نمی شود و فهم او را تفحص نتوان کرد؟

²⁹ضعیفان را قوت می بخشد و ناتوانان را قدرت زیاده عطا می نماید.

³⁰حتی جوانان هم درمانده و خسته می گردند و شجاعان بکلی می افتند.

³¹اما آنانی که منتظر خداوند می باشند قوت تازه خواهند یافت و مثل عقاب پرواز خواهند کرد. خواهند دوید و خسته نخواهند شد. خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.