Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 41 Bible Online

اشعیا 41 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 41

¹ای جزیره ها به حضور من خاموش شوید! و قبیله ها قوت تازه بهم رسانند! نزدیک بیایند، آنگاه تکلم نمایند. با هم به محاکمه نزدیک بیاییم.

²کیست که کسی را از مشرق برانگیخت که عدالت او را نزد پایهای وی می خواند؟ امتها را به وی تسلیم می کند و او را بر پادشاهان مسلط می گرداند. و ایشان را مثل غبار به شمشیر وی و مثل کاه که پراکنده می گردد به کمان وی تسلیم خواهد نمود.

³ایشان را تعاقب نموده، به راهی که با پایهای خود نرفته بود، بسلامتی خواهد گذشت.

⁴کیست که این را عمل نموده و بجا آورده، و طبقات را از ابتدا دعوت نموده است؟ من که یهوه و اول و با آخرین می باشم من هستم.

⁵جزیره ها دیدند و ترسیدند و اقصای زمین بلرزیدند و تقرب جسته، آمدند.

⁶هر کس همسایه خود را اعانت کرد و به برادر خود گفت: قوی دل باش.

⁷نجار زرگر را و آنکه با چکش صیقل می کند سندان زننده را تقویت می نماید و در باره لحیم می گوید: که خوب است و آن را به میخها محکم می سازد تا متحرک نشود.

⁸اما تو ای اسرائیل بنده من و ای یعقوب که تو را برگزیده ام و ای ذریت دوست من ابراهیم،

⁹که تو را از اقصای زمین گرفته ، تو را از کرانه هایش خوانده ام و به تو گفته ام تو بنده من هستی ، تو را برگزیدم و ترک ننمودم،

¹⁰مترس زیرا که من با تو هستم و مشوش مشو زیرا من خدای تو هستم! تو را تقویت خواهم نمود و البته تو را معاونت خواهم داد و تو را به دست راست عدالت خود دستگیری خواهم کرد.

¹¹اینک همه آنانی که بر تو خشم دارند، خجل و رسوا خواهند شد و آنانی که با تو معارضه نمایند ناچیز شده، هلاک خواهند گردید.

¹²آنانی را که با تو مجادله نمایند جستجو کرده، نخواهی یافت و آنانی که با تو جنگ کنند نیست و نابود خواهند شد.

¹³زیرا من که یهوه خدای تو هستم دست راست تو را گرفته ، به تو می گویم: مترس زیرا من تو را نصرت خواهم داد.

¹⁴ای کرم یعقوب و شرذمه اسرائیل مترس زیرا خداوند و قدوس اسرائیل که ولی تو می باشد می گوید: من تو را نصرت خواهم داد.

¹⁵اینک تو را گردون تیز نو دندانه دار خواهم ساخت و کوهها را پایمال کرده، خرد خواهی نمود و تلها را مثل کاه خواهی ساخت.

¹⁶ آنها را خواهی افشاند و باد آنها را برداشته، گردباد آنها را پراکنده خواهد ساخت. لیکن تو از خداوند شادمان خواهی شد و به قدوس اسرائیل فخر خواهی نمود.

¹⁷فقیران و مسکینان آب را می جویند و نمی یابند و زبان ایشان از تشنگی خشک می شود. من که یهوه هستم ایشان را اجابت خواهم نمود. خدای اسرائیل هستم ایشان را ترک نخواهم کرد.

¹⁸بر تلهای خشک نهرها و در میان وادیها چشمه ها جاری خواهم نمود. و بیابان را به برکه آب و زمین خشک را به چشمه های آب مبدل خواهم ساخت.

¹⁹در بیابان سرو آزاد و شطیم و آس و درخت زیتون را خواهم گذاشت و در صحرا صنوبر و کاج و چنار را با هم غرس خواهم نمود.

²⁰تا ببینند و بدانند و تفکر نموده، با هم تامل نمایند که دست خداوند این را کرده و قدوس اسرائیل این را ایجاد نموده است.

²¹خداوند می گوید: دعوی خود را پیش آورید و پادشاه یعقوب می گوید: براهین قوی خویش را عرضه دارید.

²²آنچه را که واقع خواهد شد نزدیک آورده، برای ما اعلام نمایند. چیزهای پیشین را و کیفیت آنها را بیان کنید تا تفکر نموده، آخر آنها را بدانیم یا چیزهای آینده را به ما بشنوانید.

²³و چیزها را که بعد از این واقع خواهد شد بیان کنید تا بدانیم که شما خدایانید. باری، نیکویی یا بدی را بجا آورید تا ملتفت شده، با هم ملاحظه نماییم.

²⁴اینک شما ناچیز هستید و عمل شما هیچ است و هر که شما را اختیار کند رجس است.

²⁵کسی را از شمال برانگیختم و او خواهد آمد و کسی را از مشرق آفتاب که اسم مرا خواهد خواند و او بر سروران مثل برگل خواهد آمد و مانند کوزه گری که گل را پایمال می کند.

²⁶کیست که از ابتدا خبر داد تا بدانیم، و از قبل تا بگوییم که او راست است؟ البته خبر دهنده ای نیست و اعلام کننده ای نی و کسی هم نیست که سخنان شما را بشنود.

²⁷اول به صهیون گفتم که اینک هان این چیزها (خواهد رسید) و به اورشلیم بشارت دهنده ای بخشیدم.

²⁸و نگریستم و کسی یافت نشد و در میان ایشان نیز مشورت دهنده ای نبود که چون از ایشان سؤال نمایم جواب تواند داد.

²⁹اینک جمیع ایشان باطلند و اعمال ایشان هیچ است و بتهای ریخته شده ایشان باد و بطالت است.