Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 49 Bible Online

اشعیا 49 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 49

¹ ای جزیره ها از من بشنوید! و ای طوایف از جای دور گوش دهید! خداوند مرا از رحم دعوت کرده و از احشای مادرم اسم مرا ذکر نموده است.

²و دهان مرا مثل شمشیر تیز ساخته ، مرا زیر سایه دست خود پنهان کرده است. و مرا تیر صیقلی ساخته در ترکش خود مخفی نموده است.

³و مرا گفت: ای اسرائیل تو بنده من هستی که از تو خویشتن را تمجید نموده ام!

⁴اما من گفتم که عبث زحمت کشیدم و قوت خود را بی فایده و باطل صرف کردم؛ لیکن حق من با خداوند و اجرت من با خدای من می باشد.

⁵و اﻵن خداوند که مرا از رحم برای بندگی خویش سرشت تا یعقوب را نزد او بازآورم و تا اسرائیل نزد وی جمع شوند می گوید (و در نظر خداوند محترم هستم و خدای من قوت من است)؛

⁶پس می گوید: این چیز قلیلی است که بنده من بشوی تا اسباط یعقوب را برپا کنی و ناجیان اسرائیل را باز آوری. بلکه تو را نور امتها خواهم گردانید و تا اقصای زمین نجات من خواهی بود.

⁷خداوند که ولی و قدوس اسرائیل می باشد، به او که نزد مردم محقر و نزد امتها مکروه و بنده حاکمان است چنین می گوید: پادشاهان دیده برپا خواهند شد و سروران سجده خواهند نمود، به سبب خداوند که امین است و قدوس اسرائیل که تو را برگزیده است.

⁸خداوند چنین می گوید: در زمان رضامندی تو را اجابت نمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم. و تو را حفظ نموده عهد قوم خواهم ساخت تا زمین را معمور سازی و نصیبهای خراب شده را (به ایشان) تقسیم نمایی.

⁹و به اسیران بگویی : بیرون روید و به آنانی که در ظلمتند خویشتن را ظاهر سازید. و ایشان در راهها خواهند چرید و مرتعهای ایشان بر همه صحراهای کوهی خواهد بود.

¹⁰گرسنه و تشنه نخواهند بود و حرارت و آفتاب به ایشان ضرر نخواهد رسانید زیرا آنکه بر ایشان ترحم دارد ایشان را هدایت خواهد کرد و نزد چشمه های آب ایشان را رهبری خواهد نمود.

¹¹و تمامی کوههای خود را طریقها خواهم ساخت و راههای من بلند خواهد شد.

¹²اینک بعضی از جای دور خواهند آمد و بعضی از شمال و از مغرب و بعضی از دیار سینیم.

¹³ای آسمانها ترنم کنید! و ای زمین وجد نما! و ای کوهها آواز شادمانی دهید! زیرا خداوند قوم خود را تسلی می دهد و بر مظلومان خود ترحم می فرماید.

¹⁴اما صهیون می گوید: «یهوه مرا ترک نموده و خداوند مرا فراموش کرده است.»

¹⁵آیا زن بچه شیر خواره خود را فراموش کرده بر پسر رحم خویش ترحم ننماید؟ اینان فراموش می کنند اما من تو را فراموش نخواهم نمود.

¹⁶اینک تو را بر کف دستهای خود نقش نمودم و حصارهایت دائما در نظر من است.

¹⁷پسرانت به تعجیل خواهند آمد و آنانی که تو را خراب و ویران کردند از تو بیرون خواهند رفت.

¹⁸چشمان خود را به هر طرف بلند کرده، ببین جمیع اینها جمع شده، نزد تو می آیند. خداوند می گوید به حیات خودم قسم که خود را به جمیع اینها مثل زیور ملبس خواهی ساخت و مثل عروس خویشتن را به آنها خواهی آراست.

¹⁹زیرا خرابه ها و ویرانه های تو و زمین تو که تباه شده بود، اما اﻵن تو از کثرت ساکنان تنگ خواهی شد و هلاک کنندگانت دور خواهند گردید.

²⁰پسران تو که بی اولاد می بودی، در سمع تو (به یکدیگر) خواهند گفت: این مکان برای من تنگ است، مرا جایی بده تا ساکن شوم.

²¹و تو دردل خود خواهی گفت: کیست که اینها را برای من زاییده است و حال آنکه من بی اولاد و نازاد و جلای وطن و متروک می بودم. پس کیست که اینها را پرورش داد. اینک من به تنهایی ترک شده بودم پس اینها کجا بودند؟

²²خداوند یهوه چنین می گوید: اینک من دست خود را بسوی امتها دراز خواهم کرد و علم خویش را بسوی قومها خواهم برافراشت. و ایشان پسرانت را در آغوش خود خواهند آورد و دخترانت بر دوش ایشان برداشته خواهند شد.

²³و پادشاهان لالاهای تو و ملکه های ایشان دایه های تو خواهند بود و نزد تو رو به زمین افتاده، خاک پای تو را خواهند لیسید و تو خواهی دانست که من یهوه هستم و آنانی که منتظر من باشند، خجل نخواهند گردید.

²⁴آیا غنیمت از جبار گرفته شود یا اسیران از مرد قاهر رهانیده گردند.

²⁵زیرا خداوند چنین می گوید: اسیران نیز از جبار گرفته خواهند شد و غنیمت از دست ستم پیشه رهانیده خواهد گردید. زیرا که من با دشمنان تو مقاومت خواهم نمود و من پسران تو را نجات خواهم داد.

²⁶و به آنانی که بر تو ظلم نمایند گوشت خودشان را خواهم خورانید و به خون خود مثل شراب مست خواهند شد و تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه نجات دهنده تو و ولی تو و قدیر یعقوب هستم.