Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 63 Bible Online

اشعیا 63 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 63

¹این کیست که از ادوم با لباس سرخ از بصره می آید؟ یعنی این که به لباس جلیل خود ملبس است و در کثرت قوت خویش می خرامد؟ من که به عدالت تکلم می کنم و برای نجات، زورآور می باشم.

²چرا لباس تو سرخ است و جامه تو مثل کسی که چرخشت را پایمال کند؟

³من چرخشت را تنها پایمال نمودم و احدی از قومها با من نبود و ایشان را به غضب خود پایمال کردم و به حدت خشم خویش لگد کوب نمودم و خون ایشان به لباس من پاشیده شده، تمامی جامه خود را آلوده ساختم.

⁴زیرا که یوم انتقام در دل من بود و سال فدیه شدگانم رسیده بود.

⁵و نگریستم و اعانت کننده ای نبود و تعجب نمودم زیرا دستگیری نبود. لهذا بازوی من مرا نجات داد و حدت خشم من مرا دستگیری نمود.

⁶و قومها را به غضب خود پایمال نموده، ایشان را از حدت خشم خویش مست ساختم. و خون ایشان را بر زمین ریختم.

⁷احسانهای خداوند و تسبیحات خداوند را ذکر خواهم نمود برحسب هر آنچه خداوند برای ما عمل نموده است و به موجب کثرت احسانی که برای خاندان اسرائیل موافق رحمتها و وفور رأفت خود بجا آورده است.

⁸زیرا گفته است: ایشان قوم من و پسرانی که خیانت نخواهند کرد می باشند؛ پس نجات دهنده ایشان شده است.

⁹او در همه تنگیهای ایشان به تنگ آورده شد و فرشته حضور وی ایشان را نجات داد. در محبت و حلم خود ایشان را فدیه داد و در جمیع ایام قدیم، متحمل ایشان شده، ایشان را برداشت.

¹⁰اما ایشان عاصی شده، روح قدوس او را محزون ساختند، پس برگشته ، دشمن ایشان شد و او خود با ایشان جنگ نمود.

¹¹آنگاه ایام قدیم و موسی و قوم خویش را بیاد آورد (و گفت) کجاست آنکه ایشان را با شبان گله خود از دریا برآورد و کجا است آنکه روح قدوس خود را در میان ایشان نهاد؟

¹²که بازوی جلیل خود را به دست راست موسی خرامان ساخت و آبها را پیش روی ایشان منشق گردانید تا اسم جاودانی برای خویش پیدا کند؟

¹³آنکه ایشان را در لجه ها مثل اسب در بیابان رهبری نمود که لغزش نخورند.

¹⁴مثل بهایمی که به وادی فرود می روند روح خداوند ایشان را آرامی بخشید، هم چنان قوم خود را رهبری نمودی تا برای خود اسم مجید پیدا نمایی.

¹⁵از آسمان بنگر و از مسکن قدوسیت و جلال خویش نظر افکن. غیرت جبروت تو کجا است؟ جوشش دل و رحمتهای تو که به من نمودی بازداشته شده است.

¹⁶به درستی که تو پدر ما هستی اگر چه ابراهیم ما را نشناسد و اسرائیل ما را بجا نیاورد، اما تو ای یهوه، پدر ما و ولی ما هستی و نام تو از ازل می باشد.

¹⁷پس ای خداوند ما را از طریقهای خود چرا گمراه ساختی و دلهای ما را سخت گردانیدی تا از تو نترسیم. به خاطر بندگانت و اسباط میراث خود رجعت نما.

¹⁸قوم مقدس تو اندک زمانی آن را متصرف بودند و دشمنان ما مکان قدس تو را پایمال نمودند.

¹⁹و ما مثل کسانی که تو هرگز بر ایشان حکمرانی نکرده باشی و به نام تو نامیده نشده باشند گردیده ایم.