Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اشعیا 9 Bible Online

اشعیا 9 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اشعیا 9

¹لیکن برای او که در تنگی می بود، تاریکی نخواهد شد. در زمان پیشین زمین زبولون و زمین نفتالی را ذلیل ساخت، اما در زمان آخر آن را به راه دریا به آن طرف اردن در جلیل امتها محترم خواهد گردانید.

²قومی که در تاریکی سالک می بودند، نور عظیمی خواهند دید و بر ساکنان زمین سایه موت نور ساطع خواهد شد.

³تو قوم را بسیار ساخته، شادی ایشان را زیاد گردانیدی. به حضور تو شادی خواهند کرد مثل شادمانی وقت درو و مانند کسانی که در تقسیم نمودن غنیمت وجد می نمایند.

⁴زیرا که یوغ بار او را و عصای گردنش یعنی عصای جفا کننده وی را شکستی چنانکه در روز مدیان کردی.

⁵زیرا همه اسلحه مسلحان در غوغا است و رخوت ایشان به خون آغشته است، اما برای سوختن و هیزم آتش خواهند بود.

⁶زیرا که برای ما ولدی زاییده و پسری به ما بخشیده شد و سلطنت بر دوش او خواهد بود و اسم او عجیب و مشیر و خدای قدیر و پدر سرمدی و سرور سلامتی خوانده خواهد شد.

⁷ترقی سلطنت و سلامتی او را بر کرسی داود و بر مملکت وی انتها نخواهد بود تا آن را به انصاف و عدالت از اﻵن تا ابداﻵباد ثابت و استوار نماید. غیرت یهوه صبایوت این را بجا خواهد آورد.

⁸خداوند کلامی نزد یعقوب فرستاد و آن بر اسرائیل واقع گردید.

⁹و تمامی قوم خواهند دانست یعنی افرایم و ساکنان سامره که از غرور و تکبر دل خود می گویند:

¹⁰«خشتها افتاده است اما با سنگهای تراشیده بنا خواهیم نمود؛ چوبهای افراغ در هم شکست اما سرو آزاد بجای آنها می گذاریم.»

¹¹بنابراین خداوند دشمنان رصین را بضد او خواهد برافراشت و خصمان او را خواهد برانگیخت.

¹²ارامیان را از مشرق و فلسطینیان را از مغرب و ایشان اسرائیل را با دهان گشوده خواهند خورد. اما با این همه ، خشم او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.

¹³و این قوم بسوی زننده خودشان بازگشت ننموده و یهوه صبایوت را نطلبیده اند.

¹⁴بنابراین خداوند سر و دم و نخل و نی را از اسرائیل در یک روز خواهد برید.

¹⁵مرد پیر و مرد شریف سر است و نبی ای که تعلیم دروغ می دهد، دم می باشد.

¹⁶زیرا که هادیان این قوم ایشان را گمراه می کنند و پیروان ایشان بلعیده می شوند.

¹⁷از این سبب خداوند از جوانان ایشان مسرور نخواهد شد و بر یتیمان و بیوه زنان ایشان ترحم نخواهد نمود. چونکه جمیع ایشان منافق و شریرند و هر دهانی به حماقت متکلم می شود با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.

¹⁸زیرا که شرارت مثل آتش می سوزاند و خار و خس را می خورد، و در بوته های جنگل افروخته شده، دود غلیظ پیچان می شود.

¹⁹از غضب یهوه صبایوت زمین سوخته شده است و قوم، هیزم آتش گشته اند و کسی بر برادر خود شفقت ندارد.

²⁰از جانب راست می ربایند و گرسنه می مانند و از طرف چپ می خورند و سیر نمی شوند و هرکس گوشت بازوی خود را می خورد.

²¹منسی افرایم را و افرایم منسی را و هر دوی ایشان بضد یهودا متحد می شوند. با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.